미안해/ SORRY ~~TaeKook ✔

🌹30🥀

☕Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen ☕

İlk bölüm 100 beğeniye ulaştı 🎊🎉✨

İlk bölümleri okuyup devam etmeyenlere nedenini sormak istiyorum. Beğenmiyor olabilirler tabiki ama merak ediyorum nedenini.

İyi okumalar 💜

Peçeteler hazır mı? 🥳🤧

Çıkan yüksek sesler rahatsız ediyordu. Nedenini bilmiyordu fakat öğrenmek için odasından çıkmalıydı. Hafif sarhoş kafayla zorla ayağa kalktı. Yalpalaya yalpalaya kapıya ulaşmıştı. Zorlukla açmıştı kapıyı. Dışarı çıkıp merdivenlerin başına geldiğinde donmuştu. İşte yine hayal görüyorum diye düşündü. Ama değildi. Omegası kucağında oğluyla karşısındaydı.

Taehyung'un arkasında olan Jimin ve Yoongi ne yapacağını izliyordu.

"Hayalsin ! Yine gelsem yanına kaybolursun!" diye bağırdı. Herkes şaşkınca onu izliyordu. Ne yapacağını merak ediyordu. Jungkook soğuk ifadesiyle susmuş ve izlemişti Taehyung'u. "Neden orada duruyorsun hadi hareket et. Geldim de! İnanıp sana geldiğimde yine kaybol!" diye bağırmıştı. Yoongi yanına yaklaşıyordu ki Taehyung yere düştü. Yüzünü elleri arasına alarak ağlamaya başladı. "Neden gelmiyorsun ki!? Neden sadece hayalini görüyorum!?" diye bağırdı boğuk çıkan sesiyle. Jungkook ne kadar üzülse de aynı şekilde kaldı. Ağlamamak için gözlerini hızla kapayıp açtı.

Yoongi Taehyung'un yanına çömelerek omzunu tuttu. "Taehyung -"

"Ne var Yoongi!? Yine görmüyorsunuz değil mi?! Ama ben  görüyorum! Jungkook'u her zaman görüyorum ama kayboluyor Yoongi gidiyor." demişti ellerini yüzünden çekerek. Yoongi güldü.

"Taehyung o Jungkook. Gerçekten Jungkook. Geri geldi." dediğinde Taehyung ağlamayı keserek hızla Jungkook'a çevirdi. "Ne?" dedi ardından. Jungkook istemsizce tebessüm etti. Taehyung hemen ayağa kalktı ve koşarak Jungkook'a sarıldı. Az daha düşüyorlardı.

"Ju-Jungkook gerçekten gelmişsin." dedi sarılmayı bırakıp titreyen elleriyle yanaklarını tuttu ve alınlarını birleştirdi. Derince nefesler almaya başladı. Kokusunu içine çekmek istiyordu. Unuttuğu o kokusunu. "Nerdeydin? Nerelere gittin? Özledim seni çok çok fazla özledim Jungkook hasret çektim. Jungkook -"

"Leş gibi içki kokuyorsun Taehyung. Benden uzak dur. Seni affetmiş değilim." demişti donukça. Çok güzel rol yapıyordu. İçi yangın yeriydi halbuki. "Ju-Jungk-"

"Yan sarayda bana oda hazırlayın orada kalacağım!" diye bağırmıştı hizmetlilere. Etrafta ki bütün hizmetliler eğilip hızlı oradan çıkmış ve yan binaya gitmişlerdi.  "Jungkook ne oluyor? Neden yan saraya gidiyorsun ki? Odamız duruyor. Temiz-"

"Bu sarayda kalmayacağım. Kalsamda seninle aynı odada kalmam! Seni affetmedim Taehyung. Benden uzak dur!" demiş ve yanından geçmek istemişti ama Taehyung kolunu tuttu. "Oğluma bakayım bari Jungkook. Özledim." demişti.

Jungkook ilk kucağındaki oğluna ardından Taehyung'a baktı. Kollarını uzatan Taehyung'a uzattı bebeği ve kucağına verdi. Ardından Jimin'e ilerledi. Sıkıca sarıldılar birbirlerine. Özlemişlerdi.

Sarılmaları bittiğinde Jimin hemen merak ettiğini sordu. "Abi 2 ay sonra gelecektin-"

"Jimin annem ve babam seni saraya geri getirebilmem için beni kabul etmişler. Başka çocukları olmadığı için krallık boş kalır diye korkuyorlarmış. Duyduklarımla hemen toplanıp geldim. İyi ki gelmemişsin kardeşim. Yoksa seni asla bırakmazlardı." dedi ve tekrar sarıldılar.

Anne ve babası kötüydüler hemde iki yüzlüydüler. Oğullarına iyi davranarak Jimin'i yanlarına alacaklardı sonrasında Jimin'i akıllandırıp yanlarında tutacaklardı. Fakat onlara çay götüren Jungkook içeri girmeden anne ve babasını duymuştu. Hızlıca hazırlanarak oradan ayrılmış ve saraya gelmişti.