ANGEL

13 თავი

- ანუ მართლა გამომყვები? ღმერთო ძალიან ბედნიერი ვარ, მიყვარხარ მია. მეუბნება და ჰაერში მატრიალებს.
- შუგა გაჩერდი თორემ დავეცემით.
შუგა გაჩერდა და ჰაერი ხარბად შეისუნთქა და ბეჭედიც თითზე გამიკეთა.
- ახლა რა გავაკეთოთ?
- არ ვიცი ისევ კლუბში შევიდეთ? მკითხა და მეც თავი დავუქნიე. ხელი ჩამკიდა და კლუბში შევედით.
- მია კარგად ხარ?
- კი კი, ესეიგი თქვენთვის ახალი ამბავი მაქვს, აბა თუ გამოიცნობთ ვისი ქორწილი იქნება მალე
- არ არსებობს. წამოიკივლა ჰობიმ
- ხოო მალე მე და შუგას ქორწილი გვექნება და ყველა იქ უნდა იყოთ უკლებლივ.
- ღმერთო რა კარგიაა გილოცააავთ.  ბიჭები მე და შუგას გვეხუტებოდნენ და ლამის გაგვჭყლიტეს.
- ეს უნდა ავღნიშნოთ თქვა ქუქიმ და რამდენიმე სახის სასმელი შეუკვეთა.
- მოიცათ მერე მანქანაშ ვინ ატარებს?
- ვინ დაა დალევა ვისაც არ უყვარს ის. ყველამ ჯინისკენ გაიხედა.
- აიშ თქვენ მე გადამრევთ, ამ ერთხელ წაგიყვანთ მაგრამ იცოდეთ თუ ცუდად მოიქცევით უპრობლემოდ ჩამოგსვამთ გასაგებია?
- კიიი ჯინი დედიკო. უთხრეს ერთხმად და მალევე სასმელებიც მოიტანეს.
(შუგა)
უკვე მეხუთე ჭიქას ვსვამდი და თავი ცუდად ვიგრძენი ამიტომ აღარ დამილევია. მია ჩემზე უარესად იყო, რადგან ჩემზე მეტი დალია.
- შუგაა წამოდი ვიცეკვოთ.
- არა უკვე უნდა წავიდეთ, ძალიან მთვრალი ხარ მია.
- აუუ გთხოოვ
- არა, ხომ იცი არ მიყვარს ასეთები, თან უკვე წასვლის დროა ღამის ორი საათია.
- ბიჭებო აეყარენით მივდივართ. თქვა ჯინმა და ყველა აგვაგდო.
მანქანაში ყველა ვერ ჩავეტეოდით ამიტომ მია კალთაში ჩავისვი და პატარა კნუტივით ჩამეხუტა.
მალე სიჩუმემ დაისადგურა და ყველას დაგვეძინა.
A few moments later
- შუგაა გაიღვიძეთ უკვე შენს სახლთან ვართ.
გამეღვიძა და ჩემი, მიას და ჯინის მეტი არავინ იჯდა.
- ბიჭები სად არიან?
- მოვისროლე სახლებში ყველა. დროზე გადმოდით მეც დავიღალე სახლში წავალ.
- კარგი ხოო. მიას გათიშული ეძინა ამიტომ გადმოვედი და ხელში აყვანილი შევიყვანე სახლში.
კიბეებზე ძლივს ავდიოდი სიმთვრალის გამო. როგორც იქნა საწოლამდე მივაღწიე და მია ლოგინზე დავაწვინე. იმდენად მშვენიერი იყო მისი სახე და სხეული.
- შუგაა
- ხო
- შენთან მინდა.
- კარგი ვეუბნები და გვერდით ვუწვები. ისიც მეხუტება მაგრამ ხელებს ასრიალებს ჩემს სხეულზე.
- მია რას აკეთებ?
- შუგაა შეიძლება რომ...ნუ მრცხვენია რომ გითხრა. მივხვდი უკვე რისი თქმაც უნდოდა
- გინდივარ?ვკითხე სიცილით რაზეც გაწითლდა.
- ხ..ო
- მია მართლა გინდა რომ ეს გავაკეთოთ? არ მინდა რომ შემდეგ ინანო
- არა, მინდა. მითხრა და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა. მის ზემოდან მოვექეცი და ყელი სულ ჩავუკოცნე.
არ ვიცი რა დამემართა ალბათ სასმელის ბრალია.
- შუგა უფრო მეტი მინდა. მეუბნება და ჩემს მაისურს ექაჩება.
მალევე მაისურს ვიხდი და მისი ხელები ჩემს სხეულზე დასრიალებს. ამან ძალიან აღმაგრძნო ამიტომ მისი ტანსაცმლის გახდა დავიწყე. თავიდან შეკრთა მაგრამ შემდეგ დამშვიდდა. წამებში ორივე შიშვლები ვიყავით და ერთმანეთის ალერსით ვტკბებოდით. (ბლააა რა ბანალურიააა 😂😂😂)
- შუგაა გთხოვ გააკეთე. ამის თქმაზე სახეზე ძალიან გაწითლდა
- ძალიან გეტკინება
- არა, გთხოვ გააკეთე. მალევე მის სხეულში შევდივარ და ცოტა ხანი ვჩერდები რომ შეეჩვიოს. შემდეგ კი ნელ-ნელა ვაჩქარებ. მისი კვნესა და ჩემი გახშირებული სუნთქვა მთელ ოთახში ისმის. მალევე ვათავებ მასში და მის გვერდით ვწვები.
- მიყვარხარ შუგა. მეუბნება დასუსტებული ხმით და მეხუტება.
- არ მჯერა რომ ამის გაკეთება გთხოვე. მეუბნება და მეც მეცინება.
- ამის გაკეთება მაინც მოგვიწევდა. ვეუბნები და ვკოცნი. შემდეგ კი ორივეს გვეძინება.
(მია)
დილით მზის სხივები მაღვიძებს, თვალებს ვახელ და ირგვლივ ყველაფერი ტრიალებს. თავი საშინლად მტკივა გუშინდელის არაფერი მახსოვს. გვერდით ვიხედები და შუგას სძინავს შიშველი? მეც შიშველი? თავში ათაში აზრი მიტრიალებს. ღმერთო ნუთუ ის მოხდა რასაც ვფიქრობ.
- გაიღვიძე? დილამშვიდობისა. მეუბნება ჩახრენწილი ხმით შუგა და უფრო მეხუტება. ორივე სრულიად შიშველ მდგომარეობაში ვართ, ღმერთო არ მჯერა. სახეზე სულ გავწითლდი. მაგრამ იქნებ დავაზუსტო.
- შ..შუგა?
- მმმ
- გუშინ...ისაა. თავი ვერ მოვაბი როგორ უნდა მეთქვა.
- გუშინდელ ღამეზე ამბობ? მოგეწონა?
ესეგი სიმართლეა? ღმერთო მია ამდენი არ უნდა დაგელია.
- მე არაფერი მახსოვს შუგა.
- არაუშავს, სხვათაშორის ეს შენ გინდოდა თორემ მე არაფერს ვაპირებდი.
- ღმერთოო, სახეზე საბანი ავიფარე და სულ გავწითლდი.
- კარგი რა ნუ გრცხვენია, ამის გაკეთება მაინც მოგვიწევდა.
- მე მინდოდა რომ ეს პირველ ღამეს გაგვეკეთებონაა.
- პირველ ღამესაც ვიზამთ შენ მაგაზე არ იდარდო. 😈
- შუგაა ხომ იცი სანამ სკოლას არ დავამთავრებ იქამდე ვერ დავქორწინდებით.
- რა დარჩა იქამდე სულ რაღაც ორი თქვე.
მოდი ავდგეთ
- არა, ჯერ შენ ადექი და მერე მე. მე საბანში შევიფუთე ისე რომ ვერაფერს ვხედავდი.
- ვაიმეე კარგი. შეგიძლია ადგე. მითხრა და საბანი ოდნავ ამხადა.
უკვე ჩაცმული იყო.
- ოთხიდან გადი.
- ღმერთო სერიოზულად? კარგი რაა ჩემი რატომ გრცხვენია უკვე ვნახე ყველაფერი რაც საჭირო იყო.
- აიშ ჯანდაბას შენს თავს. საბანი ავიფარე და წამოვდექი, უეცრად ყველაფერი ამტკივდა და ისევ ადგილზე დავჯექი.
- მია კარგად ხარ? მკითხა აღელვებულმა. მე არაფერი ვუპასუხე რადგან ყველაფერი ძალიან მტკიოდა
- კარგი წამოდი მე მიგიყვან აბაზანამდე. ძალიან გტკივა?
- შუ..გა. ეს ვუთხარი და ცრემლები წამომივიდა.
- მაპატიე პატარავ, არ უნდა დამეჯერებინა შენთვის, მაპატიე. მიყვარხარ ჩემო ანგელოზო. არ მინდოდა შენთვის ტკივილი მომეყენბინა.
მე უეცრად გონება დავკარგე და რაც ბოლოს გავიგე მხოლოდ შუგას ყვირილი იყო.
აუ ძალიან დებილობა თავი დავწერე მემგონი. სმათის დაწერა არ მინდოდა მაგრამ სხვანაირად არ გამოვიდოდა. ვეცდები ახალი თავი მალე დავდო და სავარაუდოდ მალე დთავრდება, რადგან ჩემი გამოცდებიც ახლოვდება უბრალოდ ვერ შევძლებ რომ ავტვირთო. არ მინდა ამის გამო თვეობით გალოდინოთ. მიყვარხართ ყველა ძალიან. უბრალოდ უსამართლობა იქნება შუა ქერაში რომ გავწვიტო და მერე დიდი ხანი აღარ დავდო.