ANGEL

3 თავი

- რა მოხდება თუ მართლა ვერ გაიღვიძებ?
- მაშინ მოვკვდები და ვერასდროს შევხვდებით ერთმანეთს
- ააამ. ამ დროს თითქოს გულში რაღაც მომხვდა. მეწყინა? არ ვიცი
ამ დროს კლარა შემოვიდა ოთახში
- შენ აქ რას აკეთებ? გაეთრიე არ შეეხო შენი ბინძური ხელებით
- აქ შენზე ბინძური არავინაა საინტერესოა რა მოხდება როდესაც გაიგებს რომ მხოლოდ ფულის გამო ეტენები.
- ამას მწარედ განანებ. კლარა გავიდა
- რა იყო ახლა ეს?
- რა იყო? არაფერი უბრალოდ ვერ ვიტან მისნაირ ადამიანებს.
- ჰმ ვითომ? შენ ასეთი არ ხარ? დავიჯერო მე რომ ცოცხალი ვყოფილიყავი ჩემთან ფულის გამო არ დაწვებოდი?
- შუგა მე ასეთი არ ვარ, თან მე უკვე მყავს შეყვარებული
- ჰმ რაღაც ეგ შენს შეყვარებულს არ გავს.
- შენ რა იცი? გინახავს?
- კი ახლახანს ვნახე, ვიღაც გოგოსთან ერთად. სხვათაშორის აქ არის მისაღებში და რაღაც საბუთებს აწერს ხელს. მე ქვემოთ ჩავედი და მართლაც იქ იყო
- ჩანიოლ? აქ რა გინდა?
- მია? მე...
- ის ჩემი შვილის მამაა. მითხრა ვიღაც გოგომ.
- ანუ შენ... კარგი, ბედნიერებას გისურვებთ ორივეს
- მია მომისმინე
- არაფრის მოსმენა არ მინდა, გადი. ჩანიოლს გავეცალე და შენობიდან აცრემლებული გავედი და ბარში წავედი
- ძლიერი სასმელი მომეცი. ბარმენმა სასმელი მომცა და მოვიყუდე
- მაგდენი არ დალიო თორემ..
- თორემ რა, მითხარი ერთი იცი რამდენმა მატკინა გული? შენ მეგობრები გყავს მაგრამ მე, არავინ მარტოსული ვარ და საცოდავი ყველას ვეცოდები.
მე შუგას ვესაუბრებოდი როდესაც შევამჩნიე ბარმენის გაკვირვებული სახე
- რას მიყურებ კიდევ დაასხი
- ხომ მაგრამ ასე შეიძლება გაგიჟდეთ
- დაუჯერე მია
- შუგა შენ ჩუ და შენ კიდე დაასხი და მერე ატრიალე ეგ ბოთლი.
- მია უკვე ზედმეტები მოგდის, წამოდი წავიდეთ, თორემ ხომ იცი მე ყველაფერი შემიძლია.
- რა გინდა? რატომ მოხვედი წადი გაფრინდი და სხვას დაეხმარე მე არ მჭირდება არავის დახმარება.
- მია უკვე საკმარისია.
ახლავე წამოდი სახლში დაიღრიალა შუგამ მაგრამ ამ დროს ყველაფერი დაიმსხვრა.
ხალხი მიმოიფანტა და მეც შემეშინდა. შუგა გაცოფებული ჩანდა მას უსიტყვოდ გავყევი. გარეთ არ ციოდა ნუ ჩემთვის, ნელა მივაბიჯებდი და შუგას თვალს ვარიდებდი
- ბოდიში რომ გაგაბრაზე, აქამდე ჩემზე არავის უნერვიულია ახლა კიდევ რა გავაკეთე
- ეს შენი ბრალი არაა, შენ მშობლებმა მიგატოვეს, მეც ასე ვიყავი სანამ იმ ექვს გადარეულს არ გავიცნობდი, მეც დავკარგე ყველაფერი, ბევრს ვსვამდი მაგრამ გამოვსწორდი თითქმის
- რას ნიშნავს თითქმის?
- ჰმ, რას დაა მე რეალურ ცხოვრებაში ისეთი არ ვარ როგორიც ახლა.
- რას ნიშნავს ეს?
- რას და თუ მოხდა ისე რომ მე გონს მოვედი, შეიძლება არ მახსოვდე ან თუ გავიხსენე ტკივილს მოგაყენებ.
- კი მაგრამ რატომ? ასეთი ბოროტი ხარ რეალურად?
- ხო ასეა.
- სულაც არა, შენ კარგი ხარ და კეთილი.
- მოდი ამაზე ნუღარ ვისაუბრებთ კარგი?
- კარგი როგორც გინდა.
მე და შუგა სახლში შევედით
- შუგა არ გშია?
- ნამდვილი ადამიანი რომ ვიყო მომშივდებოდა მაგრამ არა არ მშია.
- ნეტავ ჩვეულებრივი ადამიანი იყო
- რას გააკეთებდი? ეს კითხვა ძალიან დამაბნეველი იყო ჩემთვის, მართლა რას გავაკეთებდი?
- არ ვიცი, ამას მხოლოდ მაშინ გაიგებ როდესაც ჩემი ფიქრების წაკითხვას შეწყვეტ
- კარგი კარგი, მოდი გვიანია დაიძინე მეც წავალ
- მოიცა სად წახვალ?
- ნუ გეშინია სამუდამოდ არ მივდივარ.
( იუნგი)
მია ძალიან კარგი გოგოა, ნეტა რას გააკეთებდა თუ მართლა ცოცხალი ვიქნებოდი, შემიყვარებდა ისეთს როგორიც ვიქნებოდი? რა საყვარელია, პირველად გამიჩნდა მის მიმართ რაღაც გრძნობა.
როდესაც გონს მოვალ მინდა რომ არ მახსოვსდეს, არ მინდა რომ ტკივილი მივაყენო. მან ისედაც ბევრი გადაიტანა.
მიასთან დავბრუნდი უკვე ეძინა. მის გვერდით მოვკალათდი და საბანი დავაფარე, შემდეგ კი თბილი კოცნა დავუტოვე ლოყაზე რაზეც ჩაეღიმა და შეიშმუშნა.
უცებ თავსხმა წვიმა ატყდა, ჭექაქუხილიც დაიწყო. ვატყობდი რომ მიას ეშინოდა, მაგრამ თავს ვიკავებდი, მეშინოდა რა მოხდებოდა როდესაც ის გაიღვიძებდა და ნახავდა როგორ ვეხუტებოდი. ამ დროს მიამ  თვალები გაახილა და აცრემლებული დაიწყო ჩემი სახელის ძახილი.
- შუგა შუგა სად ხარ? 
- აქ ვარ, მშვიდად ნუ გეშინია, მე შენთან ვარ. მია დამშვიდდა.
- მადლობა, შენ ერთადერთი ხარ ჩემთვის
- ეს როგორ გავიგო? 
- ვფიქრობ ჩემი ცხოვრება ნელ ნელა კარგისკენ იცვლება.
აბაა იმედია მოგეწონათ 😊 თქვენი აზრი მაინტერესებს რას ფიქრობთ?