Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Adımları sakin, başı hafif yere eğilmiş ve ellerini üzerindeki kahverengi kabana koymuş halde yürüyordu caddede; yağan kar taneleri saçlarına dökülüyor, oldukları yerde eriyorlardı. Fırtına ile başlayan gün, yerini sakin bir kar yağışına bıraktığında gelen telefon ile kendini dışarı atmış, şimdi girdiği kafenin sıcak havası yüzüne çarptığında gülümsemişti. Yakın arkadaşı turunu bitirmenin ardından Seul’e döndüğünde ilk işi onu aramak olmuştu ve Taehyung, ona sahip olduğu için şanslı hissediyordu. Mora boyattığı saçları ile kafede oldukça dikkat çekiyor, ona yaklaştıkça yüzünde büyüyen gülümsemesini görüyordu. Onu karşılamak için ayağa kalkmıştı arkadaşı, kolları birbirine dolanıp sarılırken Jimin ondan ayrılmış ve minik ellerini Taehyung’un yanağına koyarak, ‘’Benim uzaylım kilo mu verdi?’’ diye sordu, Taehyung onun ellerini yanağından çekerek karşılıklı oturmadan önce kabanını üzerinden çekti, yan sandalyeye koyduktan sonra karşılıklı oturdular. ‘’Biraz verdim.’’ Diye itiraf etti, son dönemde iştahı gerçekten kötüydü.
Jimin turnesi hakkında ve hayatında olan yeni gelişmeler hakkında konuşurken yüzünde beliren ışıltıyı görmeyeli uzun zaman olmuştu Taehyung için, son zamanlarda arkadaşı çok fazla çalışmıştı ve onun yüzünün asık olduğunu hatırlıyordu gitmeden önce. Birkaç kere içmişlerdi beraber, Jimin birinden çok fazla hoşlanmıştı fakat karşısındaki kişinin tek yaptığı en yakın arkadaşı olan bu çocuğun kalbini kırmak olmuştu, onun sahip olduğu ünü kullanarak insanlardan para istemiş, kendi ürünlerini zorla satmaya kalkmıştı. ‘’Seni iyi görmek beni mutlu etti.’’ Dedi Taehyung, Jimin kahvesinden bir yudum aldıktan sonra, ‘’Evet, gerçekten iyi hissediyorum.’’ Dedi. Kendi sıcak çikolatasından içerken, ‘’Keşke seni de iyi görebilseydim.’’ Jimin’in mırıldanması ile başını eğdi, ‘’Aslında bilmiyorum. Uzun zamandır yalnızım ve sanırım, birileri tarafından gerçekten önemsenmeyi, sevilmeyi özledim Jimin.’’ Son dönemdeki hislerini ona anlatmak iyi hissetmesini sağlıyordu, her zaman onu dinliyor ve ona tavsiye veriyordu. ‘’Taehyung, kendini insanlara çok fazla kapatıyorsun.’’ Dedi Jimin, arkasına yaslandı ve Taehyung’un yüzüne baktı. ‘’Çünkü korkuyorum. Jimin…’’ Bir şey demek istedi ama durdu, arkadaşının kalbini kırmak istemiyordu. ‘’Ben değilsin, Taehyung, biliyorum. Benimle konuşmaktan çekinme, o konuyu atlattım.’’ İç çekerek kollarını masanın üzerine koydu, ‘’Ben atlatamam Jimin, birinin benim canımı yakması demek, benim ölmem demek.’’ Jimin uzandı, Taehyung’un masanın üzerine duran elini minik avuçlarının içine aldı ve okşadı. ‘’Seni seviyorum ve hep seninleyim Taehyung. Ben seni asla bırakmayacağım.’’ Taehyung, elini tutan eli sıktı ve gülümsedi, sohbetin geri kalanı bu karamsar havadan daha iyi bir durum içinde geçti.
Jimin uzun süredir takip ettiği Suga ile yapacağı düet hakkında konuşuyordu durmadan, o adama neredeyse çıktığı günden beri hayran olduğunu ve sonunda bur fırsat eline geçtiği için mutlu olduğunu anlatıyordu. ‘’Radyo programında yayınlamana sebep olacak kadar harika bir iş çıkarmak istiyorum.’’ Dedi Jimin gülerek, Taehyung’un listesinin özel olması ile ilgili sürekli şakalarda bulunur, o listede kendi adı olduğu için onur duyduğunu söyleyerek Taehyung’u sinir etmeye bayılırdı. Evde içiyor olsalardı çoktan bu konu yüzünden yastık savaşı yapmaya başlamışlardı bile, Jimin bu çocuksu aktivitelere bayılır, her zaman Taehyung’u da katardı. Çocukluğunu özleyen Taehyung için bu anların değeri hiçbir şey ile ölçüşemezdi, son dönemde içinde bulunduğu karamsar hava arkadaşı sayesinde biraz daha dağılmıştı, Jimin ile ayrıldıktan sonra Saerom ile buluşmuş, ajans için yapacağı bir işte ona eşlik etmeye karar vermişti.
