The Untouchable Crown

Chapter 11

CHAPTER 11: The door to something

IT'S ALREADY 6PM, at kakauwi lamang ni Abigail sa dorm, bumungad kaagad sa kanya ang mabangong aromang nagmumula sa kusina kaya na pupunta siya doon.

"There you are! Come here saluhan mo na kami." Magiliw na pagaanyaya sa kanya ni Cesca. Umupo siya sa gitnang upuan at pinaghandaan naman siya ni Alli ng pagkain.

"Your so cute! What's you name?" Tanong muli ni Cesca dito. "Abigail Dela Organza, you can call me Abi po." Tumayo si Cesca sa upuan niya at kala ni Abi ay may gagawin ito sa kanya. Am I rude to her? Please spare me! Pero nagulat siya ng yakapin siya nito.

"She is very cute diba!"

"Baka hindi na yan makahinga." Tumigil naman ito sa pagyakap sa kanya at kinulit si Cyna.

"Oh! Are baby princess is jealous. Don't be bother you will always be my baby." Napashrug lang ito at tinaraan lang siya nito. Napangiti naman si Abigail sa galak ng nakikita niya ngayon.

"Why are you smiling like a fool?" Malamig na sambit sa kanya ni Alli. Tumingin naman sa kanya ang mga ito. Ghad this presence!

"I'm just happy, because it's the first time in a while that I have some dormates, and my first time to be with this kind of group." She was whelm at the scene, na hindi niya napansin ang pagtears of joy niya.

"Oh! She is very cute! Come here you petite cutey!" Lumapit sa kanya si Cesca at niyakap niya ito. Sumunod naman si Cyna na mukhang na cutean rin sa kanya. Mas lalo naman siyang naiyak sa pangyayari kaya nilapitan siya ni Alli at tinap siya sa ulo.

"Hey! She might not breath with your clingyness." Binulyawan sila ni Triesha, Pero tumingin si Cesca dito at binulyawan ito.

"Just shut up, you emotionless half hearted queen." Napashrug na lang ito at iniwan sila sa kusina at pumasok sa kwarto. Then before they let her go, they say she should call them by their nicknames. Tumango na lang ito at pumasok na sa kwarto niya.

Kaagad siya humiga sa kama at kinuha ang larawan ng nanay niya. Mom looks like I have made my own friends and they are very gentle and kind. Pinatong niya na ito sa desks sa tabi ng kama at nagayos na para sa pagtulog niya.

Sa kabilang kwarto naman ay kausap ni Triesha ang tiyo niya. Nagvideo call ito sa kanya para daw makita naman niya ang pamangkin niya.

"Pamangkin miss na kita!" Naparoll eyes lang ito. "What is it?"

"Just wait a minute someone just want to talk with you." May sinali sa vc na iyon ang tiyo niya it's Blake Montero.

"Good Evening uncle Blake!"

"It's been years Triesha, nice too seen you even just in here."

"Uncle said you want to tell me something." Napahinto naman ito ng saglit at tinanong pa si Edward kung ano yon. Then he finally realize.

"Thank you for saving my son, I own you one." How did he know?

"Don't be bother by it, just a strong partnership with our businesses will do." Napatawa naman ito ng malakas sa sinabi niya. "You are really like your mom! Diba Edward, para siyang si Carmel na negosyo ang isa sa pinakamahalagang bahahi ng buhay niya." Napatango lamang ang tiyo nito, alam kasi niyang ayaw ni Triesha na pinaguusapan ang parents niya.

"Sorry lady Triesha! I didn't meant something with it." She is just coldly staring at the monitor, she doesn't have emotion kaya walang nakakaalam kung anong gusto niyang mangyari.

"How did you know about what happened to Drake?" Pagiiba niya na lang niya ng is usapan. Bumuntong hininga muna ito.

"Kathleen tells me. That son of mine! He is always followed by trouble. Hindi pa nagiingat. That's why, I want to give my deepest gratitude to you. Please keep helping my son in the near furure." Natapos na ang usapan nilang tatlo about stuffs like business and their own familia. Isa si Blake sa may alam ng totoong pagkatao niya. She is also grateful because he is keeping it to his very curios son. Nilagay na ni Triesha ang laptop sa lalagyan at naghanda ng matulog.