Playful Destiny

6

Kabanata 6

Kabanata 6
Atensyon

“Hindi ka ba bibili ng fishball” alok ko kay David. Agad naman to umiiling at ngumiti sakin. Andito kami sa tindahan ni Tata Jose ng mga street food sa labas ng campus. “Iha, kamusta ka na? meron akong tindang kalamares ngayon gusto mo ba?” tanong sakin ni Tata Jose. “Sige po Tata Jose twenty pesos po ah” Nakangiting sabi k okay Tata Jose. Kaagad naman sya naglagay ng kalamares sa kawali upang iprito ito.

“Ahm Tata Jose *nom**nom**nom* pwede po ba naming kayong interviewhin?” tanong ko kay Tata Jose habang kumakain ng kalamares. “Don’t speak when your mouth is full” saway naman sakin ni David. “Sorry hehehe” pagkatapos ay biglang kinuha nya ang notebook na sinulatan namin ng tanong kanina. At nag start na syang mag interview.

“Ahm hello po Tata Jose, iinterview-hin po sana naming kayo para po sa project namin” magalang na sabi ni David. “Osige ano ba yon iho?” nakatingin na sagot ni Tata Jose. Yan ang reason kung bakit isa si Tata Jose ang pinili ko na interviewhin bukod sa hardworking syang tao, mabait din sya at marunong maki-salamuha sa iba.

“Full name po?”

“Joselito Sinchioco”

“Edad nyo po?”

“Ako ay sisenta’y tres na iho”

“Can you tell us any information about your family?”

Hindi sumagot si Tata Jose at tumingin sya sakin na nang hihingi ng tulong. “ Okay lang naman po, Tata Jose kung hindi nyo po iyon sasagutin, We respect your privacy naman po.” Naka ngiting sabi ko sakanya.”Hindi ko talaga kayang sagutin iha, hindi ko naiintindihan yung sinsabi ng nobyo mo” pabulong na sabi nya sakin. “Ay nako tatang bat di nyo naman sinabi na hindi kayo nakakaintindi ng English” pabirong sabi ko sakanya. Tumawa naman si Tata Jose “Iha ang alam ko lang ay ‘thank you’ ‘sorry’ ‘Good morning/afternoon at ‘your welcome’  yan lang. Ikaw naman kase iha yung nobyo mo pa-ingles ingles  pang nalalaman. Paki-sabi nga tagalog only” sabay tawa na sabi ni Tata Jose.

“What did he say?” nagtatakang tanong ni David. “ He said if you can speak tagalog na lang sa mga question mo”  seryoso kong sabi sakanya. Hmp! Bala sya dyan, naiinis pa din ako sa kanya dahil kanina…

‘Nemesis tara akyat na tayo ng hagidan para mapuntahan si Tata Jose”  aya saakin ni David total uwian naman na. Pero wait ano sabi nya? Akyat? Jusme bat kami aakyat e papunta yon ng third floor saka asa labas ng campus si Tata Jose so we’re suppose na bumaba ng hagdan saka ano? Hagidan? Jusme. Anong klaseng tagalog ba yung sinasabi ng lalaki na to. -_-

“David its ‘baba’ not akyat.” Turo ko sa sign na pababa sa gilid ng hagdan na binabaan namin. “Saka its ‘hagdan’ not ‘hagidan’.” Turo ko sakanya sa hagdan. “im just joking, Nemesis.” Sabay tawa nya. Pinagtitinginan na kami dahil tawang tawa talaga sya. “Hoy tumigil ka nga, nakakahiya pinagtitinginan na tayo.” Saway ko sakanya . Tumigil ito pero halatang pinipigil ang tawa. Mautot sana tong lalaki nato.

”Uy sorry na” paghihingi ng tawad ni David sakin. Nakakainis yung kanina. I hate that situation it just im not really into attention of others, I don’t know pero ganun talaga ako. “Wag mo ng ulitin yon” sabi ko sakanya. Nauna na akong maglakad papuntang labas ng campus.

“Ahm pwede po ba kayong mag kwento about sa pamilya nyo?” tanong ulit ni David kay Tata Jose. “Ah yun ba yung kaninang tanong mo iho?” tumango naman si David. “Ako ay may magandang asawa na ang ‘ngalan ay Viola at nagkaroon kami ng anak na tatlo ngunit ang bunso kong anak ay namatay sa tigdas dala na din ng kahirapan kaya hindi naming sya napa-hospital kami ay umaasa lamang sa mga dahon-dahon na pwedeng ipang-gamot. At dahil sa pangyayari na yon ay mas nag pursige kami ng asawa ko na mag-trabaho, ako ay sumi-side line bilang kargador at janitor habang si Viola naman ay naglalaba at pumapasok bilang katulong. Naging okay kami dahil sa pagsisikap. Napag tapos naming dalawa ni Viola ang aming mga anak dahil sa aming pagsisikap Ang panganay ko ay isang Chef sa isang 5 star hotel sa manila. Habang ang pangalawang anak ko naman ay isa nang Veterinarian.

Ngunit, pagkaraan ng 2 taon pagkatapos grumaduate ang anak kong pangalawa biglang nagasakit ang aking mahal na asawa at humina ang kanyang katawa, pagkatapos ng 2 buwan sa hospital ay binawian ng buhay ang aking asawa. Masakit man ngunit kailangan kong tanggapin. Masaya din ako para sa asawa ko sapagkat sa langit ay wala na syang sakit at hindi na din sya makakaramdam ng pagod.” Nakangiting kwento ni Tata Jose.

“Nakaka-amaze naman po ang kwento nyo Tata Jose” sabi ko kay Tata Jose. “Nako ikaw na bata ka gusto mo pa ba ng calamares? Libre nato.” Natatawang sabi ni Tata Jose. “Syempre naman po hindi po ako tatangi sa libre” Natawa naman si Tata Jose pati na din si David sa sinabi ko. “Takaw talaga” bulong ni David. Aba kala nya di ko narinig yon ah “Hoy sinong matakaw?” taas kilay kong tanong sakanya. “Wala” sagot naman nya.

“By the way po Tata Jose ano po nangyare sa mga anak nyo? Kasama nyo pa din po ba sila sa iisang bahay?” tanong ni David.

“Ang pangalawang anak ko lang pati ang kanyang pamilya ang kasama ko sa bahay iho” nakangiting sagot ni Tata Jose. Tumango naman kaming dalawa at si David ay sinulat ang mga sagot ni Tata Jose.

“E ang panganay nyo pong anak?” follow up question ni David. “Nako, iho may bahay at may sarili na syang pamilya sa Manila. Ngunit ang anak ko na yon ay hindi nakakalimot mag bidyo (video) call  sa kanyang kapatid. At doon na din kami naguusap at kahit papaano nakikita ko sya pati na din ang mga apo ko don” nakangit na sabi ni Tata Jose.

“Last na po ito, base po sainyong karanasan ano pong mga aral or kaya po advise ang masasabi nyo saamin na studyante at wala pang masyadong kinakaharap na problema kagaya ng mga napagdaanan nyo” mahabang sabi ni David. Ahm share ko lang ah, ako nagisip ng tanong nay an hehehe.

“Nemesis stop eating mamaya na yan” Bulong sakin ni David. “Hehehe sorry “ saka ko itinigil ang pagkain ng calamares.

“Ang aral na natutunan ko iho ay kailangan natin magsikap at gawin natin ang best natin hindi lang para satin ngunit para saating mina-mahal. Ang pagsisikap natin ay may maidudulot na maganda saating hinaharap. At kung may nakakalungkot na nangyare satin katulad na lang ng pagkamatay ng aking mahal na asawa, kailangan natin tanggapin sapagkat ang lahat ng bagay ang may katapusan at may dahilan ang lahat. Kailangan lang din natin unawain ang sitwasyon” sabi ni Tata Jose sabay abot sakin ng calamares.

“Thank you po Tata Jose. Thank you din po sa Calamares” nakangiti kong sabi kay Tata Jose.” Thank you din po” sabi din ni David. “Walang anuman yon, sige na at kayo na ay uwi sainyong mga tahanan. Malapit ng mag-gabi” Paalala ni Tata Jose.

Pagkatapos noon ay nagpaalam na kami ni David kay Tata Jose. Habang ako naman ay Dumiretso na sa terminal ng tricycle at umuwi na. Si David naman ay may pupuntahan pa daw sabi nya kanina saakin.

Someone POV

“Find this lady, pronto. I need her to our plan.”

“Who is she?”

“Head of the maids in the mansion 7 years ago. Go find her.”

“Do I need to do this?”

“Just do it son, soon you will be the next heir”

“Don’t call me son, you are not my father. Anyways, goodbye.”

“Oh wait, if you see her. Just kill her okay. Just do what I say so that you are not useless in this house.”

I ignore him. I still don’t understand that im useless in this house. I always do my best but still not enough for them to see my effort. Maybe im gonna kill her as soon as possible so that I will not useless anymore.