Playful Destiny

4

Kabanata 4
Pagbabanta

Pagpasok ko sa classroom namin nag start na palang mag discuss si Prof. Avelino. Umupo na ako sa upuan ko at nakinig na lang. Hindi rin naman ako gaanong pinansin ni Prof. Avelinon kasi mukhang busy din sya kaka discuss.

Hanggang sa biglang kumatok at pumasok sa classroom si Lienzo at Alexander. Hala magka section pala kami 😮

"Okay class, please behave. Sila yung transferee. Please introduce yourself" Sabi ni Prof

"Good Morning, my name is David Lienzo Montero. Nice to meet you'll." pagpapakilala ni Lienzo

" wow infairness gwapo"

" gwapo naman nya"

" taray may itsura si fafa David"

Ay grabe sila oh. Pero totoo naman na gwapo si Lienzo. Hindi ko naman itatangi yon. Saka mukhang mabait naman sya. Hanggang sa narinig ko na lang na nag riring ang phone ko.

"Nemesis! How many times do i have to tell you na always silent your phone pag klase na" Naiinis na sita saakin ni Prof.

" Pasensya na po, Prof. Si Nanay po ang tumatawag e" Mahinahong sagot ko kay Prof.

" Okay next time please turn on the silent on your phone and you can answer the call" Sabi ni Prof. saakin. Ngumiti na lang ako at pumunta sa cr. upang sagutin ko ang  tawag ni Nanay Helena.

Alam kong importante yon, kasi hindi naman basta basta tumatawag yon ng walang dahilan.

"Hello po Nay?"

"Iha, ang contact lens mo suot mo ba? " Agad na sabi ni nanay. Hala yung contact lens ko!!! Hindi pwede to. Kailangan kong umuwi para kunin yon.

Tumingin ako sa salamin at nakita ang kulay ng mata ko. Sh*t hindi pwedeng may maka-alam na ganto ang mata ko. My eyes is red, hindi yung pang vampire ah sadyang may red lang talaga. Although, it not normal but it runs on my family na red talaga ang mata. Ayaw ko din malaman ng iba na Red ang mata ko. Duh baka mamaya mag hysterical sila at tawagin akong mananangal o kaya mangkukulam pag nakita nila akong ganto. As usual people nowadays are judgemental.

"Iha? dadalhin ko na lang dyan ang contact lens mo malapit na ako sa campus nyo lumabas ka na lang. Iwasan mong makita ng iba ang mata mo. Baka kung ano ang sabihin nila sayo" Sabi ni nanay.

Kaagad akong lumabas ng cr at bumaba sa hagdan para pumunta sa gate. Mabuti na lang at may klase ngayon wala masyadong nakakakita sakin. May mga ilang studyante akong nakasalubong sa hallway pero hindi rin naman nila ako pinansin baka kasi akala nila pupunta ako sa canteen.

"Iyan ang contact lens mo, sa susunod wag mo ng kalimutan yan. Alam mo naman ang mga tao baka kung ano sabihin nila sayo kasi ganyan ang mata mo" bilin ni Nanay.

" Opo nay, sorry po kung nagpunta pa kayo dito. Promise, hindi na po mauulit" kita ko sa mukha ang pag aalala ni Nanay. Minsan hinihiling ko na sana kahit yung mata ko kulay brown na lang or black. Mahirap din kasi mag suot ng contact lens kailangan maging maingat ka pag nakalagay yon.

"Mabuti naman at maaga pa lang ay nakita ko na ang contact lens mo. Nako kung hindi patay kang bata ka" Mapagbirong sabi ni Nanay. " Mabuti nga po nanay e maaga po, sige po nay kailangan ko na pong pumasok sa classroom namin. Umuwi na din po kayo. Ingat po kayo." Aalis na sana ako ng biglang...

" Anak sandali lang, may nagpadala ng sulat sa bahay" Biglaang sabi ni Nanay.

Kung sila  na naman yon. I swear mas lalo kong i pupush na hindi na magpakita talaga sakanila.

"Nay mamaya na lang po, ingat po kayo sa pag uwi" Nakangiting sabi ko kay Nanay. Naiinis ako, problema na naman to.

Pagbalik ko sa classroom namin iba na ang teacher ang nag didiscuss. Humingi naman ako ng sorry kung bakit late ako. Buong maghapon parang wala ako sa sarili. Iniisip ko yung sulat. Ano ba ang kailangan nila? Ayaw nila ako diba? Hayys.

"Ahm Nemesis? uwian na tara na. Mauuna na ako ah. Bye bye" sabi sakin ni Lily. Hayys  uwian na pala hindi ko man lang napansin. Nakakapagod kahit hindi naman ako nakinig nakakapagod pa din yung feels.

Pagka uwi ko. Dumiretso kaagad ako sa kwarto para magbihis at pumunta sa kusina para magluto ng hapunan namin ni Nanay.

"Nemesis, iha" umiiyak na sabi ni Nanay. Inalalayan ko sya para makaupo sa silya at ikinuha ng tubig. "Nay, kung sila ang nagpapadala please lang nanay. Itapon nyo na yon. I don't give a care kung ano ang nakasulat don Nanay, basta magkasama tayo nanay okay na ako don" Dahil sa sinabi ko medyo kumalma si Nanay pero bakas pa din ang lungkot sa mukha nito.

"Anak, gusto ka nilang bumalik. Baka eto na ang pagkakataon para mabuo ang pamilya mo. Wala naman sigurong masama doon diba? " Sabi ni Nanay

Alam ko nanay, alam kong chance nato. Pero hindi ako tanga. Hindi ako magpapadala sa mga kagaguhan na sulat na yan.

"Nay napagusapan na natin yan diba? Baka ikapahamak pa natin pag sumunod tayo dyan, baka isang warning lang yan Nanay. Na wag na tayo babalik don. Wag po kayong mag-alala masaya naman tayo dito Nanay. Kuntento na po ako sainyo. Masaya po ako pag masaya kayo" sabi ko. Pagkatapos noon ay tumayo na ako at nagsimula ng magluto ng hapunan namin.

Alfonso POV :

Grabe nakakapagod ngayong araw, hindi ako sanay sa campus namin. Ang daming chicks na nag-aagawan dahil sakin. Ang pogi ko kasi.

"Hoy alam ko yung ngisi mo na yan ah, kalokohan na naman yan noh" Sabi sakin ni Isabelle. " Ang gwapo ko noh" Sagot ko sakanya. Pero bigla na lang nya akong binato ng unan sa sofa. Andito kami sa sala ng Condominium ni Alexander. Dito kami titira habang nag-aaral pa kami.

Nakakagulat nga e may condo pala dito sa Pilipinas si Alexander. Anyways, nasan nga ba si David. May itatanong sana ako sakanya e.

"Woy Isabilbil pfft hahahaha" asar ko kay Belle. Alam kong inis na yan HAHAHAHA. " Ikaw ah Al hindi na ako natutuwa sayo" Galit na sabi nya. " Oo na hindi na, may itatanong lang ako easy ka lang dude" Depensa ko sakanya na galit na galit.

" Ano ba kasi yon?!" galit na tumingin sya sakin. "Nakita mo ba si David?" tanong ko sakanya. "asa kwarto nyo ata yon, i dont care hindi naman ako kinakausap nun e kaya  i dont care" mataray na sabi nya at umalis na.

Wait wait oo nga noh! E bakit kanina kay Nemesis nakipag usap sya? Sya nga lang nagsasalita kanina e pero what? Ano bang nangyayare don. Mapuntahan nga.

"Dude? Can i ask you a question?" Tanong ko sakanya. Andito kaming dalawa sa Kwarto namin. May tatlong kama. Ang kama ni David ay sa left habang ang kay Alexander naman ay sa Right. Yung akin ay nasa gitna. Gwapo kasi ako.

"Ano?" Maikling sagot nya. "Mierda ka naman e, bat ganyan ka sumagot samantalang kanina kay Nemesis ang haba ng mga sinabi mo sakin ' ano ' lang grabe ka naman dude" Sabi ko sakanya. Pero tinignan lang nya ako ng "what the fudge are you saying"

"Hay nako bahala ka nga dyan" Paalis na sana ako ng biglang may naisip akong kalokohan.

" Dude?! oo nga pala nakalimutan kong sabihin si Nemesis andon sa sala" Nagpapanic na sabi ko sakanya.

"Wait? What?!!" Gulat na sabi nya at biglang tumakbo papalabas ng kwarto. HAHAHAHAHAHHA his face is so epic. Potek HAHAHAHHAHAHAHA.

"Alfonso. F*ck you!!!" Sigaw nya HAHAHAHA ang sarap talagang mantrip.

" Sorry dude, ikaw naman uto uto. By the way, ang bilis natin ah? Bakit? Akala mo naman talaga andito si Nemesis? Ikaw ahh" mapanuksong sabi ko.

" Kung sabagay maganda naman si Nemesis at sexy" Pahabol na sabi ko. Nang tignan ko si David ay masamang masama na ang tingin nya saakin.

"Okay okay easy lang. Im just giving the right adjective to her. Hindi ko sya type okay. Iyong iyo sya. Di ko sya aagawin" Sabi ko sakanya. Pero mas lalong naging masama ang tingin neto at bigla na lang umalis. Ang pikon talaga non.  Pero feeling ko may gusto yon kay Nemesis. Makapag observe nga.

A/N:

Thank you sa pagbabasa ng story hehehe! Kahit hindi ganon kaganda. Everyday akong mag uupdate hangang next week. Share ko lang HAHAHAHAHA.