ALIŞMAK ZORUNDAYIZ (TAMAMLANDI)

Bölüm 24

Murat'ın Sezgin'in çenesine geçirdiği sert darbe çok ani olmuştu.

"Asıl söylemezsen sadece sana değil Ayşe Arslan'a işkence yöntemleri uygulanmaya başalayacak"

Murat elindeki tabletten Ayşe Arslan'ın fotoğrafını Sezgin'e gösterdi.

"Bak görüyor musun? Şuan bir kaç adamım Ayşe Arslan'ın evinde. Hem de senin arkadaşın olarak. Emin ol onlara emir vermemle olaylar çok farklı bir boyut alır."

Murat'ın yaptığının blöf olduğunu Aysar biliyordu. Çünkü Murat gibi bir adam asla hiç bir şeyden habersiz masum birinin canına bilerek zarar vermezdi. Fakat bunu bilmeyen Sezgin blöfü yutmuş ve ötmeye başlamıştı.

"Abi bana sürekli kağıt veriyordu Merve. Sadece o kağıtları okumadan ulaştırmam gereken yere bırakıp kaçıyordum. Bir de..."

"Bir de ne lan!"

" Bir defa da bir kızı bir binanın içinde tehdit etmiştim. Adı Nazenin'di sanırım. Merve'nin verdiği replikleri söyleyip oradan ayrıldım sadece."

Video tam olarak burada kesiliyordu. Yanlış tahmin etmemişti. Bunu yapan Merve Veren'di. Ama neden? Bir anne neden bunu çocuğuna yapardı ki? En önemlisi Nazenin ile ne ilgisi vardı? Ya Burcu ile? Gerçi Aysar Burcu ile ne ilgisi olduğunu az çok Burcu ölmeden önce onun zihnine çekildiği hatıradan anlayabiliyordu. Muhtemelen Burcu'yu  Aysar ile evlendirip holdinge ortak olmak istiyordu. Bu annesinden beklenilir bir davranıştı. Daha fazla düşünmek istemiyordu. Belki de bu kadarını annesinin yaptığını kabullenmek istemiyordu. Olayın sebeplerini artık annesinden öğrenmeliydi.

Merve, oğlu kulaklıkla telefonuna bakarken gergin bir şekilde karşısındaki sandalyeye oturmuş, oğlunun değişsen yüz ifadelerini izliyordu. Oğlu kafasını kaldırıp ona baktığında Merve istemsizce gözlerini kaçırdı. Oğlunun biraz öncekinden çok farklı olan ses tonu kulaklarına ulaştı.

"Neden yaptın?"

Oğlu neyden bahsediyordu ki?

"Neyi?"

Aysar bu sefer öğrendikleri karşısında sakin olamayacak kadar sinirliydi. Ama ne olursa olsun kalbinin kırık olan parçalarının bile hala parçalanıyor oluşu daha çok yakıyordu canını. Hiddetlenerek kalktı ayağa. Ve sinirlendiği zamanlarda olduğu gibi yine el hareketlerini çok sık kullanarak konuşmaya başladı.

"Neden Burcu'yu öldürüp Nazenin'in evine koydun? Neden bize saçma sapan notlar gönderdin? Neden yaptın anne neden? Bir anne neden çocuğuna çocukluğunu yaşatmaz? Bir anne neden sürekli çocuğunun başını derde sokmak için uğraşır? Ya bir anne neden çocuğunun arkasında durmaz ki?"

Merve daha fazla sabredemiyordu. Bazı gerçeklerini her ne kadar saklamaya uğraştıysa bile bundan sonra saklamak kalbine ağır gelirdi. İntikamınının sebebini anlatmak için her ne kadar can atsa da sonrasını düşünmek zorunda gibi hissediyordu kendini. Ama yine de içinden gelenlerin diline dökülmesine engel olamadı.

"Senin ve Nazenin denilen kızın yüzünden! Doğmasaydınız hiç olmasaydınız hayatımı hiç bir zaman mahvetmeyecektiniz. Bir anne neden hayatını mahveden bir çocuğu sever ki?"

Aysar beyninden vurulmuşa döndü. Annesi ne demek istiyordu. Gerçekten dinlemeli miydi onu? Ona inanmalı mıydı? Kafası karışmış bir şekilde sordu.