Roxy Moon

Hoofdstuk 7

Die ochtend werd Roxy wakker door Leon. Zijn hand lag op haar hoofd en aaide over haar haar. “wat doe je ooit” zei Roxy lachend. “geen idee…ik denk dat ik je aan het aaien ben” zei hij lachend maar ook een beetje verlegen. Leon haalde zijn hand weg. Nu kon Roxy rustig rechtop zitten zonder er een hand op haar hoofd lag. “dus iedereen komt weer terug” zei Leon een beetje onzeker. “ja!! Ik kan niet wachten op de meiden en Ralf weer te zien!!!” zei Roxy enthousiast. Ze stond op ging op het bed staan en begon te springen. “Roxy…ROXY!!” schreeuwde Leon omdat Roxy me niet hoorde van het gespring en dat gelach. Roxy sprong liet zich op het bed vallen en vroeg toen “wat is er?” “zullen alle andere Griffoendors me wel aardig vinden?” vroeg hij onzeker. “dat weet ik zeker. Als ik je aardig vind waarom hun niet. Jij hebt alleen mij uitgescholden en hun niet. Maar misschien zou Ralf het niet zo leuk vinden. Hij is mijn beste vriend” zei ze om Leon een beetje op te vrolijken. “en…maar…uh…wat ben ik voor jou?” vroeg hij verlegen en hij keek naar de dekens die op het bed lagen. “nou…uh…ik denk…gewoon vrienden” antwoorde ze een beetje onzeker. Ze keek Leon aan en die keek een beetje somber. “maar…” zei ze en Leon keek meteen op. “misschien kan het nog beste vrienden worden” en ze keek naar Leon. Die nu weer een beetje vrolijker. “maar even een vraagje waarom zijn we nog geen beste vrienden?” vroeg Leon. Roxy keek hem aan en dacht na. Ja waarom is hij nog geen beste vriend van me. We hebben nu al veel mee gemaakt. Nadim en Kaida vertrouwen hem. Waarom ik niet? “eigenlijk zijn we al beste vrienden” zei ze en lachte naar hem. “echt?” Leon keek haar verbaast aan. “ja echt! Kijk we hebben best wel veel mee gemaakt. Ik vertrouw je met me geheim van Nadim en Kaida. Plus hun vertrouwen je ook” zei ze. Leon was weer helemaal blij. “zullen we maar alles opruimen en omkleden?” vroeg Leon. En ja hoor daar gingen ze. Ze gingen eerst omkleden. Toen Roxy weer beneden was had Leon allemaal lekkere broodjes, beleg en drinken op de tafel voor de openhaard staan. “nu gaan we eerst eten. We kunnen niet opruimen op een lege maag” zei hij. Meteen liep Roxy naar de tafel, ging zitten en begon met eten. Drie kwartier laten waren ze klaar. “hoe heb je dit alles hier gekregen?” vroeg Roxy zich af. “ik heb gevraagd of we hier mochten ontbijten. “nou dat was een super idee!!” zei Roxy. Ze ruimden alles op. Nou opruimen kan je het niet noemen, omdat ze toveren en alles werd voor hun opgeruimd. De kamer was helemaal netjes als aan het begin van gister avond. “maar moeten al die kerst versiering ook niet weg?” vroeg Roxy. “ja eigenlijk wel. Laat mij maar” zei Leon. Hij zwaaide met zijn toverstok en alles verdween. “heb je geoefend?” vroeg ze een plagerig. “ja goed hé” zei Leon trots. “maar uh wat gaan we nu doen?” voegde Leon er aan toe. “ik denk niet zo veel. Vanavond komt iedereen pas” antwoorde Roxy. Het was een tijdje stil. “oow ik weet wat” zei Roxy enthousiast. “zullen we naar het Zwerkbalveld gaan en daar een beetje zwerkballen?” en Roxy stond al te springen. “oke vooruit dan maar” zei Leon. Snel pakten we hun spullen. Natuurlijk had Roxy er over nagedacht. Ze wouw heel graag haar Vuurflits uitproberen. Ze hadden dikke kleren aan getrokken, want buiten lag nog steeds sneeuw en het waaide best wel hard. Ze liepen door de gangen en de trappen af. Toen ze bij de grote deuren waren stonden ze even stil. Leon duwde de deur open met wel wat moeite. Er kwamen een zo veel licht van de zon in hun gezichten dat ze even niks zagen. Paar seconden later waren ze aan het licht gewent. Ze keken het terrein rond. Alles was wit van de sneeuw en af en toe zagen ze een ijspegel aan de daken van het kasteel hangen. De bomen waren bedekt met een dikker laag sneeuw. Het was betoverend. Alles glinsterde door de zonnestralen die op alles scheen. Ze zeten hun voeten neer op de het sneeuw en zakte een klein stukje naar beneden. “wat is het mooi” zei Roxy die nog steeds rond keek. “het is betoverend” zei Leon en ze liepen rustig naar het  Zwerkbalveld.

Daar aan gekomen pakte Leon een slurk. Hij en Roxy stapten op en vlogen omhoog. “nou wat zullen we is gaan doen?” vroeg Leon die de slurk van de ene hand naar de andere hand gooide. “nou wat denk je van dit” zei Roxy. Ze vloog op hem af en pakte de slurk met gemak. Ze draaide zich om en keek naar Leon. “zo die bezem gaat echt snel” zei Hij verbaast. “nou probeer maar de slurk van me af te pakken” daagde Roxy Leon uit. Meteen vloog Leon op haar af. Roxy hielt met 1 hand haar bezem vast en liet zich om laag vallen toen Leon er aan kwam. Door de vaart draaide ze een rondje en zat later weer normaal op haar bezem. Roxy zag in haar ooghoeken dat Leon er weer aan kwam. Precisie toen Leon bij haar was vloog ze naar de andere kant van het veld. En zo ging het de hele tijd door.