Hoofdstuk 10

46 4 2
                                    

Heey lief dagboek,

 

Wat ben ik blij met het leven hoe het nu is. Ik woon nu al een paar maanden bij Samuel en zijn ouders. Ik vind het super dat ze me geadopteerd hebben. Het lijkt dat ik al jaren bij ze woon. Echt geweldig!!! Ik vind ze ook geweldig. Van hun mag ik ze mam en pap noemen maar zelf weet ik dat ze  nooit echt me ouders zijn. Alsnog ik vind het wel heel erg fijn om bij ze te wonen. Nu heb ik een…ja hoe zal ik het zeggen…een ‘broer’. Samuel is net een paar maanden ouder dan ik. Zo erg!!! (NOT!) Morgen ga ik naar de wegisweg nieuw schoolspullen kopen.  Ik kan niet wachten om terug te gaan naar Zweinstein! Niet om de lessen dat zeker niet maar meer om de gezelligheid, om Nadim en om Zwerkbal. Ik heb de hele vakantie me bezem niet aangeraakt. We mochten niet Zwerkballen omdat me ‘ouders’ denken dat we ontdekt worden en dat snap ik eigenlijk wel. Gisteren is Kaida langs gekomen me ‘ouders’ schokken zich helemaal rot. Ze vonden dat Kaida een super mooi en vriendelijke Feniks is en natuurlijk vonden ze het jammer dat Luna er niet meer is. Nog steeds weten ze niet wat er is gebeurt. Best raar. Ik hoop dat dit jaar een super jaar word op Zweinstein!!! Graag wil ik weten waarom ik met dieren communiceren kan maar dat enen met wonden genezen is gewoon een spreuk die ik blijkbaar kan. Echt geen idee maar als nog wel handig. Sorry lief dagboek ik moet nu stoppen. Moet morgen vroeg opstaan. Doei!!!!xxx Roxy Smid Moon

 

Ps. Ik mocht kiezen welke achternaam ik wouw. Ik wouw ze allebei graag hebben en dit is het geworden Roxy Smid Moon.

Pps. Gelukkig niet Roxy Moon Smid dat klinkt helemaal niet.

Ppps. Maar de meesten noemen me gewoon Roxy Moon.

Pppps. Ik ga nu echt Doeixxx

 

Roxy MoonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu