Roxy Moon

Hoofdstuk 14

“Wat. Doe. Jij. Hier!” hoorde ze opeens iemand vlak achter haar zeggen. Heel langzaam draaide ze zich om en zag…dat het Scorpius was samen met Daniël. “geef antwoord!” siste Scorpius naar haar. “uhm…ik…uhm ik…zocht me poes” verzon ze snel. “was dat jou poes” zei Daniël verbaast en met afschuw. “ja dat was mijn poes” siste Roxy naar Daniël en keek hem boos aan. “hoo is even. Hoe kom je hier binnen?” vroeg Scorpius en dreigde met zijn stok. “je hebt me zelf hier naar binnen gebracht” mompelde Roxy. Wel zo zacht dat de jongens het bijna niet konden verstaan. “wat zij je?!” riep Daniël die achter Scorpius  stond. “niks” zei Roxy snel. “wel je zei wat! Zo dom zijn wij ook weer niet” zei Scorpius. “ik zei dat de deur open stond” zei Roxy. “maar dat kan nooit de deur sluit altijd gelijk als je maar 1 stap binnen zet” zei Daniël. “of toch niet” zei Roxy met een glimlach. “is daar een spreuk voor?” vroeg Daniël verbaast. “jaahaa. Er is bijna voor alles een spreuk” antwoorde Roxy. “nou laat maar eens zien” zei Scorpius. Nog steeds hielt hij zijn stok op Roxy gericht. Roxy zocht in haar gewaad naar haar stok maar kon hem niet vinden. “je hebt je stok niet bij je he” zei Scorpius met een grijns op zijn gezicht. “wel” zei Roxy. Nu werd ze echt wanhopig. Waar heb ik hem gelaten?! Nee he hij licht op de tafel in de leerlingenkamer. Daar heeft Samuel hem neer gelegd. “dus je kan hier nooit binnen zijn gekomen door die spreuk” zei Daniël met een lach. “daar heb je je stok voor nodig” “er is nog 1 manier. Maar dat kan nooit. Dat beheerst geen tweedejaars. Dat kunnen alleen zesde en zevendejaars” legde Scorpius uit. “soms dan niet” Hij bekeek Roxy van top tot teen. “en ik weet heel zeker dat je dat niet beheerst” ging hij veder. “wat bedoel je?” vroeg Daniël. Scorpius keek hem geïrriteerd aan. “weet je dat echt niet!” zei hij. Heel voorzichtig knikte Daniël ja. “oow wat ben jij dom!...uhg ik leg het wel weer uit” zei Scorpius na een tijdje hoofd schuddend. “er zijn heksen en tovenaars die…” hij weet het! Hij weet het! “die zonder haar of zijn stok spreuken kunnen uitvoeren” maakte hij zijn zin af. Fieuw! Hij weet het gelukkig nie…nou half dan hihi. Ze keken allebei Roxy aan. “en dat kan echt niet waar zijn” zei Scorpius spottend. “wat denk je” lachte Roxy en ze zette haar handen in haar zij. “ik weet het echt heel zeker” siste Scorpius. “oow echt wel” zei Roxy. Ik weet wel een leuke spreuk. Locomotor Mortis. Meteen plakten Scorpius zijn benen aan elkaar vast en viel achterover. “genoeg bewijs” zei Roxy lachend. “weg wezen!!! NU!!!!” schreeuwde Scorpius. “oke oke ik ga al” zei Roxy met haar armen omhoog als teken van overgave. Rustig liep ze naar de deur om de kamer te verlaten. “wacht!!!” schreeuwde Scorpius opeens weer. “maak eerst me benen weer normaal. NU!!!” Ze draaide zich om en keek naar de grond waar Scorpius nog steeds lag. “ik dacht het niet. Daniël kan het vast ongedaan maken” zei ze met een lach. Daniël keek bang naar Scorpius en dan naar Roxy. “asjeblieft maakt het ongedaan. Ik weet niet eens welke spreuk je hebt gebruikt” zei Daniël smekend. Roxy schoot in de lach. “en jij zit in het derde jaar. Oow wouw wat ben jij toch dom” zei ze lachend. Ze keek heel even naar de benen van Scorpius. “neh ik doe het niet. De spreuk is toch bijna uitgewerkt” zei ze. Ze draaide zich weer om en liep de kamer uit. “grijp haar!!!” hoorde ze Scorpius nog roepen tegen Daniël. Poes. Meteen veranderde ze in een poes en rende weg.

“waar was je ooit” zei Samuel bezocht tegen Roxy. Iedereen was al weer in de leerlingenkamer maar de eesten ging al naar de slaapzalen. Roxy legde het hele verhaal uit aan Ralf en Samuel. Wel heel zachtjes dat de andere leerlingen het niet konden horen. “wouw geweldig!” zei Ralf. “maar je hebt het onder de knie?” vroeg Samuel. “jep helemaal. Het is echt gaaf. Alleen wil ik er nog wat meer over weten, want volgens mij klopt er iets niet” zei ze bedenkelijk. “natuurlijk klopt er iets niet” zei Ralf. “hallo je kan je in een dier laten veranderen zonder je stok en je geest blijft een mens” zei Ralf. “hoe bedoel je?” vroeg Roxy. “nou de meeste Faunaten veranderen in een dier die bij hun past en ze kunnen maar in 1 dier veranderen ter wel jij er in meerdere dieren kan veranderen” legde Ralf uit. “ja dat is waar” gaf Roxy eerlijk toe. “kan je iets laten zien?” vroeg Samuel enthousiast. “wat denk je zelf” antwoorde Roxy ter wel ze de leerlingenkamer rond kijkt. “oow jha” zei Samuel lachend. Hij begreep Roxy meteen dat het niet kon met al die andere leerlingen in de buurt. “als jullie nog leuk door willen praten vind ik het best, maar ik ga naar bed” zei ze. Ze stond op en zei de jongens gedag. Daarna liep ze naar boven naar de slaapzalen. Toen ze er was kleedde ze zich om en ging op haar ben liggen. Ik moet nog wel blijven oefenen met dat in dieren veranderen en daarna weer terug. Alleen waar? Oe!!! In het Bos dat is een prachtige plek om te oefenen. Ze ging rustig liggen en viel in slaap.