BE WITH 8 GANGSTER(COMPLETED)

Special Chapter: JAIRAH

Jairah POV

"Anong pinag-usapan nyo? You took so long!!" Nagdadabog kong reklamo kay Ate Jairen matapos umalis ni Ice.

Inabot sila ng halos isang oras. Where did they head? Ang sabi nya ay madali lang sya. Madali na ba para sa kanya ang isang oras? I'm so bored here.

"Traffic okay!! We'd discuss an important thing" I roll my eyes once again. Nang tumalikod sya ay nagmi-make face kong mahinang inulit ang sinabi nya. Tss! Bakit kasi kailangan na madamay pa ako? Why can't she just hired a personal bodyguard for Jhea? Hindi yung ako ang ginagawa nya. Nagkakamot sa ulong pinanuod ko ang pagcheck nya ng dextrose ni Jhea. What to feel? Just wait if wind would give me.

I'll buy our food. Kahit kasi anong pamimilit ko sa kanya na sa labas nalang kami kumain ay ayaw nya. Hindi daw namin pwedeng iwanang mag-isa si Jhea dahil magagalit si Daddy. Argh! Why we need to shouldered her all the time Ate? Why can't Daddy just take her here and bring wherever he go? Tutal sya naman ang all time favorite.

"I'm sleepy" I murmured after eating. Sinulyapan ko si Ate Jairen, she's frowning while tapping her phone. Tss! She's so busy this past few days.

Inaantok na talaga ako. This past days ay halos hindi kami nakatulog ng maayos dahil sa sunod sunod na problema, idagdag pa ang pagdating ng midterm. And now! Jhea's here again to destroy my life. I'm was about to lie on long couch when Ate Jairen speak.

"Jai!! I'll out for a while, dyan lang sa 4th floor. Naka-admit daw si Ice doon, their enemies flogged him. I'll just check him" Napaungol na ako dahil sa sobrang iritasyon. "Come on! Sandali lang naman!!" Nakikiusap nyang dagdag. Napasipa ako bago sya masamang tignan.

"Okay! Just please Ate!! Sandali lang!! Wag mong panindigan na gawin akong bodyguard nya!!" Umirap ako bago ipagkrus ang mga braso ko sa dibdib. "You know na ayoko syang makasama ng matagal!!" Pahabol ko. It is true. Naiirita ako ng sobra sa presensya nya, cause until now hinding hindi ko makakalimutan kung paano syang naging malaking tinik sa buhay namin ni Ate Ren noon.

"Ouch!!" Naiirita ko syang tiningala. She hit my head.

"Hindi ka naman siguro inis na inis kay Jhea?!"

"NAIINIS AKO SA KANYA!!" Malakas kong sigaw bago mas humalukipkip sa sofa. She laugh so hard, halatang tuwang tuwa sa reaksyon ko ngayon. "Ate just go!!" Iritadong pag-agaw ko sa atensyon nya.

"Tss! You acting childishly again. Sandali lang ako!! Bantayan mo sya ha? Wag kang aalis!!" Dinaanan nya pa ng kamay ang buhok ko at bahagyang ginulo ito. When the sound of open-close door cover the room, napakawalan ko ang buntong hininga bago sumulyap sa nilabasang pinto ni Ate.

Pati ba naman sya ay si Jhea na rin ang priority? Pati ba naman ikaw Ate? Bakit ba lahat ikaw nalang ang iniintindi? Ano bang meron sayo? Nakakainis ka!!

Sa totoo lang Jhea....

Gusto kong hilingin na sana wag ka nalang gumising. Na sana sumunod ka nalang kay Mommy kung saan mo man sya dinala.

Kasi alam mo ba? Nung wala ka pa, kahit paano ay naa-alagaan kami ni Mommy at Daddy, nakakalaro namin si Lolo Janh at Lola Carla, nakakasama namin ng mga Tito at Tita. At lahat iyon ay bigla nalang naglaho ng parang bula simula ng ipinanganak ka. Lahat nalang ikaw ang nakikita, lahat nalang ikaw ang prinsesa. Hindi ka naman prinsesa ah!

Madalas kong maisip, paano kaya kung hindi ka nalang ipinanganak? Siguro ay buhay pa si Mommy, siguro hindi cold ang dating sweet na si Daddy, siguro ako ang prinsesa para sa lahat. Pero siguro kung hindi ka ipinanganak magulo pa rin ang mundong meron kami ni Ate Jairen. Siguro kung hindi ka ipinanganak ay hindi maiisip ni Daddy kung gaano kahalaga ang lumaban at maging matapang. Baka kung hindi ka ipinanganak, hindi namin mararanasan ang lahat ng ito.