"Biz ikimiz artık bir Masal'ın kahramanları olduk"
"Prensesin karnını doyurmalıyız"dedi hemşire.
"E hayde biz çikalum"dedi Mustafa ve herkes çıktı.
Tahir kalmıştı sadece.
"Kalayım mı?"der gibi baktı Nefes'e.
Nefes'te gözlerini kapatıp açarak cebap verdi Tahir'e.
"Ben nasıl yapıcam bilmiyorum"
Nefes heyecanlanmıştı.İlk kez emzirecekti Masal'ı.
"Ben size yardımcı olucam"
Tahir Nefes ve Masal'ı izliyordu.
Masal'ı emzirmeye başladı Nefes.Gözleri dolmuştu.Gülümsedi Masal'ın başını okşayarak.Tahir'e baktı.Tahir'inde Nefes'ten bir farkı yoktu.Gözleri dolu dolu Nefes'e baktı.Bu hayatta istediği iki şeyde gerçek olmuştu.Nefes ile evlenmiş ve bir bebeği olmuştu.Şuan ondan mutlusu var mıydı?
Nefes Masal'ı emzirdikten sonra hemşire götürdü.Tahir Nefes'in yanına oturup eline öptü.
"Dünyanın en mutlu adamı benim galiba"dedi gülümseyerek.
Nefes'te gülümsedi.Tahir'in yanağını okşadı.Söyleyecek bir şey bulamıyordu.
"Biz bu mutluluğu hak ettik Tahir"
"Hak ettik ya"
Nefes'e sarılıp boynunu koklayarak öptü Tahir.
Gece Tahir Fatih ile Murat'ı arayıp Melek ve Yavuz'u almalarını söylemişti.Nefes'in yanına geldi.Uyumuştu.Yanında oturup elini tuttu.Saçlarını okşadı.
Bir süre sonra kalmak istediğinde ise Nefes uyanıp elini sıkıca tuttu Tahir'in.
"Tahir nereye?"
"Melek anneler gelmiş bi karşılayayım"
"Bu saatde buraya niye gelmişlerki"
"Bizi görmek istemişler"
Tahir Melek ve Yavuz'u karşıladı.Tahir'i tebrik ettiler.Sonra Nefes'in yanına gittiler.
"Kızımm"
"Annem"
"Nefes'im güzel kızım benim"
"Babacım"
İkiside sarıldılar Nefes'e.
"Tahir şunu alabilir misin?"
Nefes Asiye'nin taktığı kırmızı lohusa tacını uzattı.
"Kalmış kafamda"
Biraz Melek ve Yavuz'la konuştular.Sonra Fatih onları Konağa götürdü.
"Uyu güzelim"
"Gel"
Nefes yana kaydı.
"Nefes rahat rahat uyu ben uyumiycam zaten"
"Ya gel"
"Nefesim-"
"Belki ben seni özledim"
Tahir gülümseyip Nefes'in yanına uzandı.
"İyi geceler"
"İyi geceler sevgilim"
Nefes uyumuştu biraz sonra Tahir'de uyudu.
2 gün sonra
Nefes bugün eve dönüyordu.
"Tahir Nilay gelmedi mi hala?"
