Yemek bittikten sonra yengemle Nefes kahve yaptı.Yine aynı şekilde oturuyorduk.Herkes kendi arasında konuşuyordu Nefes ve ben hariç.Sonra ben de Nefes'le konuşmaya başladım.Onu daha yakından tanımak istiyordum.
"Ee Nefes sen buralı değilsin herhalde?"
"Ben İstanbul'dan geldim üniversite için.İki ay oldu buraya taşınalı."
"Ne okuyosun?"
"Avukatlık.Bu sene son senem."
"İyiymiş artık yeni avukatımıda buldum."
"Beni mi?" dedi Nefes ve küçük bir kahkaha attı
"N'oldu? Çok komiğine gitti herhalde Nefes hanım?"
"Tahir ben daha avukat değilim hem bi insan neden deneyimli avukat yerine dünki avukatı olsun ister ki?"
"Aaa Nefes her avukat böyle başlamıyor mu?"
"Yani orası doğru da senin avukata mı ihtiyacın var ki?"
"Yoo öylesine ihtiyacım olursa diye hem şirkette de avukata ihtiyaç duyuyoruz bazen.Kaç avukat değişti senin haberin var mı bide bunların hepsi kaç yıllık avukatlardı.Yani dünki avukatla deneyimli avukatla alakası yok Nefes hanım."
"Diyosun?"
"He diyrım" dediğimde Nefes güldü.O nasıl gülmek be.
Bir kaç saniye hayranlıkla Nefes'e baktıntan sonra devam ettim konuşmama.
"Kaç yaşındasın sen?"
"22.Sen kaç yaşındasın?"
"24"
"Tahir sen niye şiveyle konuşmuyorsun?"
"Ben ya sinirliyken yada çok mutluyken şiveyle konuşurum Nefes ki bu da benim kontrolüm dışında oluyo bide bazen yengemle konuşurken dilim kayıyo"
"Ha tamam" dedi Nefes gülerek ve devam etti
"Ben artık kalkıyım"
"Otursaydın"
"Yarın okul var.Tekrar memnun oldum Tahir"
"Ben de memnun oldum ama ben götüriyim bari"
"Yok canım burası zaten ne gerek var?"
"Gerek var Nefes.Orası burası ben anlamam tek başına gitmene izin veremem."
"Ya gerçek-"
"Nefes riv riv yok hayde"
"İyi tamam.Hem ben riv riv etmiyorum"
"He Nefes he"
"Asiye abla ben artık gidiyim yarın okul var"
"Kuzum ama daha erken"
"Abla ne erkeni saat 23:30.Erken değil geç bile"
"Uyyy benim saatten haberim yok dalmişum"
"Fark ettim.Hadi iyi geceler size"
"Sağa da guzum.Tayir paşam sen götür Nefes'i"
"Ben götürüyorum zaten yengem"
"İyi iyi güzel"
Asiye yengem bana bakıp göz kırptı.Sonra da Nefes'e bakıp sırıttı.Nefes'te başını öne eğdi.Kızarmıştı ve bu hali çok tatlıydı.
"Hayde yengem hayde Nefes"
Nefes'in eviyle Konak çok yakın olduğu için zaten hemen geldik.Yolda pek bişey konuşacak vakitte olmadı.Nefes'in evinin önünde korkup korkmadığını merak ettim.Sonuçta yalnız yaşıyordu kız başına.Korkabilirdi.
"Nefes sen korkmuyor musun?"
"Neyden"
"Ne biliyim işte yalnız yaşamaktan?"
"Hayıır"
"Emin misin?"
"E-evet"
Pek inanmamıştım vardı birşey ama üzerine gitmedim belki anlatmak istemiyordur diye.
"O zaman ben sana numaramı veriyim tamam mı eğer birşey olursa ara.Gerçi Asiye yengemlerin numarası vardır ama olsun" dedim Nefes'e ve elimi uzattım telefonu için.Korktuğundan emindim birşey olmuştu ama söylemiyordu.
"Tamam"
Nefes telefonunu verince numaramı kaydedip geri verdim.
"İyi geceler prenses"
"İyi geceler Tahir.Teşekkür ederim zahmet oldu sana da"
"Saçmalama ve içeri gir.Sen girene kadar burdayım hayde hava soğudu"
Nefes içeri girdi bende eve gittim.
