ÇETE SAVAŞLARI

KARANLIK SULAR

Selaaaam! Biz geldiiiik :)

Keyifler nasıl?

Sizi çok beklettik ama umarım bu bölüm, beklemenize değer...

Yorumlarınızı bekliyoruz. Oy vermeyi de unutmayın lütfen. Seviliyorsunuz❤

Keyifli okumalar...

***

YAZARDAN

"Geç bakalım."

"Girmeyeceğim! İlacımı ver gideyim."

"Şimdi önce şunu bir öğren yavru..."

Poyraz; lafının devamını, belinden tuttuğu kızı kapıdan içeri iterek tamamlamayı tercih etmişti.

"...Her zaman bana söylenilenin tam tersini yaparım."

Adının Nil olduğunu öğrendikleri kız, gözlerinde hiçbir zaman sönmeyen ateşle bakışlarını Poyraz'a çevirdi. Birkaç dakika bu sinir bozucu çocuğa katlanabilirdi. İlacını alması için... Kardeşi için...

İçeri girmiş, öylece dikiliyordu ki Poyraz'ın koltuğu işaret etmesiyle dikkatini ona verdi.

"Otur."

"Bana ne yapacağımı söyleyip durma sikik herif."

"Kızım senle işimiz var amına koyayım. Otur diyorsam otur işte." Eline aldığı ilaç şişesini kendinden biraz uzaklaştırıp incelemeye koyulduğunda kıza kaçamak bir bakış yollayıp oturmasını izlerken merakla sordu.

"Epilepsi hastası mısın?"

"Hayır. Kardeşimin ilacı... O, epilepsi hastası."

"Niye bu kadar çok kafa siktin? Eczaneden çalması çok mu zor?"

Bir anda kızın yüzünü kaplayan şaşkınlık ve öfke dişlerini sıkmasına neden olmuştu. Karşısındaki çocuğa dayanamıyordu. Elinde ilacı olmasa veya yeni bir ilaç alacak kadar parası birikmiş olsa bir saniye bile katlanmaz, kalkıp ağzını burnunu dağıtırdı.

Ama şimdilik katlanmak zorundaydı.

Sadece deli gibi sıktığı dişlerinin arasından tıslamakla yetindi. "Ben hırsız değilim."

Poyraz ise sıkılmıştı. Fevri bir hareketle ayaklanıp elindeki ilaç şişesiyle birlikte boşluğu yumruklamaya başlamıştı. Kendi kendine hareketlenmişti. Muhtemelen şu anda dışarda birilerini gasp etmeyi, birilerinin ağzını burnunu kırmayı veya esmer bir kızla yatak kırılana kadar sevişmeyi arzu ediyordu. Monotonluk ve sıradanlık ona göre değildi. Ayrıca asla ciddi kalamazdı. Aklınca her şeyi oyun olarak görüyordu.

Birazdan -çocuklar eve gelince- Seko'dan paparayı yiyecek olması bile umrunda değildi. Resmen evin küçük çocuğu gibiydi. Haylaz ve yaramaz bir çocuk...

Biraz sonra durarak sağ eliyle Nil'e yanına gelmesini belirten bir işaret çaktı. Bir yandan da hırsız olmamasına göz devirerek alayla söyleniyordu.

"Aferin sana. Gel, ödülünü al."

Ama yanına kadar gelip ilacına uzanan kızdan elini havaya kaldırarak ilacı kaçırdı. "Hooop."

Ardından içten bir kahkaha atıp ilacı tekrar uzattı. "Hadi hadi al."

Ama Nil yine tam uzanacakken elini havaya kaldırarak oyununu devam ettirdi. "Hooop."

Çok eğleniyordu. Karşısındaki kızın öfkesi, onun deli gibi kahkaha atmasına zerre engel olmuyordu.

"Tamam tamam al hadi bu sefer sıkıldım senden." diyerek ilacı kızın eline tutuşturdu ve dudaklarını kulağına yaklaştırıp mırıldandı.