ေစတမာန္တစ္ေယာက္ထိုအခန္းတြင္းမွမထြက္ခြာႏိုင္ဘဲမို႔အစ္နီရဲေနေသာခြန္း၏မ်က္လံုးမ်ားကိုသာစိုက္ၾကည့္
ေနျပန္သည္။အရာအားလံုးအားရိပ္မိေနေသာ ဇြဲထက္သည္ ထိုအေျခအေနအားၿဖိဳခြင္းရန္ ဒဏ္ရာရထားေသာ ခြန္း၏ပခံုးသားႏုႏုေလးမ်ားကို အားျဖင့္ညႇစ္ကိုင္ရင္း....
" ခြန္း... ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ ကေလး... ဒဏ္ရာက နာလို႔လား"
" ဟုတ္ကဲ့... ဒဏ္ရာေၾကာင့္ထင္တယ္၊ ရင္ဘတ္ထဲက အရမ္းနာတာပဲ "
ခြန္းဆိုလိုခ်င္ေနေသာအဓိပၸာယ္ကိုနားလည္ေသာ္လည္းမလိုလားေသာအၾကည့္တို႔ျဖင့္ မသိက်ဳိးကြၽန္ျပဳလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ခြန္းအား စူးရဲစြာၾကည့္ေနေသာေစတမာန္၏ အၾကည့္တို႔ပ်က္ယြင္းသြားေစရန္ ဗီလိန္ပီပီ ဟန္ေဆာင္ရျပန္သည္။
" ဪ.. ကိုမာန္... ခြန္းေျခေထာက္ေတြကလႈပ္ရွားလို႔ မရေသးဘူးဆိုေတာ့ သူ တစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္အဆင္ေျပပါ့မလဲ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ခြန္းကို ျပဳစုေပးပါရေစ"
" ဘာ...အဓိပၸာယ္မရိွတာ "
ေစတမာန္သူ၏ခါးကိုၫြတ္ေကြးလိုက္ၿပီးေနာက္ဇြဲထက္၏ေမးေစ့ခြၽန္ေလးအားညင္သာစြာ ကိုင္လ်က္အၾကည့္စူးစူးတို႔ျဖင့္ ခြန္းအားစိုက္ၾကည့္ကာ...
" မင္းကကိုယ္တန္ဖိုးအထားရဆံုး ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးေလ ဇြဲထက္ ရဲ႕... ဒီလို တန္ဖိုးမရိွတဲ့ေကာင္ကိုျပဳစုစရာလား၊ ကိုယ္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး"
" ကိုမာန္ကလည္း... ကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳေပးပါ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ခြန္းေလးကိုသနားလို႔ပါ "
" ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးက စိတ္ထားေလးလွလိုက္တာကြာ အဲ့တာေၾကာင့္အခ်စ္ပိုေနရတာ..."
ဇြဲထက္၏လည္တိုင္ရွည္အားနမ္း႐ံႈ႕လိုက္ေသာ ေစတမာန္...။ ခြန္း ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ပါေသးသည္။နာက်င္တယ္ဆိုသည့္စကားထက္ပိုေသာစကားသာရိွခဲ့လွ်င္ထိုစကားကိုခြန္းအတြက္သိမ္းထားေပးၾကပါေလ။
ထိုအခန္းထဲမွထြက္လာၿပီးေနာက္ သူ႕အားလွည့္၍ပင္မၾကည့္ေတာ့ေသာ ေစတမာန္၏ေနာက္သို႔အမွတ္မရိွေသာေျခေထာက္မ်ားျဖင့္လိုက္ေနမိျပန္သည္။ေနာက္မွတေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့ရသည္မွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ဇြဲထက္ မေမာႏိုင္ေသးေပ။
YOU ARE READING
Hate fire ( Zawgyi and Unicode)
General Fictionေလနတ္သား၏အေအးဒဏ္မွခ်စ္ရသူအား ကာကြယ္ေပးလိုပါေသာ္လည္း ရင္ခြင္တံခါးမွတဆင့္ ထိုလူသားေလးအပူဟပ္သြားမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ လေနတ်သား၏အအေးဒဏ်မှချစ်ရသူအား ကာကွယ်ပေးလိုပါသော်လည်း ရင်ခွင်တံခါးမှတဆင့် ထိုလူသားလေးအပူဟပ်သွားမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်စိုးရ...
