Vluchtgedrag [✓]

Hoofdstuk 16. Over haar grens

D A A N

Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan, maar met een ontiegelijke kater als deze leek me dat toch ook weer niet echt een verstandig idee.

Nadat ik met mijn onnozele kop tegen Dominique had gezegd dat Linde en ik verloofd waren, had Linde - nadat Dominique in stilte en met open mond het zaaltje had verlaten - mij met haar woorden zo goed als met de grond gelijk gemaakt. In de tijd dat ik Linde nu kende had ik haar nog nooit zo pittig, woest en verward tegelijkertijd gezien. Diep van binnen beviel het me wel, ware het niet dat haar woede volledig op mij gericht was.

Toch was ze na enige tijd weer gekalmeerd en tot mijn grote verbazing had ze mij vol passie gezoend. Het was de beste zoen die ik ooit had meegemaakt. Haar lippen proefden naar de zoete smaak van de cocktail die ze vlak daarvoor had gedronken. Als ik het goed had zat daar perzik in. Althans, daar smaakte het naar. Het smaakte ook naar meer. Meer van Linde.

Het duurde vanaf dat moment ook niet heel lang meer voordat Linde en ik het feest hadden verlaten. Nadat we beleefd mijn ouders, zusje en het kersverse bruidspaar gedag hadden gezegd, waren we met een taxi naar het hotel vertrokken.

Hoewel ik mijzelf in eerste instantie had voorgenomen om me in te houden, had ik vannacht hetgeen gedaan wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Vannacht had ik me laten verleiden, waarschijnlijk dankzij de hoge dosis alcohol in mijn lichaam en die geweldige zoen van Linde. Vannacht was ik, willens en wetens, over haar grens gegaan.

Pas geleden was Linde zo overstuur geweest door een klant die haar had geforceerd om met hem naar bed te gaan. Toen ik dat hoorde had ik gezworen dat ik niet zoals die man zou zijn. Ik wilde niet de persoon zijn die Linde opnieuw dat trauma liet beleven. Dat verdiende ze niet, daar was ze te goed voor. Daarbij kwam dat ik me nog maar al te goed herinnerde wat er de nacht van het vrijgezellenfeest van Aaron was gebeurd met Dominique.

Ik was een ontiegelijke, egoïstische lul.

En nu, op deze stralende morgen na het huwelijksfeest van Aaron en Kirsten, lag ze naast me in bed, gehuld in een witte, zijden pyjama met hier en daar wat kant. Het setje liet niet veel aan de verbeelding over, maar dat was inmiddels ook niet meer nodig. Ik had haar immers allang volledig naakt gezien, een aanblik dat ik niet snel meer vergat.

Iets wat me echter wel nu pas opviel, was dat Linde een piercing in haar navel had. Het was een klein diamantje in haar navel en een zilveren bolletje boven haar navel. Vannacht was ik blijkbaar te druk geweest met andere dingen zoals haar lippen, haar borsten, et cetera, dat ik het niet had gezien. Maar hoewel de piercing Linde ongelofelijk sexy maakte, vond ik het niet helemaal bij haar passen. Ze leek mij eerder het type meisje dat doodsangsten kreeg als ze ook maar dacht aan het laten zetten van een piercing. Maar blijkbaar konden mensen mij nog steeds verrassen. Gelukkig maar, want dit was zeker geen onaangename verrassing.

Waar Linde mij vannacht nog meer mee had verrast was het feit dat ze onder haar 'prinsessenjurk', zoals ze de jurk die ze had gedragen zelf omschreef, enkel een sexy wit kanten slipje had gedragen. Ook dat was geen onaangename verrassing geweest.

Hoewel het nog maar vroeg in de morgen was, schenen er al behoorlijk felle zonnestralen de hotelkamer binnen. Naast mij lag Linde nog vredig te slapen, met een flauwe glimlach op haar gezicht. Ze was vast moe geworden van de afgelopen nacht, waarin we beiden amper hadden geslapen.

Hoewel ik zelf ook nog niet klaarwakker was, besloot ik dat het inmiddels wel tijd was om onder de douche te stappen. Wellicht zou dat ervoor zorgen dat ik me iets minder vermoeid voelde. Met een soepele beweging sprong ik uit bed en haalde ik alvast een paar kledingstukken uit mijn koffer. Een zwarte pantalon, een witte polo en ondergoed van Calvin Klein, mijn favoriete merk.