BİR YANGININ KÜLÜ #Wattys2020

19.Bölüm-Gizli Anlaşma

Sabahın erken saatlerinde uyandı Ceren.Gözlerini tavana dikti.Dün yaşananlar geldi birden aklına.Yüzünde buruk bir gülümseme belirdi.

Gitmek istiyordu.Leyla'nın yanına gitmek.Onunla daha çok vakit geçirip onu tanımak istiyordu.Gerçek annesi neyi severdi? Neye kızardı? Nasıl biriydi o? Neye mutlu olurdu? Hepsini tek tek öğrenmek istiyordu.Belki de ortak noktaları çoktu.

Aslında sadece Leyla değil.Şu kapıda ki koruma... O da çıkmıyordu bir türlü aklından.

Yüreğini kaplayan yeni bir heyecan vardı genç kızın.Annesi Leyla'dan başka hiçbir şey düşünmüyordu.Kafasını kurcalayan tek şey buydu.

Onu daha yakından tanımak.
Onun gözlerinde gördüğü acıyı anlamak istiyordu.Onunla paylaşmasını istiyordu.Her şeyi bilmek istiyordu.

Ceren karakter olarak Zümrüt'e çok benziyordu.Asla pes etmemeyi öğrenmişti Zümrütle.Eğer bir şeyi çok istiyorsa sonuna kadar gitmeyi.Ve onu almayı.BAma Zümrüt'e benzemeyen yönleri de vardı.Mesela o doğallığı.İçinden geldiği gibi konuşması.Sevdiği insana sadık kalışı.Naifliği.Duygusallığını gizleyememesi.Bu yönüyle hep Leylaydı.

Hazırlandıktan sonra aşağı indi.Kahvaltı sofrası hazırlanmıştı.Babası koltukta uyuyordu.Zümrüt ise mutfakta Süleyha Hanıma marketten alacaklarının listesini yapıyordu.Yeni bir gün başlamıştı.

"Günaydın kızım.Dün öyle birden kaçtın benden konuşamadık hiç.Bende rahatsız etmek istemedim seni.Bana anlatma istediğin bir şey var mı?"

Ceren annesine yaklaştı.Sonra hiç bir şey diyemeden geri çekildi.Sonra vazgeçip tekrar annesine döndü.

"Anne ben onu buldum."

"Kimi?"

"Annemi."

Zümrüt şaşkın gözlerle Ceren'e baktı.Bir gün bunun olacağını biliyordu.Ve o gün gelmişti.Bulmasından çok o an annemi diyişiyle kadının başından aşağı kaynar sular dökülmüştü sanki.Ona anne demesini kaldırabilecek miydi? Buna dayanacak gücü var mıydı? Buna dayanacak gücü kendinde bulamazsa ne yapacaktı ? Nereye gidip,kime sığınacaktı? Kocasına mı? Leyla'ya hala sırılsıklam aşık olan kocasına mı? Yoksa gerçeklerin yük olduğu kızı Cerene mi? Kime sığınacaktı ? Onun sığınacağı liman bu dünyada değildi.

Yutkundu.Acısını bağrına gömüp derin bir nefes aldı.

"Leyla'yı mı buldun? İyi rahatlamışsındır.Kaç gündür kafayı yedirtecektin bize.Baban ? Ona da söyledin mi ? O da gördü mü ? Gerçi bende ki de soru.Siz baba kız bana bir şey anlatır mısınız ? Hayır."

"Anne bak sakin ol.Babam henüz bilmiyor."

"Ceren baban senin peşinden evden çıktı dün.Bana yalan söyleme!"

"Ne?"

Babası onu takip mi etmişti?

"Anne ben gerçekten görmedim babamı.Ben sadece  pavyona gittim.Sonra Leyla'yı gördüm,o beni.Sonra da konuştuk işte.Sonra ben taksiye bindim geldim."

"Pavyon mu? Kızım beni delirtmek mi istiyorsun sen ? Ne pavyonu Allah aşkına ? Gecenin bir vakti tek başına
ne cesaretle gittin sen oraya!"

Cesaret...
Cesaretli kızdı Ceren.Bu özelliğini de Leyla'dan almıştı.Hiç kimse korkutamazdı onu.Naif duygusal olması cesaretini perdelemiyordu asla.İçinden geleni,içinden geldiği gibi sergilerdi.

"Anne ben sadece onu görmek istedim.Hepsi bu.Veli'nin hiçbir suçu yok.Çok sıkıştırdım onu.Lütfen kızma ona.

Zümrüt durup bir dakika düşündü.

"Yazık adamcağıza.Peşinden sürüklemişsin birde."

"Sen benim annem canımsın.Biliyorsun kimse senin gibi olamaz.Ama onu da tanımak istiyorum.Onunl vakit geçirmek istiyorum.Her şeyiyle bilmek istiyorum"

Zümrüt daha bir şey demek istemiyordu.Ama bir yandan içi içini yiyordu kadının.Ceren'i hepten kaybetmekten korkuyordu.Aslında sadece Ceren'i değil,Ali'yi de.Belki bu bağlandığı aileyi hepten Leyla'nın alması korkusu sarmıştı içini.Bir anda bütün kaygıları birleşip içini kemirmeye başladı.

"Gitmeyeceksin istemiyorum."

Ceren iyice sinirlenmişti.

"Sen ağzından çıkanı duyuyor musun ? Annem o benim!"

Zümrüt Ceren'in son cümlesiyle vurulmuştu.Kendini çok kötü hissetti.
Gözleri doldu.Ceren onun elini tuttu.

"Anne bak yapma böyle.Çok üzgünüm ben,bağırmak istemedim."

Bağırışlara Ali uyandı.

"Ne oluyor?"

Zümrüt o anın siniriyle kendini kontrol edemedi.

"Hayatımıza biri daha giriyormuş Ali."

Ali bir anda anlayamadı.Sonra Ceren'in yüzüne baktı.

"Leyla'dan bahsediyor.Annemden..."

Ali dünle ilgili Ceren ile konuşmak istiyordu.Aslında sadece Ceren ile değil,Zümrüt ile de konuşmak istiyordu.
Ama kelimeleri toparlayacak kafası kalmamıştı.Dünden sonra,Leyla'dan sonra bütün cümleleri yutmuştu.

"Masaya geçelim mi?"

Yemek masasına oturdular.

Yıl 2000 - Ceren'in Doğduğu Gün

"Veli,arabayı hazırla.Önemli bir işimiz var."

Veli arabayı hazırladı.Zümrüt ile birlikte yola çıktılar.Geldikleri yer eski bir evin önüydü.

"Şimdi sen burda bekle."

Zümrüt kapıyı çaldı.Açan Mehveş'ti.

"Buyrun Zümrüt Hanım."

İçeri girdi.
Leyla yeni doğum yapmış uyuyordu.

"Onu uyandır."

Mehveş Leyla'yı uyandırdı.

"Seni bulacağımı biliyordum."

Leyla şaşkınlık içindeydi.Kimdi bu kadın? Gözü bir yerlerden ısırıyordu.Sanki gazete de görmüştü.Sanki...
Ali'nin eşi değil miydi bu? Zengin alımlı...
Peki onu neden,nerden bulmuştu?
Hafifçe doğruldu.

"Siz... Burda? Ben hiçbir şey anlamıyorum abla! Mehveş abla bu kadın? "

Zümrüt hızla Leyla'nın yanına oturdu.

"Sus ve sadece beni dinle.Hayatını,yaşadıklarını biliyorum.Bu hayatın geleceği parlak görünmüyor Leyla.Sen savrulacaksın.Bu yavru da seninle savrulacak.Sen yanacaksın,bu yavru seninle yanacak.Belki sen öleceksin..."

Leyla iyice sinirlenmişti.

"Sen ne diyorsun? Ne demeye çalışıyorsun! Abla bu kadını ne demeye aldın içeri!"

Zümrüt sakinliğini koruyordu.

"Belki sen öleceksin ! Bu yavru da seninle mi ölsün? Yahut bir başına mı kalsın ? Senin geleceğin belli değil Leyla.Kimlerin elinde olduğunu biliyorum.Nerde çalıştığını biliyorum.Şimdi beni iyi dinle.Seninle küçük bir anlaşma yapacağım.Ben senin hayatını kurtaracağım.Sende hem benim hemde kızının hayatımı kurtaracaksın."

Leyla,Zümrüt'ün gözlerine dik dik bakıyordu.

"Bu anlaşmayı sadece sen ben ve Mehveş bilecek."

Zümrüt,anlaştıktan sonra evden ayrıldı.

-Yeni bölüm gelmesi için lütfen bu bölümün yorum kısmına yorum belirtin,teşekkürler.-

...