BİR YANGININ KÜLÜ #Wattys2020

Baba

(Yukarıya koyduğum müzik ile  dinlerseniz bu bölüm ruhunuza işler❤️ Yorum ve vote için şimdiden çok teşekkürler❤️)

Ceren kırışmış kağıdı açtı,fakat o mektubun devamı değildi bu.Babasının karaladığı şiirlerden biriydi.

Bildiğim bir şey varsa o da sensin
Mısralarımdan akan yaş,sen
Nefesimde açtığım yarada senin kokun,
Güneşim sönmüşse sensizlikten,
Bir ömre bedel sevda kaldıysa içimde yine sensin.
Senden geçmem.
Geçersem,geçtiğim yine sensin.
-Ali

Ceren bu şiire kapılmıştı.Daha önce babasından çok şiir dinlemişti fakat bu şiir başkaydı.Her kelimesi ruhuna ilmek ilmek işliyordu . Kalbe dokunan çok başka bir hali vardı bu şiirin.Bu şiirin yarası olmayan bir adamın kaleminden çıkması imkansızdı.Sahi babası bu şiiri annesine mi yazmıştı ? Hayır.Geçmişte kalan büyük bir acısı vardı babasının.Bunu tam anlamıyla idrak etmişti artık.Bu şiiri yazdığı kadın kesinlikle Leyla olmalıydı.Ama onu nasıl hala unuramamıştı ? Onu düşünmesi dahi annesini aldatması sayılmaz mıydı ? Bu isim içine nefret tohumları ekmeye başlamıştı.Bir ses geldi,odasına biri girdi.

-Ceren , dedi Ali.

Babası uyanmış,ışığın açık olduğunu farkedince Ceren'in odasına girmişti.Ceren elinde ki kağıdı arkasına sakladı.

-Baba.Baba sen uyumuyor muydun ?

Ali,arkasına bir şey sakladığının farkındaydı.Kızın da ki garipliği sezdi.

-Sen iyi misin Ceren ?

Ceren başını salladı,gülümsedi.Ardından bir dakika daha dayanamayacağını anladı ve babasına elinde ki şiiri verdi.

-Baba bu şiirde ki kadın,kim ? diye sordu birden.

Ali böyle bir soru beklemiyordu.Şiiri aldı,

- Sen bunu nerden buldun ?

-Bunun bir önemi yok baba,bir soru sordum cevap verir misin ?

Ali'yi ter bastı.Ne yapacağını şaşırdı.Annen dese,yalanlarla yaşayan kızına bir yalan daha söyleyip kendinden tiksinecekti.Ali çok da düşünmeden,kızına yaklaşıp onun elini tuttu ve söze koyuldu ;

-Ceren,o kadın...
-Leyla mı baba ? Hani şu aklından çıkaramadığın kadın! Annemle kavga etmenize sebep olan kadın ! Leyla...

diye çıkıştı babasına Ceren.

Ali bu ismi her duyuşında içine saplanan hançerden asla kurtulamıyordu.Ellerinde ki o his her zaman aynen tekrarlıyordu.Kızına Leyla'yı anlatmanın vakti gelmiş miydi sahiden ? Yoksa içi içini yemeye devam mı etmeliydi ? Kendi iç hesaplaşmasını bitirdikten sonra yere bakan gözlerini kızına çevirdi.

Gözleri doldu.Kızından dolan gözlerini saklamaya çalıştı.Ceren,onun bu haline çok şaşırdı.Babası karşısında başka bir kadın için ağkayacaktı.Bu durum onu daha da çıkmaza sürüklüyordu.Siniri geçmiyor,oda da ne var ne yoksa fırlatmak istiyordu.Babası annesini hiç mi sevmemişti ?

Ali yaklaştı,kızının ellerinden tutup ona ;

-Ben anneni asla aldatmadım,dedi.

Ceren yalan söylediğini düşündüğü için göz devirip elini çekti.

-O zaman uykudan uyanırken sayıkladığın kadın, Leyla kim baba ? Ya da bu şiirin sahibi ? Ya da mektupta ki kadın!

Ali mektubu duyunca duraksadı.Kaşlarını çatıp Ceren'e baktı.Eğer bahsettiği mektupsa,eğer o mektubu Ceren okuduysa,şu an bu hesaplaşmayı yapmıyor olmaları gerekirdi.Ceren her şeyi biliyor olmalıydı.

-Baba! Mektubun diğer yarısını bulabilsem onu da okurdum.Annem yırtıp atmış belli ki odanızda buldum.İyi yapmış hem de çok iyi yapmış.Senin onu üzmete ne hakkın var baba!

Ali derin bir oh çekti.Düşündüğü gibi olmamıştı.Ceren , mektubun bir kısmını okumuştu.Peki mektubun diğer yarısı nerdeydi ? Onu bulup saklaması gerekiyordu.Yada saklamamalı mıydı ? Yine iç hesaplaşmasıyla karşı karşıyaydı.Kızına döndü,

-Ceren,o kadınla benim bir geçmişim var.Eskiden bir şeyler yaşadık ve bitti.Sonumuz kötü oldu kızım,içimde yaradır kalmış neyi kurcalıyorsun daha sen ? Evet,o mektubu saklamışım annen de bunu görünce birden elham yaptı,hepsi bu.Ne olur daha fazla sürükleme beni,eskiyi açmamı isteme benden.Beni götürme oralar sana yalvarıyorum Ceren.

Babası karşısında küçücük bir çocuk olmuştu sanki.

Ceren fazla üstüne gittiğini anlayıp babasının titreyen ellerini tuttu.Ondan özür diledi.

"Ben,saçma sapan konuştum işte.Üzülme tamam.Ben seni asla bırakmam babacığım."

Bu söz Ali'nin içine su serpti.Gözyaşlarına hakim olamadı ve ağlamaya başladı.Bir baba kızının yanında yaralı yüreğine karşı koyamadan ağlıyordu.Ceren,babasının gözyaşlarını sildi.Ona sarıldı.

Ali,onun gözlerinin içine bakıp konuşmaya başladı.Daha fazla tutamazdı kendini.Tutsa patlardı.

"Ceren,annenden önce benim çok zor bir hayatım oldu.Sana her şeyi anlatmayı çok istiyorum ama şimdi bilmen gereken bu şiirde ki kadın.Yoksa beni anneni aldatan bir adam olarak kafanda yaratacaksın biliyorum.Ben Leyla'yı unutamıyorum Ceren.Gecem Leyla,gündüzüm Leyla.Nefesim Leyla,gözlerim Leyla,ellerim dudaklarım saçlarım kirpiklerim herşeyimle Leylayım ben.Bu kadın benim içimde  öylesine yer etmiş ki kimse alıp kopartamaz ordan.Onu bırakan bendim.Ondan vazgeçen,onu bir daha görmemeye , elini tutmayaya yemin edip kaçıp giden bendim.Ama zorundaydım.Leyla'yı o köyde bırakıp kaçmak zorundaydım.Ellerim kollarım bağlanmış,vicdanım boğazıma yapışmış genç bir adama dönüvermiştim bir gecede çünkü.Bir gece de hayatım öyle bir değişmişti ki,ya kendimi öldürecektim ,ya bu aşkı öldürüp bu aşkın doğduğu yere gömüp oralardan gidecektim.Tercih yapamadım.Hem Leyla'yı bıraktım hem de kendimi yaşarken öldürdüm.Ve şimdi Leyla yok.Sanırım hayatta değil,bilmiyorum yani ben hiç ulaşamadım.

O son cümleleri söylerken çok zorlandı.Hala hayatta olabileceğine inanmak istiyordu ama Leyla'dan hiç bir iz yoktu.

"Sen,bu kadını bu kadar çok seviyorken neden terkettin baba ?"

Ali hiçbir şey söylemedi.Ceren de sorduğuyla kaldı.

Ceren gözyaşları içinde kalmıştı.Ne yapsa,ne dese bilmiyordu.Ama hala eksik çok şey vardı.Babası ona her şeyi anlatmamıştı.

Babasını annesini aldatmakla suçladığı için çok pişmandı.Kendinden tiksinmişti.

"Ne köyü baba ? Sen İstanbul'da doğup büyümedin mi ? Ne yaşadın sen,sen nasıl birisin,sen kimsin baba ! Ben gerçekten anlamıyorum bu söylediklerini."

diye sözcükler çıkıverdi ağzından.Ceren ne dediğini bilmiyordu.

Ali bir noktaya dikmiş gözlerini,öyle kalmıştı.Hiçbir şey açıklamadı başka.

"Annenin bu gece konuştuklarımızdan haberi olmasın Ceren.Kendimi toparladıktan sonra sana her şeyi anlatacağım,ama bana zaman ver.Annene hiçbir şey söyleme."

Ceren başıyla onayladı babasını.Şimdi sıra mektubun diğer yarısını bulmaktaydı.Onu bulunca sanki her şey çözülecekti.

...

(Yorumlarınız benim için çok önemli)