Mos më lësho!!!

Chapter 21

-Llastice, - foli sapo ajo hapi deren e makines dhe nuk e lejoi ta puthte.

-Te dua shume, -ia ktheu ajo dhe i la nje puthje te lehte ne hunde duke vrapuar te dilte duke mos e lejuar ate ta terhiqte e me pas ta puthte.

'Do vij te te marr une me vone, do te dalim me miqte e mij sonte ne mbremje. Si thua?'

Ishte mesazhi qe e beri te qeshte pak me vete pas gjithe asaj lodhjeje, mendoi se ai po tallej, nuk e mori aspak seriozisht, e mendoi si nje kunj te tijin qe vetem po e informonte se ai do te dilte me shoqerine sonte ne mbremje e per ti shpetuar ndonje ngacmimi te saj ftoi edhe ate.

'Dil bej qef dhe mos bej prove te shikosh femra te tjera. I ziu ti, po me erdhe ne shtepi i dehur!'

Sapo mesazhi i saj u dergua telefoni i ra ne toke nga perplasja me dike, shau nenze dhe pa ngritur koken u ul te kapte telefonin e fikur, tentoi disa here ta ndizte por ne te gjitha rastet deshtoi.

-Oh me fal! -degjoi nje ze siper kokes se saj qe zgjati doren tandihmonte te ngrinte nga toka.

-S'ka problem Eljo, -ia ktheu ajo dhe terhoqi doren sikur te dilete elektricitet nga dora e tij pasi u ngrit ne kembe.

-Cfare je fejuar? -nuk vonoi te pyeste kurioz tjetri duke hedhur shikimin sa nga ajo e sa nga unaza qe i mberthente gishtin e kater te dores se majte.

-Po jam fejuar, -pranoi ajo krenare nderkoh qe vazhdonte te tentonte te ndizte ate dreq pajisjeje qe mbante ne dore qe si per inatin e saj nuk asnje jepte shenje jete.

-Me ate policin eee? -ishte e njohur me antipatine e ndersjellte qe djemte kishin ndaj njeri-tjetrit.

-Me Krisin do te thuash, po me te, -ia ktheu ajo e inatosur nga toni qe perdorte kur i referohej Krisit te saj si 'polici'.

-Pse kaq shpejt? -vazhdoi serine e pyetjeve te tij ai qe nuk do te kishte mbaruar nese nuk do te ishin therritur te shkonin te mblidheshin ne sallen e mbledhjeve.

-Eshte 10-vjetori i studios sone ligjore dhe kemi vendosur qe per ta ndare se bashku me ju lumturine e faktit qe te gjithe se bashku e kemi sjelle ketu ku eshte studioja jone sot, kemi organizuar sonte nje mbremje per te festojme per kete sukses. Faleminderit per vemendjen tuaj mund te ktheheni ne punen tuaj, -permbylli ai dhe te gjithe punonjesit u nisen drejt deres.

-Te le polici te vish sonte? -ngacmoi Eljo sapo dolen prej aty.

-Eljo nuk me ka ndaluar ndonjehere pa merak, thjeshte keto darkat e punes me duken idiotesi me brire, un nuk kam as dy muaj qe punoj ketu cfare do te bej aty,  per te mos permendur sesi shumica e punonjesve as qe nuk ia kan haberin fare se un punoj ketu, preferoj te qendroj ngohte ne shtepi duke lexuar ndonje liber apo duke pare ndonje film, -foli vertete ate qe po mendonte te bente duke menduar qe Krisi nuk do te ishte ne shtepi.

-Po jam un aty, -u hodh menjhere tjetri.

-Nuk po ta them me te keq, por zgjedh me mire ngrohtesine e batanijes sesa nje lodhje tjeter, - dhe beri te ikte.

-Mos is fut kot pastaj ato dy ore jane, nese deshiron mund te ikesh edhe me heret askush nuk te mban me zor, edhe planet qe paske nuk me duken edhe aq interesante.

-Do ta mendoj, - ia ktheu ajo per te mbyllur biseden sepse ne koken e saj e kishte vendosur qe atje nuk do te shkonte, i dukej thjeshte e kote.

-Pranoje qe polici nuk te le te dalesh nga shtepia, doli fjala ime, -ngacmoi serisht.

-Nuk kam perse te te vertetoj asgje ty Eljo, boll u lodhe jam mjaftueshem e bindur qe nuk do te vij, nuk ma mbush dot mendjen, - u drejtuar per ne banjo rrotulloi syte ne merzi kur gjeti dy vajza te cilat diskutonin me njera-tjetren se cfare do te vishnin, nuk e kuptonte perse po i kushtonin kaq shume rendesi kesaj mbremjeje, ne fund te fundit nje darke ishte e per me teper me koleget e punes.