Mos më lësho!!!

Chapter 14

-Te pelqen? E pyeti ai i pozicionuar pas saj me duar mbeshtetur mbi belin e saj.

'Kris eshte fantastike!' Peshperiti me syte e perlotur ne mallengjim nga pamja qe kishte perballe vetes.

-Eshte... eshte dhurata me e bukur qe kam marre ndonjhere per ditelindje... oh zot sa shume lule! Vazhdonte te komentonte e hutuar nga lutet qe e kishin mbushur plot e per plot dhomen e atij hoteli ku po qendronin.

Ishte nje adhuruese e tmerrshme lulesh, ishte e dashuruar me bukurine e delikatesen e tyre, nuk ngopej duke pare ate pamje fantastike, nje dhome e tejmbushur me trendafila te kuqe te preferuarit e saje,  me siguri ishin me shume se 200 cope.

-Edhe 100 e vogla ime! I foli lehte prane veshit ai dhe ajo qeshi.

-I poshter, kete me ke fshehur gjate gjithe dites? Konkludoi ajo duke u kthyer perballe tij kete here me syte e pucerruar e ai qeshi.

'Ta dishe e kam pritur dhuraten gjate mbremjes tani i kisha humbur shpresat plotesisht.'

-Fytyra jote tregonte shume, tha ai duke qeshur me fjalet e saje.
E kishte kuptuar qefprishjen e saje gjate gjithe mbremjes aq sa kishte shpresuar qe te mos shperthente ndonje moment e ti thoshte se sot ishte ditelindja e saj, por per fatin e tij te mire nuk kishte ndodhur nje gje e tille.
-Faleminderit shume! i tha duke iu hedhur ne perqafim.

-Gjithcka per ty e bonbonia ime.

-Te dua kaq shume! Shprehu dhe iu sul menjhere buzeve te tij ne nje puthje qe mbante ne te njejten kohe embelsine e dashurise dhe 'egersine' e pasionit e ai nuk nguroi aspak t'ia kthente, preku lehte rripin delikat te fustanit te saj dhe u perpoq ta ulte poshte nderkohe qe butesisht puthte supin e zhveshur, duart e tij lundronin ne trupin e saj qe dridhej lehtesisht per shkak te emocioneve e ndjesive te reja qe po merrte.

-Kris... peshperiti ajo me frymen qe i merrej nga intensiteti i puthjes se pak me parshme, me syte e mbyllur qe nuk pranonte kurrsesi ti hapte dukr iu druajtur shikimit te tij edhe me friken semos nese hapte syte kuptonte qe cfare po ndodhte nuk ishte reale. Ai sapo degjoi peshperimen e saj vetem ndaloi dhe po priste te merrte nje sinjal nga ajo ne duhet te vazhfonte me tej apo jo, e kishte pritur shume duke respektuar cdo vendim te sajin e duke i qendruar totalisht besnik, e serisht do te bente te njejten gje nese ajo do t'ia kerkonte padyshim qe po, edhe pse serisht do ti duhej te luftonte me veten e deshirat e tij, por per te do ta bente sigurisht qe po.

-Me bej... jam... jam gati te... te... ishin nje rremuje e vertete fjalet e saj ama duart e saj qe e terhiqnin prane vetes e shprehnin me se mire cfare ajo donte ti thoshte ne ato momente qe fjalet nuk arrinin te vendoseshin te rregullta ne ate fjali.

-Je e sigurt? e pyeti ai para se serisht para se te vszhdonte me tej duke e ditur mire qe dot nuk do ti ndalte me, ajo vetem pohoi me koke tek e shikonte e sigurt e me njefare droje drejt e ne sy me syte qe i shendrisnin, mbertheu belin e saj pavonuar aspak dhe sulmoi serisht buzet e saj.

Nen magjine e atyre prekjeke e puthjeve te zjarrta qe po shkembenin me njeri -tjetrit u drejtuan drejt shtratit qe gjendej ne mesin e asaj dhome, dergoi duart ne zinxhirin e fustanit te saj qe pa shume mundime e zbertheu e po aq lehte e zhveshi plotesisht trupin e saj te pafajshem. Puthi dhe perkedheli butesisht e emvelsisht cdo pjese te atij trupi te brishte e te pafajshem qe ashtu si shpirti i saj zgjodhi i dorezohej atije dhe ai kujdesshem e plot ndjenje po e dashuronte... po dashuronte shpirtin dhe trupin e saj, degjonte cdo renkim qe leshonin buzet e saj here nga dhimbja e paevitueshme qe vinte si pasoje e levizjeve te kujdesshme te tij brenda saj e here nga kenaqesia qe buzet e prekjet e tij i jepnin, derisa me delikate e butesi e shnderroi grua ne krahet e tij...derisa e beri tijen fizikisht.

Ajo ishte e lumtur dhe ajo buzeqeshja e ngjitur ne fytyren e saj pavaresisht lodhjes e tregonte qarte, ndersa ai... ai lumturohej edhe me shume kur shikonte ate te lumtur me syte qe i shendrrinin me shume se me pare,  dhe mbeshteste tek ai si per te kerkuar qetesi e clodhje trupin qe i dridhej lehtesisht nga emocionet e i dergjur nga lodhja.

-Kris... foli ajo dhe ai menjehere ktheu shikim drejt saj i shqetesuar ne mos kishte ndonje problem... te dua shume! I tha serisht qete nderkoh qe e shikonte thelle ne sy, ai gjithmone kishte ditur t'ia lexonte syte e duke e pare donte ti tregonte te gjithe ate lunturi qe ndjente ama ishte e veshtire per tu shpjeguar me fjale qe ose mund te ishin te teperta ose edhe te pakta.

-Un me shume, ia ktheu ai i buzeqeshur nderkoh qe perkedhelte me gishtin tregues krahun e saj te zhveshur, dhe shume me i lumtur se me pare e shtrengoi fort pas vetes.

-Je mire apo jo? Pyeti serisht ai pak caste me vone per tu siguruar qe ishte mire dhe ajo pohoi me koke.

Sa te mire jane!😍
P.s nuk e ndaloja dot kete komentin 😅