Mahal Na Ata Kita

Chapter One

"Okay, uh... Hera, since you've given me a valid reason, I would still consider you as a student here in Aberdare."

Napangiti ako sa sinabi ni ma'am Pleto. Hawak niya ngayon ang medical certificate na ibinigay ko. Halos isang buwan na rin akong pasulpot-sulpot na lamang sa university na ito, kaya kinailangan ko ng gumamit ng epektibong rason para tanggapin pa nila ako.

"Thank you po, ma'am."

Tumayo na ako mula sa upuan na nasa kaliwa ng lamesa ng guro.

"Talk to your professors reagarding this matter, I'll speak to them as well," wika niya. Muka siyang striktang principal sa mga palabas habang inaayos ang reading glass.

"I will."

Oh God.
Pumikit ako at huminga ng malalim nang nakalabas na ako sa office ni ma'am Pleto. Una kasing bumungad sa akin ay ang freshman na si Ruel. Nakasuot siya ng Hawaiian shirt, kagaya ng palagi niyang suot sa tuwing may event sa school.

"Sabi na nga ba ikaw yung maganda na dalaga na nakita kong pumasok sa office!" masigla niyang sabi saka lumapit sa akin.

Hinigpitan ko ang hawak sa folder habang naglalakad. Nakakabingi. Ang hindi maubos-ubos na salita na nanggagaling sa bibig ni Ruel ay nakakabingi. Hindi siya tumitigil sa pagdaldal kahit hindi ko na siya iniimikan.

Nang lumiko ako sa building para pumunta sa gym ay sumunod pa rin sa akin ang bata. Tumigil ako at humarap sakanya. I saw a smile beamed on his face.

"Ruel, have you seen Greg?"

Ruel suddenly pouted upon hearing my question. I rolled my eyes on him. He didn't speak, instead, he put his hand on his chest and pretended he was hurting.

"Mah heart!" aniya.

"Oh, forget it."

Tinalikuran ko na siya at nagpatuloy na sa paglalakad. Wala akong mapapala sa batang iyon.

"Hera, comeback!"

"No Ruel, go back to your PE."

I've never been to school since last week and I'm starting to wonder why all these students are scattered here outside when it's still class hours. What's more shocking is I couldn't see my friends here, or atleast just Greg. I might turn to a giraffe now for elongating my neck so much just to look for him.

Nasa hallway na ako nang nakita ko si coach Martin, ang coach ng basketball team at minsan naming naging PE teacher. Nakatayo siya sa tapat ng two-step stair papunta sa building na ito habang nakapamewang at nakatingin sa hawak na clipboard.

"Coach!"

"Two weeks ka na sa aking absent, wag mo kong kausapin."

Hindi ko napigilang ngumiti nang humarap siya sa akin. Mabuti na lamang at napigilan ko ang pagbungisngis nang nakita ang malaki niyang tiyan, ang mustache niya na parang sa isang ranger, at ang rainbow headband na nasa noo niya.

"May nakakatawa ba, Cailles?"

I bit my lower lip as I shake my head.

"Edi wag kang pangiti-ngiti diyan. Ang hirap-hirap ihandle ng basketball team na 'yan. Alam mo bang hindi sila sumisipot tuwing may practice? " he murmured.
I just nodded, pretending that I'm interested.
"Lahat gustong maglaro. Wala namang gustong magseryo ng practice."

"Sir, I'm just here for Greg. Do you happen to know where he is?"

"I don't know. Maybe, your boyfriend is in the cafeteria hitting on some bitches again!"
His voice almost echoed on the whole place.