Όλα ξεκίνησαν μια Πέμπτη του Νοέμβρη τίποτα το ενδιαφέρον εγώ λιώνω στην κυριολεξία στον καναπέ μου με την κουβερτούλα μου και όλες μου της γάτες γύρο μου να βλέπω Netflix στο λάπτοπ αφού η ώρα έχει πάει 11:00 το βράδυ και αύριο για κακή μου τύχη έχ...
Λοιπόν ξύπνησα στις 10:00 και ξεκίνησα Κατευθείαν να ετοιμάζομαι με έναν καφέ στο χέρι είμαι σαν ζόμπι από την κούραση μόλις γυρίσουμε θα πέσω ξερή το μόνο σίγουρο
μμμμμ λέω να βάλω την άσπρη μου φούστα σήμερα που έχει και καλή μέρα αν και Δεκέμβρης τα μαλλιά μου θα τα αφήσω κάτω ίσια και πρέπει να δούμε τι θα γίνει με το μακιγιάζ μπας και σωθεί η κατάσταση
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η ώρα είναι πάρα δέκα πως περνάει τόσο γρήγορα η ώρα σε λίγο θα είναι εδώ και έχω αρχίσει να αγχώνομαι
παίρνω τηλέφωνο την Αθηνά η οποία ακόμα δεν μπορεί να το πιστέψει ότι θα βγούμε και ακούω κατσαδα που δεν της έχω πει τι έχει παιχτεί μεταξύ μας με λεπτομέρειες αλλά θα της τα πω είπαμε το βράδυ .
Ουφφφ η ώρα περνάει και εγώ αγχονομαι ακόμα περισσότερο
Ε:θεέ μου γιατί είπα ναι. Και άμα δεν πάει καλά...... και άμα βαρεθεί... και άμα δεν έχω ντυθεί κατάλληλα.....
Α:σταματα με έχεις ζαλίσει και σταμάτα να πηγαίνεις πάνω κάτω θα ανοίξεις καμία τρύπα στο πάτωμα
Δεν είχα παρατηρήσει ότι περπατούσα
Ε: Ρε Αθηνάαααα Τσιρίζω
Α: καλά σε κλείνω φιλάκια
Ε: όχι μην κλείσεις μην με αφήνεις μόνη μου λέω έντρομη
Α: ρε Ελίνα ξεκόλλα ο Βασίλης είναι. Τον ξέρεις και σε ξέρει τόσα κάνατε χθες και επιτέλους θα βγείτε κοίτα να περάσεις καλά και μην αρχίσεις τις υστερίες
Χτυπάει η πόρτα και τρέχω να ανοίξω
Ε: μην κλείσεις θα σου πω εγώ ποτέ ξεφυσάει αλλά Χέστηκα
Τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα άγχος, αγωνία , πεταλούδες
Και μετά το χαμόγελο του..... στέκεται στην πόρτα και με κοιτάει.... είναι και αυτός αγχωμένος μπορώ να πω και το χαμόγελο του κρύβει αμηχανία
