Μέσα σου

{7} Απρόσμενο Τηλεφώνημα!

ΕΛΊΝΑ

Ντράπηκα τόσο πολύ που μας κοίταγανε όλοι και αρχίσανε τα σχόλια
πήγα και έκατσα δίπλα στην Αθηνά εκεί ήταν η καλύτερη θέση αυτή την στιγμή.
Από την μία έχω τον τοίχο και από την άλλη την Αθηνά να με σώζει από τις άβολα στιγμές που μπορεί να υπάρξουν στην συνέχεια

Αθηνά :< έχεις να μου πεις πολλά εσύ> μου λέει με το σηκωμένο φρύδι
Ελίνα:< το ίδιο ισχύει και για εσένα >

λέω πονηρά και αρχίζουμε να γελάμε, τότε γυρνάνε όλοι και μας κοιτάνε και το βλέμμα μου συναντά του Βασίλη που έχει ένα περίεργο ύφος και δαγκώνει την μπουνιά του
φαίνεται να έχει νεύρα
παίρνω το βλέμμα μου και προσπαθώ να κάνω ότι δεν με πολύ νοιάζει
κοιτάω το σπίτι και επεξεργάζομαι τον χώρο γύρο μου
είναι πολύ ωραίο σπίτι και αρκετά καλά διακοσμημένο

Ελίνα :< Βασίλη η κουζίνα από που είναι; >

τον ρωτάω ευγενικά και μαλακώνει το πρόσωπό του

Βασίλης:< εεεε στην αρχή του διαδρόμου>
Ελίνα:< ευχαριστώ πολύ >

λέω και σηκώνομαι

Ελίνα:< θέλει κανείς κάτι από την κουζίνα; >
Παύλος :< αχχχ ναι βρε Ελινακι φέρε καμία μπύρα ακόμα >

του χαμογελάω και περνάω μπροστά από τον Βασίλη

Βασίλης:< περίμενε έρχομαι να σε βοηθήσω >

αυτό ήθελα να ακούσω για να είμαι ειλικρινής ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου

Αλέκος:<περίμενε έρχομαι να σε βοηθήσω >

λέει κοροϊδευτικα και γελάνε όλοι ο Βασίλης παίρνει ένα μαξιλάρι και του το πετάει

Βασίλης :< ΣΚΑΣΕ μαλάκα >

φωνάζει και τρέχει από πίσω μου που πηγαίνω στην κουζίνα μπαίνουμε μέσα και ανοίγω το ψυγείο για να πάρω τις μπύρες των παιδιών και το νερό ο Βασίλης στηρίζεται στον πάγκο της κουζίνας και με κοιτάει σταματάω αυτό που κάνω και γυρίζω και τον κοιτάζω και εγώ

Ελίνα:< τι είναι; >
Βασίλης :< τίποτα είσαι πολύ όμορφη>

ιιιιιι τι κάνει.... Αρχίζω να κοκκινίζω

Ελίνα:< ευ-ευχαριστώ >
λέω και νιώθω το στόμα μου να στεγνώνει κοιτάω γύρο μου και προσπαθώ να καταλάβω που μπορεί να είναι τα ποτήρια

Βασίλης:< αυτό ψάχνεις; >

κρατάει ένα ποτήρι στο χέρι του και εγώ του γνέφω