Μέσα σου

{2} Επανασύνδεση!

Όλα ξεκίνησαν μια Πέμπτη του Νοέμβρη τίποτα το ενδιαφέρον εγώ λιώνω στην κυριολεξία στον καναπέ μου με την κουβερτούλα μου και τις γάτες μου αγκαλιά βλέποντας Netflix στο λαπτοπ αφού η ώρα έχει πάει 11:00 το βράδυ και αύριο για κακή μου τύχη έχω σχολή πφφφφφφ.......

Ποιος πάει για μάθημα ρε παιδία εγώ αυτό που θέλω είναι να κοιμηθώ μέχρι την Δευτέρα παρουσία και αύριο ρε γάμωτο έχουμε θεωρία που την συχαίνομαι .......

Ξαφνικά χτυπάει κουδούνι και με διακόπτει από τις σκέψης μου. Ποιος να είναι τέτοια ώρα και κύριος γιατί με ενοχλεί! Μου την σπάει όταν βλέπω ταινία να με διακόπτουν χάνω την υπόθεση

Σηκώνομαι Βαριεστημένα από τον καναπέ και πάω προς το θυροτηλέφωνο Ανοίγω την πόρτα χωρίς να ρωτήσω ποιος είναι και περιμένω να εμφανιστεί από το ασανσέρ ενώ παράλληλα σκέφτομαι μια καλή δικαιολογία για να τον διώξω.

(σε αυτό το σημείο νιώθω την ανάγκη να σας πω ότι στην γειτονιά μου έχω πολύ καλές σχέσεις με τους γείτονες που τυγχάνει να είναι και αυτοί φοιτητές οπότε όταν βαριέται κάποιος πάει στο σπίτι του άλλου)

Όποιος και να είναι αυτή την στιγμή δεν έχω όρεξη για κόσμο

η πόρτα του ασανσέρ ανοίγει και εγώ δεν πιστεύω στα μάτια μου που αρχίζουν να δακρύζουν δεν το πιστεύω ...........

Βγαίνει έξω ρίχνω μια τσιρίδα και ορμάω στην αγκαλιά της ενώ δάκρυα περιτριγυρίζουν το πρόσωπο μου

Ελίνα : <Δεν το πιστεύω Δεν το πιστεύω>. Τσιρίζω και απλά δεν μπορώ να το πιστέψω

🧠:Νομίζω το καταλάβανε φτάνει
💁🏻‍♀️:Ναι οκ που είχα μείνει.... Αααα ναι

Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι είναι μπροστά μου ότι είναι στην αγκαλιά μου ένα χρόνο τώρα μόνο στο instagram μιλάμε και τώρα είναι απέναντι μου και μπορώ να την ακουμπήσω την γεμίζω φιλιά και να την σφίγγω στην αγκαλιά μου

Αθηνά : <ΕΚΠΛΗΞΗΗΗΗΗΗΗ>. Λέει Και προσπαθεί να απελευθερωθεί από το κράτημα μου
Ελίνα : <ποτέ ήρθες; Πόσο θα κάτσεις; Πείνας; Να παραγγείλω;> γελάει την βαράω ελαφρά στον ώμο <μην γελάς χαζό μου έλειψες>.

Την ξανά παίρνω αγκαλιά , η Αθηνά για έναν χρόνο σπούδαζε στην Ισπανία όπως κατάλαβες έχω να την δω έναν ολόκληρο χρόνο που εμείς δεν αντέχαμε η μία μακριά από την άλλη ούτε εβδομάδα

Αθηνά : <θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όλες σου τις ερωτήσεις μια μια λοιπόν να παραγγείλεις γιατί πεθαίνω της πείνας μόλις τώρα ήρθα και ΘΑ ΚΆΤΣΩ ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ>.