ခ်စ္ အတၲ -49

Start from the beginning
                                    

"ေအးတာေပါ့ ကိုကိုရ......
ေအးလြန္းလို႔ ႏွင္းေတြေတာင္က်ေနၿပီး....."

"ဒါေပမဲ့လည္း....."

"ဒါေပမဲ့ ေတြ ဘာေတြ လုပ္မေနနဲ႔ ကိုကို.....
ကိုကို တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ခံစားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး......ကြၽန္ေတာ္ ေသသြားလိမ့္မယ္....."

"ဟီ....ဟီ....ရီေပၚက ကိုက့္ုကို အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္
ခ်စ္တာလားဟင္?...."

"အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ မဟုတ္ဘူး.....
အဲ့တာထက္ ပိုခ်စ္တာပါ ကိုကို......
ကိုကို႔မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္အညိုးမခံႏိုင္တဲ့အထိပါ....."

"..........."

မြ!!!!!.....

"အာ!....ကိုကို....." ဟုဆိုကာ အံ့ဩစြာျဖင့္ ရီေပၚတစ္ေယာက္ ေရွာင္က်န႔္နမ္းသြားေသာ ပါးေလးအားအုပ္ကိုင္၍ ၿပံဳးေနမိေလသည္။

"ကိုကိုလည္း ရီေပၚကို အရမ္းခ်စ္တယ္...."

"အင္း......ဟင္း......အီး.....ဟီး......" ဟုဆိုကာ မ်က္ဝန္းမ်ားမွ မ်က္ရည္စမ်ားက်ကာ စတာငိုေနေသာ ရီေပၚကို ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္
ျပာျပာသလဲေခ်ာ့‌ေန‌ေလသည္။

"အယ္!!....ရီေပၚ ဘာလို႔ ငိုေနတာလဲဟင္?...."

"ေပ်ာ္လို႔.....ၿပီးေတာ့....."

*အရမ္းဝမ္းနည္း‌လို႔.....အရမ္းခ်စ္မိမွ ေဝးရမယ့္
ကံၾကမၼာကို မုန္းလို႔....*

"ၿပီးေတာ့....ဘာျဖစ္လို႔လဲ????"

"ကိုကို႔ကိုလည္း ရီေပၚကငံုထားမတတ္ ခ်စ္တယ္လို႔......"

"အင္းပါ......"

................................................................

"ရီေပၚနဲ႔ ေရွာင္က်န႔္တို႔ လက္ခ်င္းတြဲ၍ လမ္းေလ်ွာက္လာၾကသည္မွာ အိမ္ႏွင့္အနည္းငယ္
အလွမ္းေဝးေနၿပီး ျဖစ္သည္။ထို့ေနာက္ ရီေပၚက
ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကၫ့္ကာ က်ဆင္းလာေသာ ႏွင္းပြင့္ေလးမ်ားအား လက္ဖမိုးေလးျဖင့္ ခံယူ၍......

"ကိုကို သိလား?....ဒီႏွင္း‌ေတြက ဒီရာသီမွာ ပထမဆံုးက်တဲ့ ႏွင္းေတြပဲ......"

".................." ရီေပၚ၏ စကားအဆံုးမွာ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ မည္သၫ့္စကားမွ မေျပာဘဲ  ေခါင္းအသာေလးညိတ္၍  ရီေပၚဆက္ေျပာမၫ့္စကားအား ဆက္နားေထာင္ေနေလသည္။

ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )Where stories live. Discover now