Κεφάλαιο Είκοσι Εννέα - Ουδέν Κρυπτόν

806 88 93
                                    

Ξύπνησε ώρες αργότερα στο κρεββάτι του πόνου στο κεντρικό νοσοκομείο του νησίου δίπλα της στεκόταν ο Αλέξανδρος φοβισμένος.

Σαν την αντικρίσε να συνέρχεται της έπιασε τρυφερά το χέρι « Το μωρό ; » ψέλλισε αδύναμα.

Ένιωθε πολύ άσχημα έβλεπε θολά είχε ναυτία , πονούσε χαμηλά μα φάνταζε επιτακτική ανάγκη να μάθει τι απέγινε το πλασματάκι της .

Κρίνοντας απ το βλοσσυρό του ύφος τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και ίσως να πάσχιζε να την παρηγορήσει για το χαμό του .

《Αλέξανδρε μίλα μην με αφήνεις να χάνομαι..》

《Ξέρεις..είναι σοβαρή η κατάσταση σου ..》ψέλλισε με εμφανή συστολή αφου ο γιατρός τον είχε συμβουλέψει να μην προβεί σε λεπτομέρειες.

Αμερική την ώρα του ατυχήματος ..

《Μα τι στο καλό έχει κατα νου αυτός ο άνδρας φυλάξου Μαρίνα πρόσεχε ! Μαρίναααα..》ούρλιαξε καθώς τινάσονταν ολόκληρος έντρομος απο τον εφιάλτη που συντάραξε κυριολεκτικά τον ύπνο του .

Κοίταξε ολόγυρα του το άδειο δωμάτιο με το λιγοστό φώς του ήλιου να εισέρχεται απ το παράθυρα λίγο προτού δύση αναγγέλλοντας ανάπαυση .

Το καρδιοχτύπι στο στέρνο του δεν έλεγε να πάψει να καλπάζει άραγε τι τρομερός εφιάλτης ήταν αυτός με πρωταγωνίστρια εκείνη;

Είχαν περάσει τόσοι μήνες δίχως να την ονειρευτεί ούτε μια φορά γιατί επανερχόταν σήμερα απο τα βαθύ του υποσυνειδήτου παίζοντας παιχνίδια ;

Τέσσερις ολόκληροι μήνες μεσίτευσαν να τον διαβεβαιώσουν πως δεν θα ερχόταν πια . Ενας γάμος που ξεκίνησε τυχαία επισφραγίστηκε οριστικά με μια φυγή και συνάμα εξαφάνιση.

Τοποθέτησε το χέρι στην μερία της καρδιάς φέρνοντας στο νου αλλο το παιδικό επίμονο κλάμα που στοίχειωνε αρκετά βράδια τα όνειρα του .
《Όπου κι αν βρίσκεσαι αυτή την στιγμή εύχομαι να είσαι ασφαλής ..》ψιθύρισε ατενίζοντας μελαγχολικά έξω απο το παράθυρο με θέα στον περιποιημένο κήπο .

Τι να σήμαιναν ολα αυτά τα παράδοξα ;
Αναρωτήθηκε αν και ορθολογιστής που δεν πίστευε σε προφητικά όνειρα και αλλα τέτοια φαινόμενα είχε απορήσει.

Απο την ημέρα της αποχώρησης της και έπειτα οι νύχτες του πλημμύρισαν με ουίσκι και εφιάλτες δίχως να βρίσκει ανάπαυση πουθενά.

Το σώμα του έκαιγε για πολλοστή φορά άρπαξε το ψηφιακό θερμόμετρο απο δίπλα του θέλοντας να μετρήσει τον πυρετό που τον ταλάνιζε εδω και δυο ημέρες.

Στα Άδυτα της Καρδιάς σουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα