Κεφάλαιο Δεκαέξι - Αντίπαλοι η Σύμμαχοι

1.1K 92 120
                                    

Οι νότες που την ταξίδεψαν στα βάθη της ψυχής του είχαν πλέον σβήσει αντικαταστάθηκαν με έυθυμη μουσική αποκαθιστώντας τις ισορροπίες της γιορτής.

《Παμε να καθίσουμε..》πρότεινε παγερά έχοντας επιστρέψει για τα καλά στην μπερδεμένη πραγματικότητα που βίωνε.

Αμίλητοι μα πάντοτε χαμογελαστοί σαν άψυχες κούκλες κρατώντας τα προσχήματα κάθισαν επιτέλους πλάι στους γονείς τους

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Αμίλητοι μα πάντοτε χαμογελαστοί σαν άψυχες κούκλες κρατώντας τα προσχήματα κάθισαν επιτέλους πλάι στους γονείς τους .

Έκπληκτος παρατήρησε πως Μάριον  είχε αποχωρήσει κλαίγοντας απο το τραπέζι κατα την διάρκεια του πρώτου χορού .

Σαν άκουσε το κομμάτι που είχε γραφτεί με τοσο πόνο απο τα χεράκια του μικρού της παιδιού που νόμιζε πως είχε εγκαταλειφθεί απο εκείνη δεν άντεξε.

Η ψυχή της λύγισε καθώς γνώριζε πως την μελωδία την είχε συνθέσει ο ίδιος μα δεν κατόρθωσε ποτέ να την ακούσει.

Έζησε μέσα στην κακία κι την αδιαφορία αναλογιζόταν βασανιστικά οσο βρισκόταν στο εσωτερικό δεν άντεχε κάθε νότα την τσάκιζε της έκαιγε να πάρει την καρδιά .

Μα δεν έμεινε μόνη καθώς την ακολούθησε ανήσυχη η Μιράντα που βάλθηκε να την παρηγορήσει .

Είχαν καθίσει σε ενα πεζουλι λιγο πιο εξω από το κτήμα η Μάριον έκλαιγε ασταμάτητα είχε νιώσει τόσα πολλά.

Η Μιράντα ως μητέρα της κρατούσε χέρι με κατανόηση να καθρεφτίζεται στο πρόσωπο της .
« Ξέρω τι κακό σου έκανε καλή μου είναι πασίγνωστο στον κύκλο μας . Φαντάζει ακόμη τραγικό ποσο ύπουλα σε χώρισε απο το γιο σου .
Καταλαβαίνω πως ειναι κανε όμως  κουράγιο σκέψου τουλάχιστον πως είσαι δίπλα του σήμερα τον καμαρώνεις ντυμένο γαμπρό να ειναι ευτυχισμένος !.»

Απομακρύνοντας τα περίσσια δάκρυα της χαμογέλασε με πικρία.
«Μιραντα δεν γνωριστήκαμε σήμερα ήξερες πολύ καλά τι πέρασα στο πλευρό του Ροδόλφου .
Πολλά και άσχημα μα έκανα υπομονή μονάχα για εκείνον.
Μανα εισαι φαντάσου πως ειναι να ξυπνάς  μια μέρα και να σου τον έχουν  μπολίασει με  ψέματα κι  σκευωρίες . Και το καλύτερο δεν σου το είπα ακόμη  έλαβα πρόσκληση για τον γάμο του παιδιού μου το διανοήσε ;»

Στα Άδυτα της Καρδιάς σουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα