Good Boys are Bad Boys || Hemmings {vervolg GGABG}

Five

Luke POV

Nog een laatste keer sluit ik haar stevig in mijn armen, voor ik haar loslaat. Het neemt al mijn kracht om niet in huilen uit te barsten en weer in haar armen te rennen.

"Don't forget that I love you!" Roep ik haar toe, terwijl ik naar de taxi loop.

"I love you too!" Roept ze terug, een klein glimlachje om haar lippen. Maar haar armen die strak voor haar buik zijn gekruist vertellen me iets anders.
"I'll see you soon!" Beloof ik haar, hopend dat ik die belofte kan waarmaken. Ze knikt langzaam en glimlacht. Ik stap nu taxi in. Ashton, die naast me zit, klopt zachtjes op mijn schouder. Een troostend gebaar, maar het helpt niet echt. Ik ben zowat tegen het raampje geplakt en kijk haar met een kleine glimlach om mijn lippen na. Michael, die achter me zit, is als een gek aan het wuiven naar Taylor. Taylor lacht en wuift terug.

Bij hun zijn geen tranen te zien, waarom is het bij ons dan zo moeilijk? Waarom lijkt dit alsof het de laatste keer is dat ik haar zal zien? Waarom lijk ik haar niet te kunnen loslaten? Het voelt gewoon fout om nu te vertrekken. Er is nog zoveel dat ik haar wil vertellen, zoveel dingen die ik nog met haar wil doen. En het lijkt alsof ik mijn kans nu verkeken heb.

"You'll see her soon enough." Verzekerd Ashton me, terwijl de taxi langzaam begint te rijden. Ik knik langzaam, mijn blik nog steeds op het meisje gericht waar ik in een korte tijd zo verliefd op ben geworden.

"It doesn't feel like it." Fluister ik zacht, maar Ashton heeft me niet gehoord. Hij is vrolijk aan het zwaaien naar zijn ouders en naar zijn zus. En ik zit als versteend aan het raam geplakt, starend in haar ogen, hopend een glimp van onze toekomst op te vangen, hopend te weten wat er me te wachten staat, zodra dit huis helemaal uit het zicht is.

Maar ik zie niets anders dan de tranen die in haar ogen branden en die ze met alle kracht in haar lichaam terug probeert te dringen.

De taxi rijdt weg, en Acacia zie ik niet meer. Maar het beeld is nog steeds in mijn geheugen gebrand. Al onze goede herinneringen lijken weg te zijn, en enkel dit beeld van haar, hoe ze gekwetst is, lijkt er nog te zijn. Calum en Michael zijn enthousiast aan het praten over welk eten ze overal willen proberen, terwijl Ashton rustig naar muziek aan het luisteren is. Ik grijp mijn telefoon en laat mijn vingers over het scherm zweven. Ik twijfel of het wel een goed idee is, maar uiteindelijk beslis ik dan toch maar een berichtje naar haar te typen.


Luke : I know we just drove out of the street, but i miss you and i love you. Dont ever forget that please. xx your giant

Acacia <3 : I love you too and i miss you too. Have fun, take care of Ash and rock out (: Xx your little rebel



Een glimlach komt op mijn gezicht als ik haar sms'je lees en al mijn zorgen van daarnet lijken te verdwijnen. Natuurlijk zie ik haar nog terug, ik bedoel, ze wilt vast wel Ashton komen bezoeken en hopelijk mij ook. Alles komt goed. Ik stop mijn telefoon weer weg en kijk naar buiten, met een glimlach nog steeds op mijn gezicht.

Ik ga de wereld rondreizen met mijn drie beste vrienden én ik mag nog eens doen wat ik het liefste doe : muziek spelen. Enkel Acacia ontbreekt, maar zij zal er gauw bij zijn. En er zal altijd iets bij Acacia zijn wat haar aan mij zal doe denken ; de ketting met mijn naam die nu om haar hals bungelt.
"We're here." Zegt de taxichauffeur en hij stopt voor de luchthaven. We stappen allemaal uit en nemen onze koffers uit de auto.

"This is it, guys." Zegt Calum glimlachend. "We're going on tour."

"I can't believe we came this far." Zegt Ashton trots. "And this is just the beginning."

"Who knows where we are by this time next year." Zegt Michael glimlachend.
"Only time will tell us." Zeg ik, ook een glimlach op mijn gezicht. "Now, let's go before we all start crying." Lach ik en neem mijn koffer waarna ik het luchthavengebouw binnenwandel.