Καθόμουν στο δωμάτιό μου μετά από το νοσοκομείο και κοίταγα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.
Γιατί τόσο πολύτιμη για εκείνον....
Ρώτησα τον εαυτό μου.
Τότε ξαφνικά μπήκε αυτή η κυριούλα που με βοηθάει με τα ρούχα.
"Συγνώμη για την ενόχληση Κυρία Jeon... αλλά ο άντρας σας ζητάει να πάτε στον πάνω όροφο... κατά προτίμηση είπε μόνη... σας ευχαριστώ...."
...και έκλεισε την πόρτα .
Κοίταγα σαν βλάκας την πόρτα που έκλεισε μπροστά στα μούτρα μου .
Προσπάθησα να επεξεργαστώ τα λόγια της...
"Ο άντρας σας ζητάει να πάτε στον πάνω όροφο και κατά προτίμηση μόνη σας..."
Δεν είχα πάει ποτέ στον πάνω όροφο...
Και άμα καταστρώνουν σχέδια για να σκοτώσουν τον πατέρα μου??
Κούνησα το κεφάλι μου .
Έφυγα από το δωμάτιό μου και ξεκίνησα να περπατάω όλο ευθεία προς το ασανσέρ .
Εμφανίστηκαν για ακόμη άλλη μία φορά μπροστά μου δύο bodyguard λες και δεν το ξερα .
"Πού πας?"
Είπε ο ένας με σοβαρό τόνο στην φωνή του .
" Ο Κ-κυριος Jeon μου ζήτησε να πάω στον πάνω όροφο....."
" Έχεις τηλέφωνο ? "
Είπε ο άλλος .
" Εμ όχι .... "
" Τότε πως στο είπε να « πας στον πάνω όροφο » "
Μου απάντησε ειρωνικά .
" Οχι....μου το είπε η κυρία που με βοηθάει..."
Ξινησε την μούρη του και άνοιξε το ασανσέρ .
