Beast 20

5.2K 318 79
                                    




~Oh Sehun~




Napabalikwas nalang ako mula sa pagkakatulog nang maramdaman ang paghila ni Luhan sa kamay ko. Napatingin ako sakanya at nakatingin siya sakin. Ngumiti siya at ganun din ang ginawa ko.



"Ayos ka na pala, Seth." sabi niya at umupo.



Tumango ako at saka ko lang napansin na nakatulog pala ako kakabantay sakanya. "Yes." i answered and brushed sleep from my eyes. Pero napansin kong hindi parin niya binibitawan yung kamay ko, at ganun din ako. "I woke up kanina lang." sabi ko saka ngumiti.



"Anong ginagawa mo dito?" tanong niya habang nakakunot noo.



I smiled. "I want to thank you." i answered. "Thank you for staying up forty-eight hours for me. Thank you and i want to repay you. Kaya ako andito."



Luhan grinned. "Wala naman akong sakit ah." sabi niya at napa-hikab. I chuckled. He's so cute when he do things like that.



Well... he's cute every time.



"But still..." i said and smiled wider.



Umiling naman siya and he reached out to touch my forehead with his free hand. "Wala ka ngang sakit." he said and pursed his lips. "Pero bakit nangyari sayo yun, Seth? Why did you pass out?" he asked and i can see concern in his eyes.



I looked away. "It's... nothing." i muttered.



"Sabi ni Kyungsoo, hindi mo na kailangang mapunta sa ospital. That you're not sick." pagpapatuloy niya pero hindi ko parin siya magawang tignan. "Pero... sobra akong nag-alala, Seth. Akala ko, hindi ka na magigising."



He suddenly squeezed my hand and i was forced to look at him.



"I'm happy you're back." he said and smiled too warmly. I forced a smile and stared at his kind face. I would never get tired of looking if it's his face that i'll be gazing at for forever.



"Master!" Kyungsoo suddenly came in from the door, alerting Luhan and me.



Puno ng takot ang mukha niya and i stood up, let go of Luhan's hand and walked towards Kyungsoo. Ramdam ko pa ang sakit ng katawan ko but i ignored it.

Fall for the BeastTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon