Fall for the Beast

Epilogue

  After 1 year...  

~Lu Han~

Patapos na ang school year kaya abala na ang mga students sa pagpapa-sign ng clearance at pagsu-submit ng deficiencies. College na ako, kami, next year. Hindi ko alam kung ready na ba ako, sabi nga nila, sobrang hirap ng college diba? 

Napasandal ako sa pader katabi ng pinto papasok sa Guidance Office. Napatingin ako sa relo na suot ko at napabuntong hininga. Ang tagal naman nun? 

Maya-maya pa, lumabas na siya na may hawak na folder at malaking ngiti sa mukha. Tinaasan ko siya ng dalawang kilay at tumango naman siya. 

"Buti naman!" masayang sabi ko at lumapit para yakapin siya ng mahigpit. "Akala ko hindi pwede. Sobrang tagal mong nawala eh!" i sighed at naramdam ko ang tawa niya. He hugged me back and kissed my cheek. 

"They couldn't resist the moment i said your name and read your recommendation letter." he grinned and i pulled back. I frowned at him and studied his face. He's perfect as ever and i can't help drowning in those eyes. 

"You're kidding, right?" i asked and he shook his head, leaning in to kiss the tip of my nose. 

Napangiti ako at naramdam ang pagpulupot ng braso niya sa bewang ko. We started to walk along the hallways of this school. Sobrang daming mata ang nakatingin, may gulat... meron ding galit. Lahat may pakialam, lahat nagtatanong kung bat kasama ko ang prince ng HMA. 

Bat kasama ko si Oh Sehun. 

"Alam mo ba..." simula ko habang pilit na umiiwas ng tingin sa mga nakakasalubong namin. "Mas gusto ko noong ikaw si Seth Park." i admitted and Sehun stopped walking. He let go of my waist and made me face him. 

Nakakunot noo siya. "Why?" 

I sighed and looked at him in the eye. Bumalik na siya sa dati. Hindi ako makapaniwala noong unti-unting nawawala lahat ng buhok sa katawan niya. Unti-unting lumiit ung pangil niya at naramdaman ko ang pagkawala ng mahahaba niyang kuko. Akala ko noon, nananaginip ako pero hindi pala. Totoong siya si Sehun.