Beni koruyor. Bana değer veriyor. O benim tek arkadaşım, beni tek seven kişi o . O beni tek tuhaf bulmayan kişi.
Tek sorun onu kimsenin görmemesi.
O var. O gerçekten var.
Peki neden onu kimse görmüyor.
Neden sadece ben görüyorum tek ben.
Etrafimda...
Bu bölümün değil, bu kitabın şarkısı bu olsun istedim. Katty Perry - E.T. Bazı sözleri dışında hepsi kitaba uyuyor diye düşünüyorum. Yukarıya Türkçeye çevirilmiş haliyle ekledim. Okuyup dinleyebilirsiniz.
SEN KAZANDIN: Benim odam hiçbir zaman tam anlamıyla aydınlık olmadı Işıkları hiçbir zaman tam açmadım. Hafif loş ışığa alışıktım her zaman. Içim karanlıkken ışıkları nasıl açabilirdim ki? O yüzden çok ufak ışıklarla aydınlanıyordu odam tıpkı benim çok ufak sebeplerle hayata tutunmam gibi.
~Aynı benim gibi yanıyordu. Kimseye sesini çıkarmıyordu. Şuan hayalimle baş başa oturuyordum yavaş yavaş yanıyordum ve beni kimse farketmiyordu.~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaş yavaş gözlerimin karardığını hissediyordum. Nefesim vucüduma yetmiyordu. Kendimi yere bırakmak üzereydim. Son kez bana hayretle bakan Rüzgar'a baktım. Her an benden birşey duymayı bekliyordu. Tetikteydi. Gözlerimin içine bakıyordu. Son nefesimle "Tamam , Sen kazandın sana ihtiyacım var" dedim ama nefesim yetmediğinden cümleyi sanki kendim duyacak kadar kısık söylemiştim .
Sweatshirt'nın kollarını yukarı çekti. Soluk kollarında ki morlukların gösterdiğinden daha fazla olduğunu gördüm. Bir an da adama güçlü bir yumruk attı. Adam yere düştü . Gerçekten güçlü bir yumruktu ki yerden bir kaç saniye kalkamadı zaten Rüzgar'da kalkmasına izin vermedi. Rüzgar adamın üzerine çıktı . Bacaklarına oturdu ve yüzüne yumruk atmaya başladı. Adamın bilinci kapanmış gibi gözüküyordu, yerde yatıyordu .
Rüzgar yanıma gelmek için ayağa kalktı . Adam yerde ayağıyla Rüzgar'a çelme taktı. Rüzgar yere düştü. Bu sefer adam Rüzgar'ın üstüne çıkmaya çalışıyordu. Rüzgar onu engellemeye çalısıyordu. Yerde üst üste yuvarlanıyorlardı. Yardım etmek için duvardan güç almaya çalıştım.
-Sakın aklından bile geçirme diye bağırdı bana Rüzgar .
Rüzgar güçlü yumruklar atıyordu. Adam yine yerdeydi. Herhalde bayılmıştı. Rüzgar ayağa kalktı ve adamın yüzüne tekme atmaya başladı. Yüzü kandan görünmeyene kadar tekme attı.
-Tamam yeter diye bağırdım biraz daha devam ederse adamı öldürecekti.
Ama Rüzgar'ın öfkesi dinmiyordu. Adamı yerden kaldırdı. Duvara doğru sürükledi. Kafasını duvara vurmaya başladı. Her yer kan olmuştu. Kanlar benim üstüme de sıçrıyordu.
Rüzgar'ın kollarından son gücümle tutmaya çalışıyordum ama durduramıyordum.
En son Rüzgar'a arkadan sarıldım kollarını da kollarımla bağladım.
Durdu sadece durdu. Hiçbir şey söylemedi. Benim onu tutmama izin verdi.
Sonra ona daha fazla sarılmak istemediğimden ve sakinleştiğinden emin olduğumdan bıraktım. İkimiz de yerde kanlar içindeki adama bakıyorduk.
