The Curse Of The Sword (Completed)

Chapter 64

Chapter 64:

Diancie's POV:

Napatanga na lamang ako sa narinig mula sa reyna. Parang ayaw mag-sink in sa utak ko ang lahat ng mga sinabi niya.

Me? A spirit?

Now it make sense.

Kaya pala wala ni isa ang nakakakita sa akin. Kaya pala ganoon na lamang ang panghihinang nararamdaman ko. I felt so worn out, na para bang lahat ng lakas ko ay hinigop mula sa katawan ko where in fact, ako pala ang napaalis sa sarili kong katawan.

"But how?" I asked to Falia na siyang naiwan upang samahan ako. "Paano nangyari ang lahat ng ito? How I ended up like this?"

"You won't remember what you did in the Empire Xhi?" Falia asked back with her forehead creased.

Napakunot din ang noo ko sa tanong nito. "What do you mean? What did I've done?"

Falia let out a deep sighed bago lumipad at lumapit sa akin. "Sanpei abducted you, took your noryukō. When you found out about it, you summoned Throh from Empire Xhi and asked for help to get back your noryukō. To make the long story short, you awakened Mew-ei without knowing it and that because of Sanpei manipulating the entire process." mahaba nitong kwento na siyang nag-trigger sa isang bahagi ng utak ko upang maalala ang mga nangyari sa Empire Xhi kasama ang mga Higher ups.

"Ibig sabihin..." I looked at Falia when I realized something.

"I think you get it already." Falia commented upon looking on my reaction.

"Mew-ie is the one who's controlling my body right now." I mumbled. "Paano ako makakabalik sa katawan ko?" tanong ko kay Falia.

"You have to defeat Mew-ei and seal his spirit back." casual nitong sagot na para bang hindi napakalaking bagay ang sinasabi nito.

Napabuntong-hininga na lamang ako. "How am I supposed to do that? In my state right now, it's freaking impossible!"

"What do you think why you're here and why we are here?"

Sabay kaming napalingon ni Falia sa reyna na nakabalik na mula sa hindi ko alam kung saan.

"May paraan kayong naisip?" wala sa sariling tanong ko.

"Oh princess, don't you realized that you looked dumb and helpless when you asked that? Where is the princess I used to know? The princess of Swordaile who always has a Plan B in everything?" mga tanong ng reyna sa istriktang boses at may bakas ng pagkakadismaya.

Napayuko na lamang ako sa narinig. Hindi ko rin alam kung anong nangyayari sa akin. And yeah, after realizing how weak I am now, I lose all the confidence I had. It seems that I can't do anything anymore.

TAHIMIK lang akong nakasunod sa reyna at kay Falia na effortless lang na lumulutang, hindi ko rin naman kasi masabing lumilipad sila dahil wala naman silang mga pakpak kahit na sabihing mga fairy pa sila.

Hindi ko alam kung saan nila ako dadalhin. Hindi na rin kasi ako nagtanong pa dahil ayoko nang dagdagan pa ang mga nasa isipan ko. Ngayon ko lang napagtanto ang sitwasyon ko at kung ano ang maaaring kahihinatnan ng lahat ng ito. Napatiim-bagang na lang ako. Kailangan kong mabawi ang katawan ko dahil kung hindi, di lang ang buhay ko ang malalagay sa alanganin.

"We're here." anunsyo ng reyna na nagpatigil sa akin sa malalim na pag-iisip.

Nang ipalibot ko ang mga mata ko sa kinaroroonan namin, doon ko lang napagtanto kung nasaan kami. Nasa harap kami ng isang napakalaking puno na panaka-nakang kumikislap. May bahagi ng katawan nito na parang anumang oras ay matutuyo na at mawawalan na ng buhay.