She's A Bad Girl

Chapter 21

                                    ****

Nagising si Miisha ng bandang alas kuwatro ng madaling araw. Bumangon siya nang makaramdam ng matinding pagkauhaw. Ilang saglit muna siyang naupo sa kama. Kinapa niya ang noo, wala na siyang lagnat pero medyo nahihilo pa rin siya. Wala siyang gaanong maalala maliban sa paghatid sa kanya ni Jacob. Ang huling natatandaan niya ay ang pilit na pagpapakain at pagpapainom nito ng gamot sa kanya.

Tumayo siya at lumabas ng kuwarto para uminom ng tubig. Natanaw niyang may natutulog sa sala. Lumapit siya at nagulat nang makilala si Wendy. Pinagdikit nito nang magkatapatan ang dalawang couch at doon namaluktot. Wala man lang itong kumot o unan. She looks cold with her crossed arms. Napapabuntong-hiningang pinagmasdan niya ito. She wondered what she's doing in her apartment? She shrugged and turned to the kitchen to fetch a glass of water. Pero bago buksan ang refrigerator bigla siyang natigilan. Naisip niya ang kondisyon ng pagkakatulog ng madra-madrastahan.

Napapalatak na pumasok siya sa kuwarto. Naglabas siya ng kumot. Maingat niya munang kinumutan ang natutulog saka itinuloy ang pag-inom ng tubig sa kusina. Napansin niya ang maraming prutas sa tray na nasa ibabaw ng ref. Tiyak niyang bitbit na naman ang mga ito galing Laguna. Nagbungkal siya ng kaserolang nakapatong sa mesa at bigla siyang nakaramdam ng gutom nang makita ang laman nitong lugaw. Kumuha siya ng pinggan, kutsara't tinidor. Ingat na ingat siya sa pagkilos upang huwag maistorbo ang natutulog sa sala. Itinaas niya ang isang paa sa bangko at komportableng nanginain sa kusina.

"Maayos na ba ang pakiramdam mo?" 

Napalingon siya kay Wendy na noon ay nakaupo na sa sofa chair at kinukusot ang kanyang mata habang bahagyang humihikab pa.

"Oo.." tipid at napapatangong tugon niya habang sumusubo.

Lumapit sa kanya si Wendy at sinipat ng kamay ang kanyang leeg. " Mabuti naman at bumaba na ang lagnat mo." She took notice too of  the cold porridge she's eating. " Sana ginising mo ako para naiinit ko yan at naipagluto pa kita ng ibang makakain."

"I feel okay now. Hindi mo na ako kailangang asikasuhin," mahinang sagot niya habang nakatingin lamang sa kinakain.

Nagtimpla ng kape si Wendy habang maya't maya siyang nililingon. "Do you need anything?" tanong nito.

Umiling siya at tuloy lamang sa tahimik na pagkain. Umupo ito sa tapat niya at pinanood siyang kumakain habang nagkakape.

"W-Why are you here?" mahinang tanong niya.

"Dahil may sakit ka."

"How did you know I'm sick?"

"Jacob called your dad. Nag-alala ang tatay mo kaya inutusan niya agad akong bisitahin ka."

Muntik ng mabilaukan si Miisha sa narinig. Kahit medyo masama pa ang pakiramdam ay natawa siya. "If he's worried then how come you're the one who's here and not him?" sarkastikong tono niya.

"Para namang hindi mo kilala ang pride ng Dad mo. Nag-aalala sayo yun kaya lang nag-alangan  siyang dumalaw dahil baka mauwi na naman daw sa pag-aaway niyong dalawa ang pagbisita niya."