*ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကို
ျပန္ခံစားေစခ်င္တာလား?......
ကြၽန္ေတာ္အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သိသြားတဲ့ေန့ ကိုကိုထြက္သြားမယ္ ဟုတ္လား?....ဟက္!.....
ကိုကို ဘယ္မွထြက္သြားလို႔မရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္က သိေနတဲ့ အစအနေတြေတာင္ ေဖ်ာက္ပစ္မွာကိုကိုရ.........*
.......................................................................
ဒုန္း!!.....ဘုန္း!!.......ေတာက္!......
"ေစာက္သံုးမက်တဲ့ ေကာင္ေတြ!!......
လူတစ္ေယာက္လံုး ေပ်ာက္သြားတာေတာင္ မင္းတို႔မသိရေအာင္.....ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ?!!!..."
"ေတာင္း.....ေတာင္းပန္ပါတယ္.....
သခင္ေလးက ......ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို........."
"ေတာ္စမ္း!!!......ဆင္ေျခေတြ
ငါမၾကားခ်င္ဘူး!!......မင္းတို႔အသက္ မင္းတို႔နေျမာရင္ က်င့္ေလးကို ျပန္ရွာလာခဲ့ ...!
မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ...အသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ထား...
ၾကားလာ!!....."
"ဟုတ္....."
......................................................................
ရီေပၚအိမ္သို႔ျပန္ရမွာ ဝန္ေလးေနေသာေၾကာင့္ .....
အကိုယီဘင္ႏွင့္အတူ ပင္လယ္ကမ္းစပ္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သာ ဘီယာထိုင္ ေသာက္ေနၾကေလသည္။
ထို႔ေနာက္ အခ်ိန္အေတာ္ေလာက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ
ရီေပၚအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ......
ေရွာင္က်န႔္က အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာေၾကာင့္ ရီေပၚကုတင္ေပၚသို႔ အသာေလးတက္ၿပီး.....
ေရွာင္က်န႔္ခါးေလးအား အတင္းဖက္ထားမိေလသည္။
"အိပ္ၿပီးလာ ကိုကို ......
ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တာ.....
ကိုကို သိရင္ေကာင္းမွာပဲ........"
"ကိုကို.....သိပါတယ္...."
"ဟမ္!!...."
ရီေပၚ ေရွာင္က်န႔္ႏိႈးေနသည္ဟု မထင္ေသာေၾကာင့္
စကားမ်ားေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။သို့ေသာ္ ေရွာင္က်န႔္ဆီက တံု႔ျပန္လိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္....
ရီေပၚတစ္ေယာက္ လန႔္သြား၍ ေရွာင္က်န႔္ခါးေလးကို ဖက္ထားေသာ လက္ေလးအား လႊတ္လိုက္ေလသည္။
ထိုအခါမွ ေရွာင္က်န႔္က ရီေပၚ၏လက္ကို မိမိ၏ခါးတြင္ ျပန္ဖက္တြယ္ေစလ်ွက္ ရီေပၚရင္ခြင္ထဲသို႔ တိုးဝင္လိုက္ေလသည္။
VOUS LISEZ
ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )
Fanfiction[Zawgyi] တစ္ခါတစ္ေလ.... ကိုယ္ရဲ ့ ဘဝက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏိွမ့္က်ပါေစ..... စစ္မွန္တဲ့ ေမတၲာေတာ့ ရိွခဲ့ျကတယ္မလား........ ခ်စ္တတ္လာတဲ့ လူတိုင္းက အတၲ ကိုယ္စီေတာ့ ရိွလာၾကတာပဲေလ........... ဒါဟာအျပစ္ဆိုလည္း.......ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...... [Unicode] တစ်ခါ...
ခ်စ္ အတၲ -13
Depuis le début
