မနက္ငါးနာရီေလာက္ ဝူရန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖုန္းဆက္တယ္။ေပက်င္းကို ျပန္ဖို႔လက္မွတ္ဝယ္ထားတယ္တဲ့....အဲ့တာ ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့ဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ္ေပက်င္းကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့ရတယ္.........
..........................................................
ေရွာင္က်န႔္ႏိုးေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးအဝတ္အစားမ်ား
ကပ္မေနေပ။ တစ္ခုခုကို စိတ္ထဲေလးေနေသာ္လည္း
ေပက်င္းျပန္ရမၫ့္စိတ္သာ ႀကီးစိုးေနေသာေၾကာင့္
ေလယာဉ္လက္မွတ္ဝယ္ၿပီး အျမန္ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ေဒါ္သအလြန္ ထြက္ေနေသာ္လည္း ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း
က်င့္ေလး၏ အိမ္သို႔သြား၍ ဓါတ္ပံုမ်ားကို တစ္ပံုခ်င္းစီေထာက္ျပေနေသာ ေရွာင္က်န႔္........
က်င့္ေလးလည္း ေရွာင္က်န႔္ျပေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားကို ေသခ်ာၾကၫ့္ေနကာ ...........
"ကိုကို ဒါဘယ္တုန္းက လုပ္ထားတဲ့ပံုလဲ?......
အမယ္ ဝူရန္ပါ အဆစ္ပါေသးတယ္........"
"က်င့္ေလး !!.....ကိုကို စိတ္တိုရင္ ဘာလုပ္တတ္လဲ သိတယ္ေနာ္ !......ဒါေၾကာင့္ ကိုကို႔ကို အမွန္တိုင္းေျဖေနာ္..!....
ဒီပံုေတြက အမွန္လား?.!...."
"ဟား!....ကိုကိုကလည္း ေသခ်ာၾကၫ့္ပါလား?..
ဒီမွာ ဒါေတြက photo editေတြေလ.....ဒါဟိုေန့က
က်င့္ေလးကုန္တိုက္သြားတုန္းကပံုေလ ကိုကိုေတာင္ ပါေသးတဲ့ဟာကို ....အဲ့တာကို editလုပ္ထားႀကီးရာ.......ၿပီးေတာ့ အျခားပံုေတြလည္း အတူတူပဲ အတုေတြပါကိုကိုရာ......စိတ္မဆိုးပါနဲ့ေတာ့ေနာ္ ..မြမြ.."ဟု ေျပာၿပီး
က်င့္ေလးက ေရွာင္က်န႔္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးအား အနမ္းေပးလိုက္ေလသည္။
ထိုအခါမွ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး
ျပန္ၿပံဳးလာ၍ က်င့္ေလး၏ခါးေနာက္မွ သိုင္းဖက္ လိုက္ေလသည္။
"ကိုကို !...မနက္ျဖန္က်င့္ေလးတို႔ရဲ့ မဂ္လာပြဲေနာ္!....."
"အင္း....."
"က်င့္ေလး အရမ္းေပ်ာ္တယ္....ကိုကိုေရာ....."
"ကိုကိုက ပိုေပ်ာ္တယ္......"
YOU ARE READING
ခ်စ္ အတၲ ( Uni+ Zaw )
同人小說[Zawgyi] တစ္ခါတစ္ေလ.... ကိုယ္ရဲ ့ ဘဝက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏိွမ့္က်ပါေစ..... စစ္မွန္တဲ့ ေမတၲာေတာ့ ရိွခဲ့ျကတယ္မလား........ ခ်စ္တတ္လာတဲ့ လူတိုင္းက အတၲ ကိုယ္စီေတာ့ ရိွလာၾကတာပဲေလ........... ဒါဟာအျပစ္ဆိုလည္း.......ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...... [Unicode] တစ်ခါ...
ခ်စ္ အတၲ -7
Start from the beginning
