Zachte kant

26 2 0
                                    

Ze werd wakker, ze merkte dat ze op bed lag en haar been vast zat aan een ketting. Ze kon de woonwagen niet uit. Lizzia stond op en keek even rond. Er was geen enkele mogelijkheid om te ontsnappen. Ze liep naar het raam en keek naar buiten. Het circus zag er oud uit, anders toen ze daar kwam met haar familie. Ze schrok en raakte in paniek. Haar ouders en zusje waren er ook, wat zou er met hun gebeurd zijn?! Ze begon te huilen en begon op de deur te bonken. "Please iemand help! Laat me er uit!" Er was geen reactie, na een tijdje gaf ze op. De tranen rolde over haar wangen, zal ze hier ooit nog uit komen? Ze ging weer op bed liggen, dit had toch allemaal geen zin meer. De deur ging open, in de deur opening stond een man. Het was die circusdirecteur, ze deinsde achteruit. "Alsjeblieft doe me geen pijn!" Schreeuwde lizzia. De man keek haar aan en pakt een zakdoekje. "Waarom zou ik jouw iets aan willen doen?" Hij liep naar haar toe en veegde haar tranen weg. Lizzia kon nu zijn gezicht goed zien, hij had sproeten. Een mooi blauw oog en de andere oog was helemaal zwart, Alleen de Iris was rood. En hij had een baardje. "Waarom heb je drie littekens door dat ene oog?" Vroeg ze voorzichtig. Hij keek haar even aan, hij reageerde kortaf "een leeuw". Ze knikte en keek naar buiten. De directeur liep naar buiten en deed de deur weer op slot.

De vervloeking Where stories live. Discover now