«Θα σηκωθείς επιτέλους αγοράκι μου ή πρέπει να στο μεταφράσω κιόλας;» μου φωνάζει και ο θυμός μου από χθες επιστρέφει.
«Τράβα κάτσε κάπου αλλού. Και αν τόσο δεν μπορείς τουλάχιστον προσπάθησε να φερθείς λίγο σα γυναίκα της ηλικίας σου και όχι σαν ανώριμο κοριτσάκι.»
Δε θέλει πολύ για να καταλάβω πόσο νευριασμένη είναι τώρα μαζί μου. Χαίρομαι που τα κατάφερα να της την πω και ιδιαίτερα χαίρομαι που την βλέπω να βγάζει αφρούς. Ο Δημήτρης επεμβαίνει σε μία προσπάθεια να σώσει την κατάσταση και τελικά την καταφέρνει και την ηρεμεί. Το ευχαριστιέμαι και κρατιέμαι να μη βάλω τα γέλια στην εικόνα της που θυμίζει μουτρωμένο παιδί που του πήραν το παιχνίδι. Μικρή όταν θα θύμωνε πρέπει να ήταν πολύ γλυκιά..
Περνάνε τα λεπτά και αυτή φαίνεται να ηρεμεί. Της ρίχνω κλεφτές ματιές και την βλέπω να πληκτρολογεί κάτι στο κινητό. Τότε μου έρχεται μια τρελή ιδέα στο μυαλό! Παίρνω και εγώ το κινητό μου και αφού στείλω ένα μήνυμα στη Μαριάννα βουτάω με τον Δημήτρη στη θάλασσα. Το νερό με αναζωογονεί και ήδη νιώθω πολύ καλύτερα.
Αρκετά λεπτά αργότερα ακούμε τις φωνές των κοριτσιών στο νερό και τις πλησιάζουμε. Στέκομαι ακριβώς πίσω από την Ιόλη και φαίνεται να μην με έχει αντιληφθεί. Βρίσκομαι επικίνδυνα κοντά της και σκέφτομαι πως αν τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά ίσως και να είχα κάνει κάτι μαζί της..
Ο Δημήτρης προτείνει να πάμε για φαγητό και τα κορίτσια -πλην εκείνης- συμφωνούν. Σκέφτομαι πως αυτή είναι η ευκαιρία που έψαχνα και προσφέρομαι να μείνω μαζί της. Η φίλη της προσπαθεί να τη γλιτώσει αλλά όπως το περίμενα η ίδια τελικά δέχεται να μείνει μαζί μου. Νομίζει πως έτσι μου θολώνει τα νερά, αλλά εγώ ξέρω πολύ καλά πως στην πραγματικότητα με φοβάται. Οι υπόλοιποι αποχωρούν και μένω επιτέλους μόνος μαζί της. Θέλω να την κάνω να θυμώσει και μάλιστα πολύ. Την παρατηρώ χωρίς να μιλάω ενώ εκείνη έχει σταυρώσει τα χέρια της και με κοιτάζει περιμένοντας κάποια κίνηση μου. Παραμένω αμίλητος και τη σιωπή σπάει η ίδια.
«Λοιπόν έτσι στη μούγκα θα τη βγάλουμε;»
Πάω να της απαντήσω αλλά το ξανά σκέφτομαι και σταματάω. Δεν πρόκειται να της δώσω την ευχαρίστηση να με νευριάσει ξανά.
«Προτιμάς να πούμε κάτι άλλο μήπως; Δεν έχω όρεξη να μαλώνω πάλι μαζί σου.»
«Ούτε εγώ είχα αυτόν το σκοπό. Αν και πολύ θα σου άξιζε με την όλη συμπεριφορά σου απέναντι μου.»
VOUS LISEZ
Μ' ένα σου βλέμμα
Roman d'amourΙόλη Αλεξίου: Η αδυναμία της να βρει δουλειά την οδηγεί στη Ρόδο, το νησί των παιδικών της χρόνων, όπου ανυποψίαστη γνωρίζει το μελλοντικό αφεντικό της και από την καλή αλλά κυρίως από την ανάποδη. Αχιλλέας Κουντουριώτης: Η ζωή του έχει φερθεί ωραί...
Κεφάλαιο 5
Depuis le début
