ΙΟΛΗ
Δεν προλαβαίνουμε να φτάσουμε σπίτι και η Ιωάννα με έχει ταράξει ήδη στις ερωτήσεις.
«Μην νομίζεις ότι δε σας κατάλαβα κυρία μου!»
«Και εγώ που νόμιζα ότι είχατε αλλού το μυαλό σας και δε μας πήρατε χαμπάρι..»
«Για τους άλλους δε ξέρω πάντως εγώ με την άκρη του ματιού μου σας χάζευα. Άλλο που έκανα τον ψόφιο κοριό για χατίρι σου!!»
«Αχ Ιωάννα, δε ξέρω τι να κάνω μαζί του.. Τη μια στιγμή θέλω να με αρπάξει και να με φιλήσει και την άλλη να τον αρχίσω στις μάπες. Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό με άνθρωπο!»
«Μήπως είσαι ερωτευμένη;»
«Με τον Αχιλλέα; Τα θέλεις και τα ρωτάς βρε Ιωάννα μου; Ο άνθρωπος μου κάνει τη ζωή κόλαση.»
«Εγώ αυτό το λέω έρωτα!»
«Εγώ αυτό το λέω αντρική ανωριμότητα.»
«Καλά καλά, να δεις που αύριο στη δουλειά θα σου λυθούν όλες οι απορίες.»
«Οπωσδήποτε.. Πάω να κάνω ένα ντουζάκι στα γρήγορα και πέφτω για ύπνο. Μ' αυτά και μ' αυτά με βλέπω να σέρνομαι πάλι αύριο.»
Το επόμενο πρωί με βρίσκει αρκετά κουρασμένη και με δυσκολία αποχωρίζομαι το κρεβάτι. Πλένω το πρόσωπο και τα δόντια μου και κάνω στα μαλλιά μου μια γρήγορη κοτσίδα. Φοράω ένα ποδηλατικό κολάν, το αθλητικό μου μπουστάκι με μία γαλάζια αμάνικη μπλούζα από πάνω και τα λευκά αθλητικά μου. Φτιάχνω ένα σάντουιτς για το δρόμο και φεύγω για το γυμναστήριο.
Όταν φτάνω το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να τακτοποιήσω το γραφείο μου και έπειτα ρυθμίζω τα ωράρια για τα νέα τμήματα. Κάποια στιγμή πηγαίνω στο γραφείο του Μιχάλη και τον ενημερώνω για τις αλλαγές. Έπειτα γυρνάω στο πόστο μου και συνεχίζω να δουλεύω στον υπολογιστή. Η ώρα περνάει πολύ γρήγορα και σύντομα φτάνει η ώρα για το διάλειμμα μου. Η αλήθεια είναι πως από το πρωί δεν έτυχε να πέσω πάνω στον Αχιλλέα, γεγονός σπάνιο μιας και βρίσκομαι κυριολεκτικά μπροστά από την είσοδο του γυμναστηρίου. Φαντάζομαι πως θα πρέπει να ήρθε την ώρα που ήμουν στον Μιχάλη και για αυτό δεν συναντηθήκαμε. Το γεγονός με κάνει να νιώθω ένα ανεξήγητο κενό αλλά προσπαθώ να το αγνοήσω και να μην το πολύ σκέφτομαι.
Είχαμε κανονίσει με τον Ηλία για σήμερα στο διάλειμμα μου να μου έκανε προπόνηση, μιας και ο ίδιος του είχε κενό για λίγη ώρα. Αφού μαζέψω τα πράγματα μου κατευθύνομαι προς την αίθουσα με τα όργανα, όπου και τον βρίσκω να μιλάει με έναν μαθητή του. Προτού προλάβω να πω το οτιδήποτε ο Ηλίας μου ρίχνει ένα πλατύ χαμόγελο και σπεύδει να με συστήσει.
YOU ARE READING
Μ' ένα σου βλέμμα
RomanceΙόλη Αλεξίου: Η αδυναμία της να βρει δουλειά την οδηγεί στη Ρόδο, το νησί των παιδικών της χρόνων, όπου ανυποψίαστη γνωρίζει το μελλοντικό αφεντικό της και από την καλή αλλά κυρίως από την ανάποδη. Αχιλλέας Κουντουριώτης: Η ζωή του έχει φερθεί ωραί...
