Μ' ένα σου βλέμμα

Κεφάλαιο 4

ΙΟΛΗ

Σήμερα, παρά το χθεσινό ατυχές συμβάν, ξύπνησα με πολλή διάθεση και ανυπομονησία για να ξεκινήσω την ημέρα μου. Από όταν πάτησα το πόδι μου στη Ρόδο λίγο πολύ αυτό που ήθελα περισσότερο να κάνω ήταν να κολυμπήσω στα καταγάλανα νερά της και αδημονούσα για τη μέρα που θα κάναμε το πρώτο μας μπάνιο. Ε λοιπόν αυτή η μέρα ήταν σήμερα! Είχαμε κανονίσει από προχθές με τα παιδιά να περνούσαμε το σημερινό μας πρωινό ανέμελα στη θάλασσα. Από νωρίς μας είχε πάρει τηλέφωνο ο Δημήτρης και μας ενημέρωσε πως θα περνούσε να μας πάρει με το αυτοκίνητο του κατά τις 11.

Αφού τσιμπήσω κάτι ψιλό κατευθύνομαι προς το συρτάρι με τα ρούχα μου. Επιλέγω να φορέσω το αγαπημένο μου μαύρο μπικίνι -δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά αγκαλιάζει ομοιόμορφα το σώμα μου και αν και απλό έχω λάβει αρκετά κοπλιμέντα φορώντας το- , ενώ το καλύπτω με ένα λευκό αέρινο φορεματάκι. Ετοιμάζομαι λίγο πιο γρήγορα από την Ιωάννα, οπότε όσο την περιμένω να τελειώσει αποφασίζω να πάρω τηλέφωνο τον Μιχάλη. Πληκτρολογώ τον αριθμό που μου έδωσε και το ακούω να χτυπάει.

«Παρακαλώ.»

«Γεια.. είμαι η Ιόλη... Δεν ξέρω αν σου έχει μιλήσει ακόμα ο πατέρας σου για μένα.. Μπορώ να σου μιλάω στον ενικό, έτσι;»

«Δεν είμαι και τόσο μεγάλος δα για να μου μιλάς στον πληθυντικό! Είσαι η κοπέλα για τη θέση στη γραμματεία του γυμναστηρίου, σωστά;»

«Ολόσωστα. Πήρα απλά γιατί σκεφτόμουν πως καλό θα ήταν να κανονίζαμε μία συνάντηση.. να σιγουρευτείς και εσύ πως κάνω για τη δουλειά.»

«Χμμ..» σκέφτεται για λίγο και συνεχίζει «Λοιπόν αν έχεις χρόνο μπορείς να περάσεις αύριο κατά το απογευματάκι από το γυμναστήριο να μιλήσουμε.»

«Υπέροχα. Αύριο το απόγευμα θα είμαι εκεί.»

Προτού προλάβω να κλείσω το τηλέφωνο ξεπροβάλλει μια Ιωάννα με ένα καυτό τιγρέ μπικίνι που δεν αφήνει και πολλά στη φαντασία! Από πάνω φοράει μονάχα ένα διάφανο παρεό και ένα ψάθινο καπέλο.

«Έτοιμη!!» φωνάζει όλο χαρά καθώς μου ποζάρει και κάνει υπόκλιση.

«Μέση Θεσσαλονικιά για χαλαρό καφέ! Τελικά άλλη είναι από Θεσσαλονίκη και άλλη έχει τη χάρη!» λέω και μας πιάνουν τα γέλια.