Κεφάλαιο 5

438 40 41
                                    

ΑΧΙΛΛΕΑΣ

Ακούω τον ενοχλητικό ήχο του κινητού μέσα από τον ύπνο μου και καταριέμαι που το άφησα ανοιχτό. Περιμένω να σταματήσει αλλά τίποτα. Σηκώνομαι με μισή καρδιά από το κρεβάτι και απλώνω το χέρι μου στο κομοδίνο σε μια προσπάθεια να το βρω. Βλέπω το όνομα που αναγράφεται στην οθόνη και βλαστημάω. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου για άλλη μια φορά πως στο μέλλον θα πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός στο που δίνω το νούμερο μου.
Μετά από μία αναπόφευκτα βαρετή κουβέντα με την Μαριάννα κανονίζουμε να βρεθούμε το μεσημέρι. Πριν προλάβω να σηκωθώ ακούω για άλλη μια φορά τον ίδιο ήχο. Αυτή τη φορά το όνομα που αναγράφεται είναι "Δημήτρης".
«Έλα ρε μαλάκα στον ύπνο σου με έβλεπες;»
«Ώπα σε ξύπνησα; Σόρρυ ρε φίλε νόμιζα θα ήσουν στο γυμναστήριο.»
«Για την ακρίβεια σε πρόλαβε η Μαριάννα.. Κανονικά είχα μάθημα αλλά ακυρώθηκε το τμήμα οπότε έχω όλο το Σάββατο ελεύθερο.»
«Ωραία! Να σου πω, εμείς αράζουμε εδώ παραλία αν θες έρχεσαι.»
«Όταν λες εσείς;»
«Εγώ και τα κορίτσια μου!»
«Άσε κατάλαβα.. Στείλε μου την τοποθεσία και έρχομαι.»

Ώστε θα είναι και αυτή εκεί.. Ε λοιπόν αυτήν την ευκαιρία δεν πρόκειται να την χάσω με τίποτα. Έχω και ένα μάθημα να της παραδώσω...ιδιαίτερο!

Μισή ώρα αργότερα φτάνω στην παραλία. Εντοπίζω τον Δημήτρη και πλησιάζω. Όταν αντιλαμβάνεται την παρουσία μου με χαιρετάει, το ίδιο κάνουν και η Νικολέτα με την Ιωάννα. Κοιτάζω τριγύρω αλλά τίποτα. Δεν είναι πουθενά. Γαμώτο! Που θα μου πάει..; Δεν είναι και τόσο μεγάλη η Ρόδος, κάποια στιγμή θα πέσει πάνω μου και τότε δε θα ξέρει από που να κρυφτεί.

Υπάρχει μία μόνο κενή ξαπλώστρα δίπλα από τον Δημήτρη οπότε βολεύομαι με αυτήν. Κοιτάζω αδιάφορα τριγύρω και χαζεύω προς την θάλασσα. Τότε προς έκπληξη μου βλέπω την Ιόλη στα ρηχά να κάνει βουτιές και να χαζογελάει μόνη της. Την παρατηρώ για μερικά λεπτά και άθελα μου ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο μου. Όσο και να θέλω να θυμώσω μαζί της βλέποντας αυτήν την εικόνα δεν μπορώ. Μου θυμίζει πολύ την πρώτη φορά που την είδα. Είναι τόσο γλυκιά και χαριτωμένη όπως παίζει με το νερό.. Ευτυχώς φαίνεται να μην έχει αντιληφθεί πως την κοιτάζω. Παίρνω γρήγορα το βλέμμα μου από πάνω της και προσπαθώ να ξεχαστώ μιλώντας με τον Δημήτρη. Κανονίζουμε να βγούμε για ποτό απόψε, όμως αυτή τη φορά οι δυο μας χωρίς τα κορίτσια.

Κάποια στιγμή ακούω σφυρίγματα και πανηγυρισμούς από διπλανές παρέες της παραλίας. Προσπαθώ να καταλάβω σε τι οφείλεται το όλο σκηνικό και ακολουθώ τα βλέμματα των υπολοίπων. Αυτό που βλέπω μπροστά μου με αφήνει άναυδο! Η Ιόλη με ένα σώμα κόλαση να περπατάει προς το μέρος μας με ένα σαγηνευτικό χαμόγελο βρεγμένη από πάνω μέχρι κάτω. Προσπαθώ να επανακτήσω την αυτοκυριαρχία μου και με όση δύναμη μου έχει απομείνει παίρνω τα μάτια μου από πάνω της. Με την άκρη του ματιού μου την βλέπω να στέκεται από πάνω μου και να με καρφώνει με το βλέμμα της.

Μ' ένα σου βλέμμαKde žijí příběhy. Začni objevovat