Wiersze ( Zakończone)

Ostatni człowiek

Ostatni człowiek na świecie siedział sam w swoim pokoju.

Nagle rozległo się pukanie do drzwi

Strach go obleciał, pot zaczął spływać po ciele

Znieruchomiał przez chwilę

Oczekując najgorszego

Co za kreatura puka do drzwi 

A może to nie żaden potwór ?

Co jeśli to człowiek przeżył ?

Być może

Podejść się boi

Odezwać nie może

Czuje jak krew buzuje

Ciało paruje

Czas się zatrzymał

Spogląda na niego

Podpowiadając co ma robić

A ten nadal skamieniały

Nawet krzyku wydobyć nie może

Choć łzy napływają do oczu

W końcu na odwagę się decyduje

Już za klamkę chwyta

I mocno się zastanawia

Czy to już koniec człowieka panowania ?

Drzwi się otwierają

A człowiek w histerię wpada

Choć postać się nie rusza

Człowiek widzi w niej zło

Swoje pragnienia 

Prawdę o sobie

Tęsknotę i wiarę

A przede wszystkim swój obraz

Nadszedł już czas