OUR SURNAME

CHAPTER 25

Herriette's POV

Napatigil kami ni Juliane sa paglalakad ng matanaw namin si Jacinth, Hershelle at Viana. Lumapit kami sa kanila dahil sa kuryosidad kung anong pinag-uusapan nila ng sa hindi inaasahan narinig ko ang sinabi ni Jacinth habang nakahawak ngayon sa bewang ni Hershelle.

"She's my girlfriend." A sudden jolt of pain ensued my chest as I heard that making me stare at them without any movement.

Napatingin sa'kin si Jacinth at sa oras na 'yon hindi ko nagawang alisin sa kaniya ang titig ko. Confusion is now evident on his face.

Hindi pa ako nakakabalik sa pagkagulat ng sa hindi inaasahan hinila ni Hershelle si Jacinth dahilan para maglapit ang mukha nila. Then there, Hershelle kissed Jacinth.

My heart beats so damn fast as I saw their lips collided in front of me and my heart being shattered completely when Jacinth hold Hershelle's face and respond  to that kiss.

"T-tara na, Juliane." I stuttered. I could feel that my knees are trembling and I don't know why.

Umuna akong maglakad kay Juliane. Parang nawalan ako ng pake sa nasa paligid ko. Malayo-layo na ako sa kaniya at alam kong kasabay na niya ang kapatid niya.

Nang magkalapit kami nagpaalam ako kay Juliane na uuwi nalang muna ako mag-isa at bab'yahe ako. Pero tumutol siya. Pinauna niya nalang na umuwi ang kapatid niya at ngayon nakaupo kami sa waiting shed.

"Alam kong nasaktan ka, Herriette. Alam ko." Sambit ni Juliane dahilan para tumingin ako sa kaniya.

I faked a smile and bowed my head down Tears suddenly escape form my eyes.

"Bakit nasasaktan parin ako Juliane? Isang buwan na ang nakalipas, bakit hindi ko parin magawang alisin 'tong nararamdaman ko? Bakit ang hirap? Bakit?" I muttered between my tears.

"Ayoko na, ayoko ng ganito. Juliane please help me." I uttered as if I'm desperate to forget any feelings I had from Jacinth.

Juliane slowly caressed my face. He stared at my lips. Alam ko na ang gagawin niya pero hindi ko siya pinigilan. I let him to kissed me.

"I'm always here to help you, Herriette. Someday your heart will be mine."

-

Jacinth's POV

Agad akong bumitaw sa halik matapos umalis ni Herriette at ng iba pa. Hindi ko na kinausap si Hershelle, akma ko siya iiwan ng yakapin niya ako.

"You making her jealous, right?" She asked.

Hindi ako nakapagsalita. Tama siya, nagresponse ako sa halik para pagselosin si Herriette, pero bakit ko naman iisiping magseselos siya? I'm so stupid.

Hindi nalang ako nagsalita at tinanggal ang pagkakayakap niya mula sa likuran ko.

"Jacinth! Just came back to me. I will make you happy, I promised."

"I'm sorry, Hershelle."

"You really love her huh? Bakit siya? Bakit hindi nalang ako? Hindi mo na siya makukuha dahil ikakasal na siya kay Juliane!" I smiled bitterly. I didn't left any words at nagsimulang maglakad palayo.

Habang papalakad pauwi naisipan kong habulin si Herriette. Gusto ko nalang biglang magpaliwanag sa kaniya. Gusto ko siyang kausapin. Tumakbo ako ng mabilis para maabutan sila pero napatigil ako ng makita ko si Juliane at Herriette.

Nakaupo sila sa waiting shed- magkalapat ang mga labi.

Nang mga oras na'yon, bigla nalang akong nakaramdam ng sakit sa dibdib. Mabilis akong lumiko ng direks'yon para makalayo sa kanila.

Sa tingin ko hindi ko na dapat pang gulihin sila.

-

Herriette's POV

Nasa Comfort Room ako ng mga babae. Naghuhugas ng kamay at nakatingin ngayon sa salamin ng biglang pumasok si Hershelle.

"Magkamukha talaga tayo 'no? Pansin mo maraming nagsasabi?" Si Hershelle.

"O-oo nga." I flashed a smile.

"Hindi kami ni Jacinth." Sambit niya dahilan ng pagkahinto ko. Bakit niya sinasabi sa'kin 'to?

"I'm his ex girlfriend. Sa US kami nagkakilala at doon din natapos ang relas'yon namin." Nakayuko lang ako habang pinapakinggan siya.

"Alam mo naiingit ako sa'yo. Sobra akong naiinggit HAHAHA." I moved my head up and looked at her.

"Nang dahil sa'yo nasira 'yong reals'yon namin. Ngayong bumabalik ako sa kaniya, ayaw niya. Mahal ka pa niya, Herriette. You are too lucky." Bumilis bigla ang tibok ng puso ko. Anong ibig niyang sabihin?

"Nasayo na nga ang lahat ng pagmamahal ng ating ama, nasayo pa 'yung pagmamahal ng taong mahal ko." He cracked a smile.

"What did you mean?" I asked in confusion.

"Matuto kang maghanap ng sagot sa mga katanungan mo Herriette. Ikaw dapat mismo ang makaalam." And there, she left me with a chaos mind.

Maraming katanungan aang pumasok sa utak ko. Pero sa ngayon iisa lang ang gusto kong masagot agad.

Pagmamahal ng aming ama? Anong ibig niyang sabihin? Anong gusto niyang iparating? Kaya ba Cosmus ang apelyido niya? Hindi kaya...

-

Agad kong pinuntahan si Dad and Mom. Buti nalang at magkasama sila. Gusto kong maliwanagan kung bakit gan'on nalang ang mga sinabi sa'kin ni Hershelle.

"Mom, Dad, sabihin niyo? May kapatid ba ako?" Pagak kong tanong. Matagal sila bago nakapagsalita.

"Mom! Dad! Ano? Siya ba si Hershelle N. Cosmus?"

"Paano mo siya nakilala?" Tanong ni Mom.

"So totoo nga na may kapatid ako?"

"Oo kapatid mo siya." Sambit ni Dad habang nakayuko.

"B-bakit hindi ko alam?"

"Anak siya sa labas! Anak siya ng Dad mo sa ibang babae!"