Will You Still Love Me Tomorrow (Love #1 | Completed, 2020)

Chapter 23 - Pining (November 11, 2019)

Inis na inis si Lee dahil hindi niya alam kung bakit nagagawa nitong magluto doon ng pancit canton na parang walang ginawang kababalaghan kanina.

"Penge naman!"

"Ikaw na magluto mag-isa. Patapos na 'to eh."

"May calamansi pa?"

"Wala original lang lahat 'yan."

"Pwede na 'yan. Tomguts na ako eh."

Inintay ni Perci na matapos ang kuya niya na salain ang pancit canton bago niya kunin ulit ang ginamit nito at nagpakulo ng kaunting tubig. Habang nagaantay, umupo siya sa tabi ni Lee at saka napansin ang labi nito na halata kahit pa gaano itago.

"Hala. Anong meron? May allergy ka ba ate Lee?"

Muntik nang masamid si Lee kahit wala naman siyang iniinom.

"A-ah... Nakagat lang 'yan."

"Ng alin?!" Nagaalalang tanong ni Perci.

"Tumawag ka na ba sa driver niyo?" Malumanay na sabi tanong ni Odyssey habang binibigyan si Lee ng serving niya ng pancit canton.

"Oo. Sabi ko ikot-ikot muna siya kasi may group project pa ako."

Nagpabalik-balik ang mata ni Perci sa kuya niya at kay Lee. Group project? Gusto niyang matawa. Bakit pa kailangang magsinungalng.

Ang hindi nito alam, kahit papaano kasi ay humigpit ang mga magulang ni Lee ng malaman na may boyfriend na siya. Hindi naman siya pinigilan, pero napagsabihan ng marami. Dahil kung dati, wala naman talagang namamagitan sa kanila. Pero ngayon, hindi alam ni Lee kung guilty na ba ang mukha niya sa harap ng mga magulang, lalong-lalo na ni Yaya Melay.

Nang matapos kumain, nagpahinga lang ng kaunti at inihatid na ni Odyssey si Lee pabalik ng school. Naglakad lang sila ngayon, at pilit pinapatagal ang pagsasama. Nang malapit na, at saka nagsalita si Lee.

"Ikaw ha! Bakit ganyan ka?"

"Anong ganyan?"

"Saan mo natutunan 'yun?"

Hindi halos makatingin si Odyssey. And Lee can't help but feel anxious. It was the first time that they kissed like that. Sure, they've had their stolen kisses before, but those were like smooches and pecks. Hindi niya alam kung bakit para silang galit na galit sa isa't-isa kanina.

Kung hindi siguro dumating si Perci, her lips would've bled already.

"Hoy? Ano?"

"H-hindi ko alam." Hinawakan ulit ni Odi ang kamay niya. "Sa tingin mo nagpractice ako sa iba?"

"Pero bakit ganun?"

"Hindi ko alam... I'm sorry." He cradled her head and kissed her cheek. Dumapo pababa ang kamay ni Odi sa leeg niya where they necklace was hanging. "I'm sorry." Inulit niya ang paghingi ng tawad as his thumb brushes over the bruise.

At saka lang naalala ni Lee ang nandoon.

A hickey!

She has read and heard of this before. At ang totoo, hindi niya alam kung bakit at paano nagkakaroon noon. But the moment her beloved gave her one, she almost cried because of different feelings.

"I love you." She said. Hindi niya sinabing okay lang. Hindi niya sinabing hindi. But she said what's in her heart.

Instead of answering, Odyssey gave her another kiss on the cheek. Just near her mouth.

"Hoy. Nasa kalye." Tulak ni Lee dito.

"Ngayon alam mo na kung anong ginagawa mo sa'kin sa school?"