Savaşın Bedeni

28: Eğitim (5)

İvan, kayalara bağlı halatı eline bağlamıştı. Yaklaşık 2 aydır bu kayaları çekmeye çalışmasına rağmen en fazla 1 metre kadar sürükleyebilmişti. Toplam gücünü kat kat aşan bu kayayı enerjisini kullanmadan bundan fazla çekmesi bilinene göre zaten imkansızdı.

İvan kayayı çekmeye çalışırken Akhan kendi kendine gülüyordu. Öğrencisinin zorlanması hoşuna gitmişti. Her usta gibi öğrencisinin güçlenmesini isterdi, fakat böyle zorlanması onun gücününde fazla olacağını gösterirdi. Zaten Akhan 2. Seviyede İvan'ın fiziksel gücünü umursamıyordu. İvan bu yola yeni girmiş sayılırdı ve şuan önemli olan temelinin ne kadar iyi olduğuydu. Uzun vaadede enerjiye çalışmak her zaman daha karlıydı. Enerjisi ne kadar kaliteli olursa İvan'ın gelişim hızı da o kadar artardı.

İvan kayaları çekerken bedeninin daha fazla dayanamayacağını hissetti, kolları titriyordu ve vazgeçmemek için kendi kendine mırıldanıyordu.

"Dayanmalısın İvan! Bu uygulayıcı vücudunun doğal bir etkisidir, bedeninin güç sınırları zayıflıyor. Biraz daha dayanırsan bu sınırlar çatlayacaktır." dedi Akhan öğrencisini cesaretlendirmek için.

İvan dişini sıktı, bayılacakmış gibi hissetsede dayanmalıydı.

Vücudunun titremesi azalan İvan, bir anda özgürmüş gibi koşmaya başlamıştı. Kaya peşinden gelirken bu artık eskisi kadar zorlayıcı gelmiyordu. Eskiden yarım metre bile sürükleyemediği kayaları şimdi metrelerce sürükleyebiliyordu.

"Aferin, fiziksel sınırlarını aştın. Fakat bunun daha başlangıç olduğunu unutma, gelecekte bundan çok daha zor eğitimler yapacağız. Bununla beraber nerede durman gerektiğini iyi bilmelisin, vücudun sınırlarını aşsa bile eğer kendini daha çok zorlarsan vücuduna zarar verirsin. 3 gün boyunca fiziksel eğitimlerde kayaları kullanmayacağız. Bu seviyede fiziksel gücünü daha fazla arttırmak mümkün değil fakat ileride birçok fiziksel güç antremanı yapacaksın. Şimdi 10 dakika mola ver, hemen sonra enerji eğitimine başlayacaksın." dedi Akhan.

İvan'ın yorgunluktan konuşacak hali kalmamıştı, saçları terden alnına yapışmış bir halde ustasının dediklerini onayladı.

Eskisinden daha güçlü olduğunu hissediyordu. Tahminen fiziksel gücü 3. Seviyenin ortasında birine eşitti. İvan henüz 2. Seviyenin zirvesinde olsada 3. Seviyeye çok az kaldığını hissediyordu. Eğer biraz enerjisi ile uğraşırsa 3. Seviyeye geçebileceğine emindi.

3. Seviyeye geçmesindeki tek engel yaptığı eğitimlerdi. Sıkı antremanlardan sonra seviye atlamak için enerji çekecek hali kalmıyordu çocuğun.

Kaldığı küçük mağaraya yürürken aklında yaşıtları ile arasında ne kadar fark olduğu vardı. Uygulayıcılarda enerji merkezi 13 yaşında enerji çekecek hale gelebilirdi. Nadiren 12 yaşında kullanabilenlere dahi gözüyle bakılırdı. Tahminen 13 yaşında yeni enerji çekmeye başlamış bir uygulayıcı, daha 1. Seviye olmalıydı. İvan şuan 13 yaşındaydı ve 2. Seviye zirvesinde, 3. Seviyeye geçmesine az kalmıştı. 3. Seviyenin en büyük avantajı en düşük seviyeli tekniklerin bile bu seviyeden itibaren kullanılabilmesiydi. Teknikler güç, çeviklik, hız, saldırı yada savunma tarzları olan, kullandığında enerjinin bir kısmını harcayan büyülerdi. Bu bedele karşılık sundukları avantajda yüksekti, örneğin eşit güçteki iki rakipten biri bir teknik kullanarak karşısındaki rakibinin önüne geçebilir ve karşılaşmayı kazanabilirdi. Bu avantaj belki küçük bir ödül kazandırırdı, belki de kendi hayatını kurtarmanı sağlardı.

Bunun yanında çoğu uygulayıcı bir tekniğe sahip değildi. Teknikler değerlilerdi ve çoğu zaman parayla satılmazdı. Bir teknik yaratmak imkansıza yakın bir zorlukta olduğu için de çoğu uygulayıcı bir teknik bile bilmiyordu. Bunun bir başka nedeni de tekniklerin yüksek gereksinimler istemesiydi. İyi teknikler yüksek bir güç ve yatkınlık isterken düşük teknikleri ise az gereksinim istiyordu fakat çok kullanışlı değildi.