Savaşın Bedeni

3: Kimliksiz

İvan, kapının önündeki muhafızlara otoriterce baktı. Muhafızlar başlarını eğip selam verdiler.

"Genç efendiyi selamlıyorum..."

İvan cevap vermeden muhafızların açtığı kapıdan içeri girdi.

İçeride uzun bir masa ve 19 kadar insan vardı. On tanesi Şehir lordunun kıdemlileri, dokuz tanesi ise Deen klanı lideri Derek'in kıdemlileriydi. İvan kısa bir bakışla Şehir lordunun sol tarafında oturan 16 yaşlarındaki çocuğuna baktı. Bu çocuk, 3. Seviyedeydi.

Masanın diğer ucunda oturanları Derek'in yanına gitti ve sol tarafındaki sandalyeyi çekip oturdu. Kişiler şimdi eşitlenmişti.

Şehir lordu sessizliği bozmak için konuştu. "Genç İvan, şövalye çırağı ünvanını almışsınız sizi tebrik ederim." Normalde yöneticisi olduğu şehirdeki bir klanla saygılı konuşmasına gerek yoktu fakat Deen klanı lideri gelenekler yüzünden burada kalıyordu. Deen klanın hakim olduğu bir şehir vardı ve orayı Derek'in küçük kardeşi Erak yönetiyordu. Gelenekler klan liderinin klanın kurulduğu yerde kalmasını emrettiği için Derek'in yapacak bir şeyi yoktu. Deen klanı, bir krallıkla bile savaşabilecek güce sahipti. Bu halleri tarihlerinin en güçsüz zamanlarından biriydi ve bu klanın eski gücünü açıkça ortaya koyuyordu. Bu yüzden şehir lordu, klan varisi ile saygılı konuşmalıydı.

"Sağolun, sizin övgünüzü almak benim için bir onurdur." İvan'ın sözleri nazik olsada şehir lordunun kötü ününden dolayı ona karşı sempati sahibi değildi. Bu adam, güçsüzleri ezen, Deen klanı gibi güçlere başını eğen birisiydi.

Derek kötü havayı sezdikten sonra oğluna ters bir bakış attıktan sonra şehir lorduna döndü. Şehir lordunun oğlunun kaşları çatılmış, basit bir klan nasıl onlarla böyle konuşabilirdi?

"Ticari anlaşmada anlaştığımıza göre sohbet edebiliriz ha Daniel?" dedi Derek.

Şehir lordu Daniel keyifsizce başını salladı. "Oğlum Mas üç gün önce 3. Seviyeye girdi."

Mas konu kendine gelince şaşırmış, bir o kadarda gururlanmıştı."Bu kolay olmasada benim için sorun değil. Yani, sizin gibiler benim gibi bir dahiyi pek sık göremez." Şehir lordunun gözleri kocaman açılırken Derek'in oğlunu umursamaması için dua ediyordu. Konuyu değiştirmek için çabaladı.

"Genç İvan, 12 yaşında 1. Seviyeye girmişsin. Deen klanının varisindende daha azı beklenemezdi."

Çabaları işe yaramamıştı. Deen klanı kıdemlileri zayıf bir şehrin lordunun oğlunun, kendilerini küçümsemesinden öfkelenmişlerdi.

Derek bir kez daha konuya el attı."Evet İvan ile gurur duyuyorum. Umarım kibri onu ele geçirmez."

Liderlerinin attığı laf kıdemlileri sakinleştirmiş ve neşelendirmişti. Öte yandan diğerleri öfkelerini belli etmemeye çalışıyordu.

"Gerçekten yetenekli bir genç, kılıç konusunda iyi olduğunu duydum." babasını duyan Mas kendisini değilde zayıf bir klanın veledini övmesinden memnun kalmamıştı.

"O zaman ona meydan okuyorum." Şehir lordu neredeyse sandalyeden düşecekti. Oğlunun İvan'ı yenebileceğini biliyordu çünkü ondan 2 seviye yukarıdaydı. Fakat bir kaç sene sonra bugünü hatırlar ve intikam almak isterse onu durduramayabilirlerdi.

Tam itiraz edecektiki İvan ondan önce davrandı.

"Kabul ediyorum."

Derek İvan'a sert bir bakış attıktan sonra Daniel'e döndü.

"Bu ne demek oluyor? Biz dostça bir yemek planlarken siz saldırgan davranışlarda bulunuyorsunuz. Şehir lordu kavga mı çıkarmak istiyor?!" dedi Derek.