Claimed -ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ-

Απουσία, η ανώτερη μορφή παρουσίας.

Ξεφυσηξα

''Τον ειδες πως εκανε;'' ο φαινοταν εξισου πανικοβλημενος

''Λογικο δεν ειναι;Πελαγωσε !'' δηλωσα ρολλαρωντας τα ματια μου .

Η απαγωγη της Ρεβεκκας Ιακωβου με εκανε να νιωθω πολυ περιεργα.Ειχα ενα πολυ κακο προαισθημα και αρρυθμιες απο την ωρα που ειδα το βιντεο.
Το ενδεχομενο να την σκοτωσουν ηταν υψηλο και κατι τετοιο θα μας διελυε ολους.

Ηταν καθηκον μας να την σωσουμε εγκαιρως.
Αυτο ηταν.
Θα την σωζαμε με καθε κοστος.Αλλωστε η Ρεβεκκα Ιακωβου ηταν οικογενεια.

Και αν δεν προλαβουμε;

Μαλακιες λεω.

Τρομαξα ,και εγω κι ο Carter και τα παιδια που ηταν μαζι της στην αποστολη και ο αλλος ο μαλακας περισσοτερο απο ολους.
Αλλα επειδη τον ξερω καλα περιμενω ενα αδιαφορο προσωπειο,για τις επομενες ωρες τουλαχιστον.Το πρωτο του ξεσπασμα θα ειναι κλιμακωτο σε φθινοντα βαθμο.

Εξω περιμεναν ο Jake,η Αννυ και οι αλλοι δυο αντρες της ασφαλειας.Η Αννυ εκλαιγε σιγουρα πριν, γιατι τα ματια της ηταν κατακοκκινα και πρησμενα.Ολοι τους σιγουρα κατηγορουσαν τους εαυτο τους που την αφησαν μονη της.

''Eric τι κανουμε;''ο Jake με ρωτησε και εβλεπα πισω απο το σοβαρο του βλεμμα εναν φοβο να γυαλιζει στα ματια του.

Αν και δεν το περιμενα,ενιωθα μια απεριγραπτη οργη και αγχος για την πλανευτρα.Ενα διαρκως αυξανομενο μισος μεγαλωνε μεσα μου σκεπτομενος εκεινους που την πηραν.

Πρεπει να την βρουμε.

''Εσυ προς το παρον μεινε μακρια απο τον Ιασονα.Θα κατηγορησει εσενα αφου ησουν αρχηγος της αποστολης,σε δυο ωρες εχουμε γενικη συνελευση''δηλωσε ο Carter αρκετα ψυχραιμος διπλα μου και εγνεψα συγκαταβατικα.

Επρεπε να βοηθησουμε τον Ιασονα,γιατι αν αυτη η κατασταση κρατουσε καιρο ,ισως χρειαστει να αναλαβουμε και εξ ολοκληρου.

''Μα εγω φταιω!Το αξιζω!'' παραδεχτηκε με πικρια ο Jake που τους τελευταιους μηνες ειχε δεθει και εκεινος αρκετα με την Ρεβεκκα.

''Ολοι φταιμε!Την αφησαμε μονη της!'' η Αννυ βουρκωσε παλι και ο Carter την πλησιασε και την εβαλε στην αγκαλια του.

Εν τω μεταξυ απο το γραφειο του Ιασονα ο θορυβος δεν ειχε σταματησει.Η δευτερη ανακαινηση ερχοταν.

Ξεφυσηξα για πολλοστη φορα τα τελευταια λεπτα.

''Δεν φταιει κανεις μας.Μονο η Ρεβεκκα.Ηθελε να μεινει μονη παρολο που γνωριζε τους κινδυνους.Μην κατηγορειτε τους εαυτους σας.'' προσπαθησα να ακουστω αμειλικτος και ψυχρος,οχι πως ηταν δυσκολο για μενα,αλλα για καποιο λογο ειχα μια ορμεμφυτη αναγκη να χτυπησω τον Jake μεχρι να ματωσει.