ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ေကာလဟလ ဘုရင္​မ (၁၁)

ေကာလဟလ ဘုရင္​မ (၁၁)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မင္​ရႈ စကားစကို ျဖတ္​ၿပီး အစားစားတဲ့ဆီ ျပန္​လာခဲ့ေလတယ္​။

သိပ္​မၾကာခင္​၊ သူမမွာ လုပ္​စရာေတြ မ် ားလာေတာ့မွာ။ အခုကတည္​းက ဝဝလင္​လင္​ စားထားရမယ္​။

ဒါေၾကာင္​့မို႔၊ က်န္​႔ရႊင္​ သူ႔ညီမကို ျပန္​ရွာေတြ႕ေတာ့ သူမက ေထာင္​့တစ္​ေနရာမွာ ကုပ္​ကုပ္​ကေလး အစာထိုင္​စားေနသတဲ့။

သူ ေဘးဘီဝဲယာၾကည္​့လိုက္​ေတာ့ သူမကို ဘယ္​သူမွ သတိမထားမိၾကတာ ေတြ႕ရတယ္​။ သူ သူမအနား ေလ်ွ ာက္​လာလိုက္​ၿပီး ေခ် ာင္​းဟန္​႔လိုက္​တယ္​။ ၿပီးေတာ့ သူမကို ေလသံခပ္​တိုးတိုးနဲ႔ သတိေပးၾကည္​့တာေပါ့။ "ညန္​ညန္​၊ အေနအထိုင္​ ဆင္​ျခင္​ပါဦး..."

"ဗိုက္​ဆာလို႔..." မင္​ရႈက ပါးလုပ္​ပါးေလာင္​းနဲ႔ ျပန္​ေျဖတယ္​။

"မနက္​ကလည္​း အမ် ားႀကီးေတြ စားထားတာေလ၊ အခုထိ ဗိုက္​ဆာေနတုန္​းပဲလား" က်န္​႔ရႊင္​ နားမလည္​နိုင္​။ သူမ အရင္​ေန႔ေတြကလည္​း အဆန္​႔မၿပဲေတြ စားေနတာ သူ သတိထားမိတယ္​။ သူမ ဗိုက္​က မျပည္​့နိုင္​ေတာ့ဘူးလား။

အရင္​က သူမ အိမ္​ျပန္​လာတဲ့အခါေတြမွာ၊ အခုလို ျဖစ္​တာမ် ိဳး သူ မႀကံဳခဲ့ဖူးဘူး။

သရုပ္​ေဆာင္​ၾကယ္​ပြင္​့တစ္​ေယာက္​အေနနဲ႔၊ သူမ ဝလာမွာ မေၾကာက္​ေတာ့ဘူးလား။

မင္​ရႈ သူမပန္​းကန္​ထဲက ေနာက္​ဆံုးေသာ မုန္​႔တစ္​ဖက္​ကို စားလိုက္​တယ္​။ ပန္​းကန္​လြတ္​ကို ခါရင္​း ျပန္​ေျပာလိုက္​ေသးတယ္​။ "အစ္​ကိုက ညီမမွ မဟုတ္​တာ၊ ညီမ ဗိုက္​ဆာတာ ဘယ္​နားလည္​ပါ့မလဲ... ဗိုက္​ဆာတာ အျပစ္​လား..."

'ငါ့မွာ အစာေတာင္​ ေအးေအးလူလူ မစားရဘူး...'

". . ."

က်န္​႔ရႊင္​ ေနာက္​ျပန္​လွည္​့ၾကည္​့ရင္​း ေျပာလိုက္​ေတာ့တယ္​။ "မင္​းက မိန္​႔ခြန္​းေတြေျပာရဦးမွာေလ... ဝလာဦးမယ္​... သိပ္​စားမေနနဲ႔"

မင္​ရႈကေတာ့ ဆက္​သာၿပံဳးေနတယ္​။ "ဘယ္​လိုပဲျဖစ္​ျဖစ္၊ ဝလာမယ္​့သူက အစ္​ကိုမွ မဟုတ္​ဘဲေလ..."