Düşman sınıflar [1]

19#

Gördüklerimin sadece zihnimin bana oynadığı bir oyun olsun istiyordum.Nefes alış verişlerimizden başka ses yoktu karşımızdaki yüzü maskeli adam eğilerek Ayça'nın belindeki bıçağı kavrayarak çekti.Gözlerim korkudan büyürken kızların da benden bir farkı olmadığını gördüm.Adam elindeki bıçağı elinde bir kez döndürüp adımlarını bize yaklaştırdı.Kulağımıza dolan birden fazla çığlık irkilmemi sağladı.Göz yaşlarım kendiliğinden düşerken kulağımı kapadım.

Cansu "Y-yaklaşma"

Elektiriğin birden gelmesi bende bir şaşkınlık uğratırkan Ayça yerden kalkarak yüzümüze sırıtarak baktı.Kaşlarım korkmaktan çok şaşkınlıktan çatılırken etrafımda neler döndüğünü anlamaya çalışıyordum.

Ayça "Ne o kızlar korktunuz mu?"

Karşımızdaki adam yüzündeki maskeyi çıkarttı.Gözlerini üstümüzden gezdirip en son benim kızaran gözlerimde durdu.Bars bakışlarındaki alay ortaya çıkarken "Yüzünüzdeki korku beni bir süre tatmin eder"dedi

Zihnim sürekli bana aynı soruyu soruyordu.Bunların hepsi bir oyunmuydu?Karşımdaki sırıtan yüz zihnimdeki sorunun cevabını bana açıkça veriyordu.Evet bunların hepsi 12F sınıfının bize oynadığı bir oyundu.

"Kafayı mı yediniz siz?"diye bağırdı Cansu

"Aynı şeyi bize yaparken sorun yoktu size yapınca mı sorun oldu."

İdil "Senin yaptığın şeyle bizimkisi bir mi Ayça?"

"Ne fark eder"diyerek omuz silkti,Ayça'nın bu durumdan zevk alan yüzü sinirlerimin bozulmasına fazlasıyla tetikliyordu.Bir adım öne çıkarak onun iğrenç yüzünü inceledim.

"Çok eğlendiniz mi bari bizi bu halde gördüğünüzde"dedim sesimin normal çıkmasını sağlayarak,bakışlarımı kaçırmadan Ayça'ya diktim.Yüzüne yerleştirdiği gülümse hala oradaydı. "Kesinlikle bizi çok eğlendirdi."dedi kollarımı göğsümde birleştirerek "Aferin,bizim yaptığımızla kendi yaptığınızı kıyaslayamazsınız."

"Kıyaslamak isteyen kim intikamımızı aldık"

"Haklısın,ama bize yarattığın korku basit birşey değildi.Belki sizin için önemsiz olabilir.Hatta öylede zaten ama sizin yaptığınız şey sadece bizi etkilemedi.Aramızda bundan fazlasıyla etkilenecek kişiler var.Bunları yaparken onları düşündünüz mü hiç?"dedim bağırarak, Ayça bağırmamdan dolayı irkilerek kaşlarını çattı. "Sende söylediklerinde umrumda değil.Düşmanımız olan birine kanacak kadar aptal değilim.Basit birşeyi bu kadar büyütmene gerek yok"

Bakışlarımı Ayça'dan alıp son derece rahat duran Bars'a çevirdim.En çok bu rahat tavırları sinirimi bozuyordu.

"Sen"

Bakışları benimle buluştu.Yinede tek kelime etmedi.

"Karanlıksın herşeyden herkesten daha çok bulaşmışsın karanlığa,herkesi bu karanlığa çekiyorsun."dedim gözlerindeki umursamazlık belkide sinirimi zıplatan şeylerden sadece biriydi.

"Konumuzla ne alakası var?"dedi buz gibi sesiyle

"Konumuzla bir alakası yok.Ama tavırların hareketlerin bana bunu gösteriyor.Gözlerin sadece siyaha alışık başka renge tahammülün yok.Özelliklede siyahın içinde kendini belli eden beyaza seni en çok bu renk rahatsız ediyor"

"Elbet herkes birgün siyahı tadar"

Koridordan bağırma sesleri yükselince Bars'la anlamsız konuşmama son verip sesin geldiği yöne doğru koştum.Bizim sınıftan bir kız yerde serili bir şekilde  yatıyordu.Yanındaki birkaç kişide onu uyandırmaya çalışıyordu.